Unknown

Genre: Thriller
Met: Waardering: Liam Neeson, Diane Kruger & January Jones
Waardering: 2/5

Dr. Martin Harris (Neeson) is een bioloog die een lezing moet geven op een internationale conferentie in Berlijn. Samen met zijn vrouw Liz (Jones) blijft hij slapen in het Adlonhotel, waar de conferentie gehouden zal worden. Net voor het inchecken komt hij erachter dat hij een koffertje met z'n paspoort en andere belangrijke documenten op het vliegveld heeft laten staan. Hij neemt een taxi terug naar het vliegveld, maar raakt betrokken bij een ernstig auto-ongeluk waardoor hij 4 dagen in coma komt te liggen. Wanneer hij weer wakker wordt haast hij zich naar het hotel, waar hij er vervolgens achter komt dat iemand anders claimt Martin Harris te zijn. Niemand weet wie hij is en zelfs zijn eigen vrouw herkent hem niet meer. Is hij het slachtoffer geworden van identiteitsfraude? Heeft het ongeluk hem toch meer schade toegebracht dan Martin in eerste instantie denkt? De dokter weet Martin wel te vertellen dat symptomen als geheugen- en identiteitsverlies niet ongewoon zijn na een aantal dagen in een coma te hebben gelegen.

Liz

Martin gaat op zoek naar de oorzaak van zijn problemen, die groter blijken dan hij in eerste instantie denkt. Martin is gestrand in Berlijn zonder vrienden, zonder paspoort of ID en zonder mogelijkheid terug te keren naar Amerika en al snel wordt hij achtervolgt door allerlei ongure types. Hij wordt ook tegengewerkt door de politie en de beveiliging van het hotel en het begint op een complot te lijken, zoals dat in films vaker het geval is. Hij krijgt echter hulp uit onverwachte hoek. De taxichauffeuse Gina (Kruger) die betrokken was bij het ongeluk en een ex-Stasi spion genaamd Jürgen (Bruno Ganz) gaan hem helpen het mysterie te ontrafelen. Ze zijn hem niets verplicht, de illegale Bosnische Gina zeker niet, maar helpen hem toch. De sterk geacteerde Jürgen weet nog een mooie Stasi-techniek te vertellen, die ik ook al kende uit Das Leben Der Anderen, maar voegt eigenlijk maar weinig toe aan het verhaal en lijkt slechts te dienen om het vergezochte plot wat aannemelijker te maken. Verder spelen Frank Langella (All Good Things, The Box) en Sebastian Koch (het Duitse liefje van Carice in Zwartboek) nog kleine rollen in de film.

Gina

De film is vanaf het begin spannend en blijft dat ook tot het ongeloofwaardige, onlogische en vreemde einde. Het plot is niet sterk. In thrillers zoals deze wil ik een plausibele verklaring voor de gebeurtenissen van 1,5 uur film en hier bleef die verklaring achterwege. Eigenlijk slaat het verhaal helemaal nergens op, zeker als je erachter komt waar het uiteindelijk om draait. Het acteren van Neeson en Kruger maakt iets goed, net als de spannende en goed uitgewerkte actiescènes, maar het verhaal doet afbreuk aan de film en dat is jammer. Wil je een vette thriller met Liam Neeson? Kijk dan Taken, uit 2008. Of één met Diane Kruger? Dan is Inhale een goede optie. Unknown weet het niveau van deze 2 films bij lange na niet te bereiken en is een film die je beter voor gezien kunt houden.

