Een uitgerangeerde journalist ontdekt dat een moordverdachte zijn naam gebruikt en gaat op onderzoek uit. Het resultaat: een rechtszaakthriller met een psychologisch randje zonder verdere bijzonderheden.
Michael Finkel (Jonah Hill) werkt aan zijn tiende coverstory voor de New York Times, verdraait de waarheid een beetje ten faveure van het verhaal, wordt op het matje geroepen en per direct ontslagen wanneer de feiten niet blijken te kloppen. Dan zijn het overigens geen feiten meer, maar dat terzijde.
In de volgende scène zien we Christian Longo (James Franco) opgepakt worden op verdenking van de moord op zijn vrouw en drie jonge kinderen . Hij is gevlucht naar Mexico en noemt zichzelf Michael Finkel. Toeval of niet, de 'echte' Michael Finkel vindt het een fascinerend gegeven en gaat op onderzoek uit. Hij heeft tenslotte toch niets te doen. Longo stemt in met een reeks interviews in de gevangenis.
Prima premisse voor een film, lijkt me. Een mysterieuze, kalme moordenaar die schijnbaar zonder motief of reden aan het moorden slaat versus een uitgerangeerde journalist die via een geruchtmakende moordzaak zijn comeback wil maken binnen de journalistiek. Spannend is het ook wel, zeker als blijkt dat de twee meer met elkaar gemeen hebben dan aanvankelijk wordt gedacht. Maar meer dan dit wordt het helaas nooit.
True Story is een - jawel - waargebeurd verhaal gebaseerd op het boek dat Michael Finkel schreef na de rechtszaak. De film heeft de waarheid echter in een te hoog vaandel staan, hetgeen ten koste gaat van de film. Muziek moet spanning opleveren in scènes waarin de twee mannen eigenlijk gewoon converseren. Een geforceerde scène tussen Longo en Finkel's vrouw (Felicity Jones) komt uit het niets vallen. Het is nogal de vraag of dit geschikt materiaal is om te verfilmen.
True Story blijkt namelijk meer een 'ordinary story' waarin wat filmtrucjes het publiek moeten belazeren. Op een goede filmmanier dan hè. Maar deze trucjes zoals het suggereren van een groot mysterie en de eventuele verborgen band tussen Finkel en Longo blijken allemaal gebakken lucht. De film bouwt de spanning steeds verder op om te eindigen met een enorme anti-climax.
