Safe

Genre: Actie / Thriller (94 min.)
Met: Jason Statham & Catherine Chan
regie: Boaz Yakin
Waardering: 3 / 5

Jason Statham speelt Luke Wright, een ex-agent. Vroeger knapte hij de smerige klusjes op binnen het NYPD, maar tegenwoordig is hij een kooivechter. Na een mislukte weddenschap staat hij in het krijt bij de Russen die een substantieel bedrag hebben verloren doordat Luke niet in de tweede ronde KO ging, maar zijn tegenstander KO sloeg. Dat was niet de afspraak en de Russen laten dat merken door Luke's vrouw te vermoorden. Vervolgens gebeurt er iets vreemds, want ze besluiten de net thuis aangekomen Luke niet te vermoorden, maar hem heel erg te laten lijden. Niet door hem te martelen, maar door hem te laten gaan en door vervolgens iedereen waar hij mee praat te gaan vermoorden. Ze willen hem zo wanhopig maken dat hij uiteindelijk zelfmoord wil plegen. Het is wel veel werk als je alle mislukte weddenschappen zo op gaat lossen. Voor je het weet is je halve organisatie allerlei mensen aan het schaduwen om te kijken of ze niet met iemand gaan praten. En vervolgens moet je al die lui gaan vermoorden. Da's een hoop gedoe.

Parallel aan dit verhaal loopt het verhaal van Mei (Chan). Mei is 11 jaar, afkomstig uit Nanjing, een wiskundig genie en heeft een fotografisch geheugen. Een Chinese misdaadorganisatie kidnapt Mei en haalt haar vanuit China naar Amerika. Daar moet ze, vanwege haar kwaliteiten, fungeren als een levende computer en in haar hoofd de boekhouding van allerlei bedrijven onthouden. Bedrijven die worden afgeperst door de Chinezen. Doet ze dat niet of weigert ze mee te werken, dan zullen de Chinezen haar ernstig zieke moeder vermoorden. Mei laat namelijk geen traceerbaar spoor achter en computers wel, zo is de redenering. Ik ben er nog niet uit welk verhaal onwaarschijnlijker is. 

Het verhaal wordt nog wat opmerkelijker, want Mei krijgt een code te zien van een kluis. In die kluis zit 30 miljoen dollar en dat willen de Chinezen wel hebben. Maar de Russen ook. En de NYPD ook. De corrupte agenten althans, waar Luke ook ooit toe behoorde. Alle drie gaan ze achter Mei aan, die moet vluchten voor haar leven. Op het metrostation komt ze Luke tegen, die op het punt staat zelfmoord te plegen. De Russische aanpak is blijkbaar effectief. Luke ziet echter een dame in gevaar en instinctief vermoordt hij Mei's belagers. Een onwaarschijnlijk vriendschap ontstaat en samen zullen Mei en Luke allerlei spannende avonturen beleven. Ze moeten afrekenen met de Russen, de Chinezen en de NYPD en dan is Jason Statham de aangewezen persoon om eens lekker stennis te gaan schoppen.

Nou, dat gebeurt dus ook. Terwijl de band tussen Mei en Luke steeds sterker wordt blijven er steeds minder criminelen over. Vuurgevechten, achtervolgingen, gebroken ledematen en wat smijtwerk zijn allemaal aanwezig. Hoe onwaarschijnlijk de beide premissen ook waren, de uitwerking van het verhaal is wel aardig. Middels heel wat origineel gefilmde scènes worden de connecties tussen de verschillende organisaties duidelijk. Hoogtepunt zijn de onderhandelingen die de politiechef via twee telefoongesprekken voert met de Russen en de Chinezen. Corruptie ten top en het wordt leuk gebracht. Ook de toevoeging van Mei is een positieve. Al zal ze na het avontuur wel een paar jaar psychologische hulp nodig hebben.

Catherine Chan debuteert en doet dat niet onaardig. Ze is best wel aandoenlijk en voegt daadwerkelijk iets toe aan de film. Spraakmakend is het allemaal niet, maar dat geldt voor de hele film. Hoewel sommige scènes origineel gefilmd zijn en verfrissend overkomen, is toch ook een heel groot deel ondertussen bekend. Jason Statham - de personificatie van verontwaardiging - speelt nog altijd dezelfde rol en doet dat altijd prima, maar het enige dat per film verschilt is de organisatie die hij moet uitschakelen. Dit keer vond ik het script en verhaal niet van dusdanig niveau dat een hogere waardering op haar plaats was. Fans van het genre, of van Statham - eigenlijk hetzelfde natuurlijk - zullen prima aan hun trekken komen, maar echt goed is anders. 

14 blades

Genre: Actie / Drama (114 min.)

Met: Donnie Yen, Kate Tsui & Wei Zhao

Regie: Daniel Lee

Waardering: 2 / 5

14 Blades is een epische martial-arts film die zich afspeelt in het begin van de Ming dynastie. Om en nabij het jaar 1368, in China. De keizer ontwikkelde een waterdicht beveiligingssysteem door hongerige wezen die op straat leven tegen elkaar te laten vechten in gevechten op leven en dood. De winnaars krijgen eten en werden opgeleid door de keizer en leerden zo niets anders anders dan bloedvergieten voor een beloning. De keizer verkreeg op deze manier elitetroepen die boven de wet stonden en alleen hem gehoorzaamden. Ze werden volledig gehersenspoelde krijgers die als enige doel het succesvol uitvoeren van hun missie hadden. Deden ze dat niet, dan pleegden ze zelfmoord of werden ze geëxecuteerd. De elitetroepen kregen de naam Jinyi Wei. Het hoofd van de Jinyi Wei kreeg de titel Qing Long, hetgeen `groene draak' betekent. Hij kreeg tevens een koffer met daarin 14 zwaarden. Vandaar de titel.

