Laurie opent met een mooie anekdote over de Queen Mary. Wat toen de grootste boot ooit ging worden moest een toepasselijke naam krijgen, dus de bouwer dacht aan Queen Victoria. Hij ging naar koning George V, haar kleinzoon, en vertelde dat ze de grootste en machtigste boot ooit gingen bouwen en daarom een toepasselijke naam zochten van een groot monarch. George's reactie was: 'Daar zal mijn vrouw blij me zijn.'
Naast enkele prima anekdotes draait het optreden natuurlijk voornamelijk om de muziek. De wisselt tussen straightforward blues en heerlijk deinende muziek tot covers van o.a. Pete Johnson en Professor Longhair waar Laurie een persoonlijk verhaal bij vertelt. Zo werd Professor Longhair bekend na zijn optreden in de Queen Mary in California, waardoor Laurie zeer vereerd is met de mogelijkheid daar tevens op te kunnen treden.
Het plezier straalt er dan ook vanaf. De bonte verzameling muzikanten bespelen bijna allen meerdere instrumenten en zorgen voor een sfeervol optreden. Het podium is huiselijk aangekleed, met een tapijt en schemerlampen en afgezien van een setlist is het optreden een hele spontane bedoening. Het is bijzonder vermakelijk, maar het gaat soms ook ten koste van het muzikale niveau. In de nummers sluipen wel een paar foutjes hier en daar, solo's worden soms abrupt afgekapt en bij een nummer staat Laurie ongegeneerd uit de maat te klappen. Het is echter zo'n optreden dat dit gewoon kan.