The Eagle

Genre: Avontuur / Drama
Met: Channing Tatum, Jamie Bell & Donald Sutherland
Waardering:  2.5/5

Marcus Flavius Aquila is de nieuwe commandant van een fort in Brittannia, in het jaar 140 na Chr. Brittania valt onder het Romeinse Rijk, maar een groot gedeelte van het huidige Schotland wordt bevolkt door heldhaftige krijgers en de Romeinen hebben ze niet kunnen overwinnen. Het zou één van de redenen zijn waarom keizer Hadrianus (122 na Chr.) heeft doen besluiten om de Muur van Hadrianus op te werpen. De muur staat nog er nog steeds en markeerde in die tijd het einde van de `beschaafde' wereld. De wilden, zoals ze worden genoemd door de Romeinen, zijn de reden dat de vader van Marcus het negende legioen van 5000 mannen heeft verloren. Niet alleen 5000 man zijn verdwenen, ook de gouden adelaar, het embleem van Rome, is verdwenen en daarmee heeft Marcus' vader zijn goede familienaam te schande gemaakt. Marcus wil zijn familienaam in ere herstellen door de gouden adelaar te vinden en terug te brengen naar Rome.

Marcus wordt gespeeld door Channing Tatum. Tatum doet erg zijn best om stoer over te komen, gekweld door herinneringen aan zijn vader en vastberaden om de adelaar te heroveren, maar ik werd er niet warm of koud van. Marcus kijkt regelmatig moeilijk uit z'n ogen en ook wat bangig, maar echt overtuigend is het niet. Marcus wordt geholpen door een slaaf, genaamd Esca. Marcus redt het leven van Esca die weigert te vechten in de arena. Vanwaar dit mededogen? "Thumbs up" roept Marcus, angstvallig op zoek naar bijval, wanneer Esca op het punt staat afgeslacht te worden door een gladiator. Het is niet waarschijnlijk dat de andere 500 mensen in de arena hem kunnen horen. Toch werkt het. Esca en Marcus gaan vervolgens samen op zoek naar de adelaar in het gebied ten noorden van de Muur van Hadrianus. Ze hebben eigenlijk een hekel aan elkaar, want de Romeinen hebben het land van Esca veroverd en geplunderd. Esca's landgenoten hebben op hun beurt Marcus' vader afgeslacht. Ondanks meningsverschillen, die mij vrij fundamenteel lijken, groeien de twee naar elkaar toe. Er ontstaat een onmogelijke vriendschap. Echt gemeend lijkt die overigens nooit te zijn en ik weet niet of dat nou de bedoeling is of niet. Laten we de film maar het voordeel van de twijfel geven. Esca wordt fijn geacteerd door Jamie Bell, die het een stuk beter doet dan Tatum. Bell (Billy Elliot, Defiance) speelt zowel onderdanig als dominant. Zeker wanneer ze in het Schotse hooggebergte aankomen groeit zijn zelfvertrouwen zichtbaar met de minuut, want Marcus spreekt de taal niet en Esca komt dichter bij huis.

Ik kijk graag naar films en series met Romeinen erin. Ik had ook bijzonder veel zin in The Eagle, want elke film waarin de glorie van Rome enigszins naar voren komt is aan mij wel besteed. Zo is Gladiator één van mijn favoriete films, waarin expansiedrift, machtsstrijd en het fantastisch georganiseerde Romeinse leger worden samengesmeed tot een aangrijpend verhaal. Van de scènes in de arena gaat mijn hart sneller kloppen, waarbij vooral de verschillende effectieve formaties erg indrukwekkend zijn. Ook in The Eagle wordt er mooi gebruik gemaakt van de kunsten van het Romeinse leger. Zo redden ze op onwaarschijnlijke wijze een paar collega-soldaten uit de handen van de barbaren en weten ze ongedeerd weer terug te keren in het fort. Qua actie is deze film goed te kijken, de actie is kleinschalig, maar daardoor niet minder indrukwekkend. Het is wat realistischer, zou je kunnen zeggen. Helaas heeft de film niet heel veel andere pluspunten. Qua acteren, verhaal en continuïteit laat de film nogal wat steken vallen en soms is de film wat langdradig. Vooral het gedeelte in Schotland is niet bijzonder aantrekkelijk, al is de natuur daar dat wel. De lokale barbaren lijken meer op Afrikaanse stammen dan op Schotten, maar dat heeft wellicht meer te maken met mijn historische kennis van Noord-Brittannië dan met de film. Dit viel me overigens in Centurion (ook niet al te best) ook al op.