Qing Long, gespeeld door Donnie Yen, krijgt een missie. Hij moet de zegel van de keizer bemachtigen, maar zijn missie faalt omdat hij wordt verraden. Vastbesloten om alsnog zijn missie te volbrengen zal hij velen ombrengen met dodelijke zwaardbewegingen terwijl hij door een half leger op de hielen wordt gezeten. Het Oosterse drama speelt zich vervolgens in allerlei steden af, waar wat bondgenoten en vijanden worden gemaakt, maar waar vooral en wederom heel veel wordt gevochten. Nemesis Tuo Tuo (Tsui), de geadopteerde dochter van de evil neef van de keizer, bezorgt Qing Long de enige uitdaging in de hele film, terwijl de rest vooral fungeert om Donnie Yen's vechtkunsten te tonen. Deze mogen er zijn overigens, maar als je daarin geïnteresseerd bent kan je beter Yip Man gaan kijken. Die film is beter, het verhaal is duidelijk en de gevechten van een veel hoger niveau.

Men heeft een redelijk simpel verhaal onnodig complex gemaakt waardoor de film lastig te volgen valt. Dat is jammer, want het heeft zeker potentie. Donnie Yen - een ster in China - is best overtuigend als harteloze moordenaar en gedurende bijna de hele film heeft hij een hart als steen. Hij is grof en meedogenloos. Slechts één persoon, een gevangene van hem, weet enigszins wat menselijkheid in hem te scheppen. Zijn verleden en jaren van moorden en missies volbrengen hebben zijn tol geëist en dat wordt heel aardig overgebracht. Helaas is zijn tegenspeelster, Wei Zhao die de gevangene Qiao Hua speelt, minder overtuigend. 

Met allerlei verschillende wapens - hij heeft immers 14 zwaarden - zou Qing Long op originele wijze zijn belagers van kant kunnen maken, maar dat gebeurt niet. In plaats daarvan zien we veel vlieg- en springwerk en wordt het concept van de 14 zwaarden helemaal niet gebruikt in de gevechten. Hoewel er namelijk in de intro wordt verteld dat elk zwaard zijn eigen functie heeft, kan je in de gevechten niet onderscheiden met welk zwaard Qing Long aan het vechten is. De symboliek van de koffer met zwaarden gaat daardoor verloren. De koffer is wel altijd present en hangt de hele film op de rug van Qing Long. Met een hoop special-effects worden de zwaarden uit de koffer getoverd. Tijd om even rustig zijn koffer te openen is er niet wanneer je aangevallen wordt. Die special-effects passen echter niet bij de goed neergezette, klassieke sfeer in de film en doen geen recht aan de authentieke uitstraling die 14 Blades heeft.

Naast het verhaal zijn een aantal andere dingen slecht of niet uitgewerkt. Zo komen we van slechts twee personen - namelijk Qing Long en Qiao Hua - iets te weten qua achtergrond, maar elk ander personage in de film wordt niet of nauwelijks uitgewerkt. De neef van de keizer plant een opstand, maar niemand weet waarom. Hij heeft een geadopteerde dochter die zonder vragen iedereen vermoord die haar vader in de weg staat. De keizer lijkt de hele dag aan het hoereren te zijn, hetgeen vreemd is. Wie bestuurt er dan het land, vraag ik me af? Aan motieven is ook een gebrek. Qiao Hua wil Qing Long, maar wat Qing Long wil wordt niet echt duidelijk.

De gevechten tenslotte zijn soms mooi gechoreografeerd, maar ook heel vaak rommelig en onoverzichtelijk. Er klinken bij elke slag of stoot dierengeluiden. Drakengeluiden - niet dat iemand weet hoe dat zou klinken - bij Qing Long en slangengeluiden bij Tuo Tuo. Heel raar. Tuo Tuo lijkt geïnspireerd te zijn door Medusa met haar slangenhaar. Als voornaamste wapens heeft ze illusionistische trucs en een stalen zweep. Het lijkt onwaarschijnlijk dat Tuo Tuo zich niet een paar keer snijdt aan de stalen zweep als je ziet hoe ze dat ding hanteert, maar op miraculeuze wijze gaat het elke keer goed. 

14 Blades is een inspiratieloze film die meer van hetzelfde biedt, maar de uitwerking mist die soortgelijke Oosterse films hebben. Door een onoverzichtelijk verhaal en slecht geschreven script tast de kijker in het duister. Op actiegebied is het al niet veel beter en als kijker voel je nooit enige band met wie dan ook in de film. De decors en omgevingen zijn indrukwekkend en de film heeft een authentieke uitstraling, maar al snel moet deze plaatsmaken voor oninteressante gevechten die nergens toe lijken te leiden. Daniel Lee heeft met zijn films tot nog toe geen lans weten te breken en als je zo blijft omgaan met sterren als Donnie Yen dan zal dat waarschijnlijk ook nooit gaan gebeuren.