★★
Na een grootschalige oorlog ziet men nog maar één manier om de vrede te bewaren, namelijk iedereen opdelen in facties en dit systeem ten koste van alles te handhaven. Val je niet binnen een klasse, maar ben je 'divergent', dan vorm je een gevaar voor de samenleving en dien je uitgeroeid te worden.
Er zijn vijf facties in Divergent: Erudite: de serieuze, saaie wetenschappers en logici, Amity: de vrolijke, Hobbitachtige hippie boeren, Candor: de mensen die eerlijkheid en orde nastreven, Dauntless: een zootje ongeregelde cityrunners die fungeren als soldaten en politie en tot slot Abnegation: de altruïsten waartoe hoofdpersoon Beatrice (Shailene Woodley) behoort.
Hoe en waarom deze facties tot stand komen wordt eigenlijk niet uitgewerkt. De film, naar de gelijknamige bestseller van Veronica Roth, begint en de facties worden geïntroduceerd. Erg geloofwaardig is het allemaal niet. Mensen worden gereduceerd tot enkele karaktereigenschappen zonder dat daar een goede reden voor is. Het haalt tevens een hoop menselijkheid uit de film en maakt personages flets.
De enige persoon die hier geen last van heeft is Beatrice. Zij is een mix van allerlei karaktereigenschappen en past daardoor niet bij een factie. Ze is een mens, zou je kunnen zeggen, waar anderen meer weg hebben van gebrainwashte robots. Beatrice, of 'Tris' zoals ze zich al snel noemt, besluit na een soort CITO-factietest te gaan voor de Dauntless. Ze verlaat haar Abnegation familie en voegt zich bij het zootje ongeregeld alwaar de onvermijdelijke romance met Four (Theo James) zich rap ontwikkelt.
Vanaf dat moment komt er wat lijn in de film. Enerzijds heeft Tris op persoonlijk vlak problemen. Zo mist ze haar familie - nadat je bij een andere factie gaat is familiebezoek uitgesloten, soort van - en dient ze haar divergentie te verbergen. Op grotere schaal zijn er echter ook problemen, want de Erudite o.l.v. Jeanine (Kate Winslet) en Abnegation met Marcus (Ray Stevenson) aan het hoofd voeren een machtsstrijd: Abnegation regeert momenteel, maar Erudite vindt dat hun kennis hen het recht tot macht verschaft. 'Knowledge is power', of een variant daarvan.
Toch is er wel een lichtpuntje, namelijk Shailene Woodley. Ze speelt erg overtuigend waar met name de mannen het laten afweten deze film (afgezien van Miles Teller die een heerlijk irritant klootzakje speelt). Net als Katniss begint Tris haar heroïsch epos als een zwak tienermeisje met een sterke wil. Ook qua uitvoering doen Woodley en Lawrence niet erg voor elkaar onder, maar waar The Hunger Games over een superieur verhaal en uitstekende cast beschikt en zelfs Lenny Kravitz een goede rol neerzet, moeten we het Divergent doen met Lenny's dochter Zoë, een halfbakken plot met gaten en fletse personages.