De film is leuk voor de mensen met een een voorliefde voor films over de Romeinse oudheid. Qua film op zichzelf is het niet veel bijzonders.

Des Hommes Et Des Dieux (Of Gods and Men)

Genre: Drama
Met: Lambert Wilson, Michael Lonsdale, Olivier Rambourdin
Waardering:  4.5/5

Een mooie, Franse film over het leven van een groepje monniken in een klooster in Algerije. Het leven in een klooster is nou niet iets waar je meteen een film over zou maken, gezien de gemiddelde activiteiten van de gemiddelde monnik. Het grote publiek zal niet staan te trappelen om te kijken naar 8 oude mannen wiens dagen bestaan uit bidden, werken, lezen en het helpen van de lokale bevolking. De film is dan ook geen blockbuster, maar slechts een simpele film die met weinig middelen een wonderlijk verhaal weet te vertellen.

Lambert Wilson (l)

De monniken worden geleid door Christian, zeer knap geacteerd door Lambert Wilson. Wilson ken ik voornamelijk als `The Merovingian' uit `The Matrix Reloaded', oftewel de geniale, vloekende Fransoos met zijn betoog over oorzakelijkheid en over de Franse taal. Ik hou wel van betogen over oorzakelijkheid. En ook wel van vloekende Fransozen. De monniken in `Des Hommes et Des Dieux' vloeken natuurlijk niet. We maken kennis met Christian, Luc (Lonsdale), Amédée en de anderen. Elke monnik heeft zo zijn taak, die ze overdag uitvoeren. Luc is dokter en helpt de lokale bevolking, anderen zorgen voor honing of voedsel uit de kloostertuin en weer anderen verzorgen de kapeldiensten. Wegens hun (medische) activiteiten worden ze door de gemeenschap in het dorpje erg gewaardeerd en de christelijke monniken en islamitische bevolking leven vredig naast elkaar. De lokale bevolking helpen de monniken en sommigen komen zelfs naar het avondmaal, terwijl de monniken op hun beurt aanwezig zijn bij de islamitische feesten in het dorp. Er is wederzijds respect tussen christenen en moslims in een dorpje in Algerije, in de jaren '90.

Alles gaat goed totdat extremistische moslims oprukken naar het dorp. Ze wijken voor niets of niemand en zijn uit op lokale macht en misschien ook op de verspreiding van de Islam op een gewelddadige manier. Aan de andere kant is er het leger dat niet veel doet voor het volk en dat wanhopig probeert de macht in handen te houden. Wanneer de extremisten een groepje Kroaten vermoorden komt de dood opeens heel dichtbij voor Christian en zijn broeders. Het wordt duidelijk dat hun leven in groot gevaar is. Ze moeten kiezen of ze in het klooster blijven met gevaar voor eigen leven, of dat ze terug gaan naar Frankrijk of hun toevlucht zoeken in een ander Afrikaans klooster. Weggaan betekent echter de lokale bevolking in de steek laten en misschien ook wel God. Vanaf hier wordt de film echt indrukwekkend, al is het wel een lange zit.

Amédée & Luc

Vanaf het punt dat de monniken rechtstreeks geconfronteerd worden met de dood gaan ze nadenken over hun missie, over God en over het lot van de gemeenschap mochten ze ervoor kiezen om te vertrekken. Is het in de 20e eeuw nog nobel om te sterven als martelaar? Is dat wat God zou willen met de monniken? Kunnen ze zich nog een leven buiten het klooster en zonder hun broeders voorstellen? Is dit het ware geloof of heeft God ze in de steek gelaten midden in Algerije? De antwoorden op deze vragen worden grotendeels gegeven in de liederen die de monniken zingen. De liederen zijn christelijk, maar hebben een sterke correlatie met de situatie op dat moment en de tekst sluit naadloos aan bij de gevoelens van de monniken. Hoe de monniken omgaan met de gebeurtenissen in en rondom het klooster is heel intrigerend en vormt het hoofdbestandsdeel van deze mooie film. 

