Tamara Drewe

Genre: Drama / Komedie
Met: Gemma Arterton, Roger Allam, Bill Camp, Tamsin Greig
Waardering:  4/5

Gemma Arterton, bekend van onder andere `The Prince of Persia' en `The Disappearance of Alice Creed', speelt nu Tamara Drewe. Tamara is een succesvol journaliste, ze schrijft columns voor The Independent en ze rijdt rond in een hippe Mini Cooper. Haar roots liggen echter in het minder hippe Ewedown, een gehucht op het Engelse platteland dat me sterk deed denken aan afleveringen van `Midsomer Murders' en films van Woody Allen. In Ewedown is een `nosejob' het gesprek van de dag. Ewedown ligt op een heuvelig landschap en heeft waarschijnlijk meer koeien dan inwoners. In Ewedown gebeurt geen klap, iets dat mooi wordt weergegeven door twee vriendinnen van 15 die alleen maar kattenkwaad uithalen en de Glossy lezen om te bepalen wie ze zouden doen en wie niet. Maar niets is wat het lijkt, iedereen heeft zo zijn eigen geheimen en iedereen wil weg uit Ewedown.

In Ewedown staat een `writer's retreat', hetgeen een rustige boerderij is waar allerlei schrijvers tijdelijk verblijven om hun boeken te schrijven. De boerderij wordt geleid door Beth (Greig) en haar man Nicholas (Allam). Nicholas is een succesvol schrijver, met een reeks zeer populaire boeken. Zijn succes maakt hem arrogant, ongeïnteresseerd in de andere schrijvers en gewild bij de vrouwen. Nicholas gaat dan ook op regelmatige basis vreemd. Beth is veel te goed voor deze wereld en ook veel te goed voor Nicholas. Ze cijfert zichzelf compleet weg en haar aandacht gaat vooral uit naar de gasten met wie ze wél een band heeft en die zo oprecht probeert te helpen met hun boeken. In `Midsomer Murders' zou Beth een goede kandidaat zijn voor de moordenaar. Op de boerderij werkt ook boerenhunk Andy (Luke Evans) die wel een oogje heeft op Tamara, maar het bij gebrek aan beter doet met de barvrouw van de lokale kroeg. Je moet wat in Ewedown, moet ook de barvrouw gedacht hebben.

De film gaat niet over één verhaal, maar meer over alle gebeurtenissen in en rondom het gehucht. Het gaat over de invloed van vreemdelingen, de problemen van schrijvers, de zoektocht naar erkenning, het saaie leven op het Engelse platteland en de manieren die iedereen tevergeefs probeert te vinden om te ontsnappen aan de sleur in Ewedown. De film mag dan over een saai gehucht gaan, zelf is de film gelukkig erg vermakelijk. De film kent veel typische en ongemakkelijke en daardoor grappige scènes en de inwoners van Ewedown worden allemaal overtuigend gespeeld. Naar het einde toe wordt de film wat serieuzer en verliest het wat van z'n onschuld en humor. Dat is jammer, want het is het sterkste gedeelte van de film, maar ik heb me desondanks goed vermaakt met deze quasi-komische, dramatische film.