Conviction

Betty Anne & Kenny

Genre: Drama
Met: Hilary Swank, Sam Rockwell & Minnie Driver
Waardering: 2/5

Kenny (Rockwell) en Betty Anne (Swank), broer en zus, halen in hun kinderjaren allerlei rottigheid uit, zoals kleine inbraken, het stelen van snoepgoed en spijbelen. Tijdens hun puberteit zijn ze al recidivisten bij de politie en de voornaamste oorzaak is hun moeder, die weinig tijd en aandacht lijkt te hebben voor de kinderen. Ze worden ondergebracht bij vele pleeggezinnen, maar Betty Anne en Kenny zijn onafscheidelijk en vrienden door dik en dun. Wanneer Kenny vele jaren later gearresteerd wordt voor moord heeft hij de schijn nogal tegen, gezien zijn verleden. Kenny wordt veroordeeld voor een brute moord met voorbedachte rade: levenslang. Betty Anne gelooft in zijn onschuld en beweegt hemel en aarde om dat aan te tonen. Ze haalt alles uit de kast om Kenny uit de gevangenis te krijgen. 

De film is helaas wat standaard, zowel qua verhaal als de uitwerking daarvan. Middels flashbacks komen we meer te weten over het verleden van Betty Anne en Kenny, maar heel relevant voor het heden zijn deze flashbacks niet. De hoofdpersonen krijgen wel wat meer diepgang, maar daar ligt het ook niet aan in deze film. Zowel Betty Anne als Kenny worden prima neergezet, al is het nooit echt indrukwekkend. Melissa Leo en Minnie Driver spelen ook nog kleine, leuke rollen. Nee, de waardering voor de film gaat vooral omlaag doordat de film nogal langdradig is en je nergens het gevoel hebt dat je iets nieuws ziet. Er gebeurt simpelweg te weinig om het interessant te houden. Betty heeft een bewonderenswaardige missie en heeft heel veel voor haar broer over, iets wat goed in de film naar voren komt overigens. Maar ze kachelt (te) langzaam op haar einddoel af, ondanks (te)veel tegenslagen en je leeft maar zelden met haar mee. Wanneer dan in de aftiteling (waarom, meneer de regisseur?) nog eens één van de grootste anti-climaxen ooit volgt vraag ik me echt af waarom ik deze film nou gekeken heb. Historische correctheid wint het helaas weer eens van de filmkunst, toch jammer. `Waargebeurd' wordt overschat, ben ik nog steeds van mening.

Slecht is het niet hoor, maar gewoon wat afgezaagd. Het is een tikkie langdradig en niet zo boeiend. En een drama moet wel boeien. Ja toch, niet dan?

Source Code

Genre: Thriller
Met: Jake Gyllenhaal, Michelle Monaghan & Vera Farmiga
Waardering: 4/5

Hoe ver moet je gaan om het vaderland te beschermen? Laat je een ondervrager een potentiële terrorist martelen, zoals in Unthinkable? Of ontwikkel je een systeem/persoon dat een paar minuten in de toekomst kan kijken, zoals in Next of Minority Report? Source Code snijdt het probleem ook aan, maar op een wat subtielere manier.

Source Code is een militaire techniek waardoor Cpt. Colter Stevens (Gyllenhaal) in staat is om een bepaalde gebeurtenis uit het verleden opnieuw te beleven, voor exact 8 minuten. Dit gaat natuurlijk gebruikt worden voor nuttige doeleinden, maar die wilde ik hier niet verklappen. Als je dat allemaal al weet is de film minder tof. Ga deze film dus gewoon kijken, want het is een weldoordachte, futuristische en intelligente film geworden.

De film is erg intrigerend, zeker wanneer gebied tussen heden en verleden steeds grijzer wordt. Hoe is het precies mogelijk dat Colter steeds terug kan keren? Waarom reageren mensen in het verleden in elke versie van de Source Code anders, het verleden is toch immers al voorbij? Er ontstaan tijdens het kijken steeds meer vragen, die al in de eerste scène opkomen en waardoor je in de film gezogen wordt. Terwijl Colters missie gestaag vordert, worden ook deze vragen grotendeels beantwoord. De antwoorden zijn misschien niet altijd realistisch, maar desondanks overtuigend.

Colter bevindt zich in een bijna onophoudelijke staat van verwarring. Hij is klungelig en is niet de stereotype held die in het verleden duikt om daar heldendaden te verrichten. Zoals Bill Murray in Groundhog Day heeft ook Colter opstartproblemen met Source Code, maar wanneer hij dat eenmaal heeft overwonnen verandert zijn houding, zijn blik en wordt hij steeds doortastender in zijn pogingen. Gyllenhaal lijkt er zijn hand niet voor om te draaien. Indrukwekkend. Zijn tegenspeelster in het verleden is Michelle Monaghan. Ze is Christina en elke keer als hij weer in de Source Code zit begint de scène met Christina die tegenover Colter zit. Colter kent haar niet, maar toch ontstaat er langzaam maar zeker een band naarmate hij vaker de Source Code gebruikt. In het heden wordt Colter bijgestaan door Cpt. Goodwin (Farmiga). Farmiga speelt een mooie rol, waarin ook zij een kleine transformatie ondergaat gedurende de film. De hoofdpersonen zijn levendig, tastbaar en bovenal menselijk in deze futuristische thriller, waardoor de film niet onrealistisch overkomt.

Het gevaar met dit soort films is de nadruk op de science-fiction, het overmatige gebruik van Source Code of allerlei implicaties die zelfs in science-fiction onrealistisch zijn. Regisseur Duncan Jones houdt het allemaal kleinschalig, waardoor de film geloofwaardig blijft. Hij regisseerde eerder de film Moon, een film met Sam Rockwell, waar de realiteit niet is wat het lijkt. Een lekkere debuutfilm en één van de betere films van 2009. Het concept van Moon komt hier op een iets andere manier terug, maar de uitwerking ervan is er niet minder om. Het is wederom een goede film geworden, waar de kleine beetjes misleiding fijn worden ingezet om het verhaal kracht bij te zetten. Of Source Code als systeem kan werken? Waarschijnlijk niet, maar als film werkt het wonderbaarlijk goed.