Een indrukwekkende film over broederschap, liefde voor God, respect, extremisme en fantastisch geacteerde monniken. De enige eventuele nadelen zijn de trage scènes en het tempo van de film (hij duurt 2 uur) al vond ik dat geen enkel probleem.

Limitless

Genre: Drama /  Thriller
Met: Bradley Cooper (The Hangover), Abbie Cornish (Suckerpunch), Robert DeNiro
Waardering:  3.5/5

Verscheidene mensen hadden me deze film aangeraden, dus het werd hoog tijd om Limitless te gaan kijken. De film begint met een openingsscène die menig 3D-film doet verbleken op grafisch gebied, waarbij de camera met hoge snelheid over straten en door allerlei gebouwen vliegt. Hierna maken we kennis met Eddie Morra (Cooper). Eddie is een intelligent man, maar de afgelopen jaren heeft hij maar weinig weten te maken van zijn leven. Hij is schrijver, maar heeft al maanden last van een writer's block. Hij is eigenlijk nog helemaal niet begonnen aan zijn boek, terwijl het over een paar maanden af moet zijn. Hij heeft om onverklaarbare redenen namelijk wel een contract bij een uitgever en de deadline begint aardig dichtbij te komen. Eddie ziet er onverzorgd uit, met lang haar, oude kleren en een dag die vooral uit slapen, drank en fast-food bestaat. Zijn vriendin Lindy (Cornish) kan de passiviteit van haar wederhelft niet goed hebben en verlaat Eddie. Het leven van Eddie gaat dus niet over rozen.

Eddie komt Vernon tegen op straat. Het is de broer van z'n ex-vrouw. Vernon was ooit drugsdealer, maar verkoopt tegenwoordig medicijnen en die dag heeft Vernon een heel speciaal medicijn in de aanbieding: NZT. NZT stelt de mens in staat om i.p.v. 20% van de hersenen, de volledige 100% te kunnen gebruiken, waardoor Eddie een soort Eddie 2.0 wordt. Eddie is opeens hyperintelligent, kan zich praktisch alles wat hij ooit heeft waargenomen helder voor de geest halen en kan zich moeiteloos allerlei vaardigheden aanleren. Hij leert in een aantal dagen allerlei talen, piano spelen etc. Zolang de pilletjes werken tenminste... Eddies IQ heeft 4-cijferige waarden aangenomen, maar zijn acties beginnen ook minder plezierige mensen aan te trekken, die zich gaan afvragen wat het geheim is van Eddie. Naarmate Eddie meer pilletjes gaat gebruiken komt hij steeds meer in de problemen. Wanneer hij ze echter niet gebruikt is hij ook maar weinig waard en daar schuilt ook het probleem van Eddie.

De opbouw van de film vond ik tof. Eddie gaat van nietsnut naar succesvol ondernemer en zijn stijgende sociaal-economische status wordt door de regisseur mooi gefilmd. Wanneer Eddie de NZT gebruikt krijgen de scènes meer kleur en contrast en zijn ze scherper geschoten, waardoor ook de kijker het gevoel krijgt dat hij meer ziet. Zijn NZT-trips zijn visueel aantrekkelijk gemaakt, met Eddie 2.0 in de hoofdrol. Het thriller-gedeelte is prima, maar aan het einde blijven er nog best wat vragen over, onder andere een onopgeloste moordzaak. Desondanks is deze originele film na een half uur best spannend en naarmate Eddie afhankelijker wordt van de NZT blijft de spanning alleen maar stijgen. Het verhaal is niet altijd even geloofwaardig en sterk, maar als je kan geloven in de effecten van NZT, dan moet er ook prima naar de rest van de film te kijken zijn. Robert DeNiro heeft maar een kleine rol, net als Abbie Cornish. Beiden spelen niet onverdienstelijk, maar maken ook nooit indruk en laten slechts één kant van hun personage zien. Bradley Cooper speelt Eddie best vet en de transformatie van onsuccesvolle schrijver naar charismatische ondernemer is knap. 

Al met al een leuke film, met wat kleine oneffenheden die verder niet echt storend zijn.