03-03-2012

Real Steel

Genre: Drama / Actie
Met: Hugh Jackman, Dakota Goyo & Evangeline Lilly
Regie: Shawn Levy (Night At The Museum, Lassie)
Waardering: 3.5/5

Charlie Kenton (Jackman) is iemand die zijn geld verdient met een sport die in 2020 helemaal hot is, namelijk robotboksen. Mensen boksen niet meer tegen elkaar, maar robots doen dat nu wel. Het bestaat nu natuurlijk ook al op kleine schaal in programma's als Robot Wars, of hoe die shows ook mogen heten, waarin kleine, hele dure robotjes elkaar te lijf gaan en vaak door 1 of 2 rake klappen met een pneumatische hamer worden uitgeschakeld, omdat de besturingssystemen vaak nogal fragiel zijn. In Real Steel is dat uiteraard anders, want de robots die tegen elkaar vechten kunnen soms flink wat klappen verdragen voordat hun bedrading het begeeft.

Het wordt echter al snel duidelijk dat Charlie in de schulden zit. Robots zijn niet goedkoop en na een verloren gevecht moet Charlie zijn schuldeisers ontwijken, want hij heeft eigenlijk nooit geld. Tot overmaat van ramp wordt hij ook nog eens geïnformeerd dat zijn ex-vrouw is overleden en dat hij de voogdij krijgt over hun enige zoon, Max (Goyo). Een kind en schulden is wel het laatste waar je op zit te wachten, moet Charlie gedacht hebben, maar het toeval wil dat een rijke tante van Max hem graag zou adopteren, dus Charlie sluit een deal. Voor een hoop centen, wel te verstaan. Hij moet Max alleen tot het einde van de zomer zien te vermaken, want Max' tante wil eerst nog op vakantie ofzo. Maar wat blijkt, Max, 11 jaar en er trots op, heeft verstand van robotvechten. Wanneer Max een sparringrobot van de schroothoop haalt en deze opknapt blijkt de taaie, oude robot heel wat meer in zijn mars te hebben dan aanvankelijk werd gedacht. Verder bevat de film ook nog Evangeline Lilly, die ik alleen kende uit The Hurt Locker, die vooral mooi is en het liefje speelt van Charlie.

De film is eigenlijk een familiefilm, met vrij cliché verhaal en nogal voorspelbaar plot. Wat de film leuk maakt is de relatie tussen Charlie en Max. Ze zijn goed op elkaar ingespeeld en zijn meestal overtuigend. Alleen Max doet soms heroïsche uitspraken die alleen kinderen in Spielberg films doen, maar verder is de combinatie gewoon prima. Wat meer dan prima is, is de manier waarop de robots zijn vormgegeven. De robots hebben menselijk boksen vervangen, maar boksen nog wel op een menselijke manier. Je ziet geen Transformers die elkaar afmaken, dank u God, maar wel imposante robots die heel natuurlijk bewegen. De grafische afdeling van Real Steel mocht een Oscar nominatie voor de moeite krijgen, al ging de daadwerkelijke prijs aan hen voorbij.


Naast de cheesy titel is het dus een familiefilm die lekker weg kijkt, een aantal erg leuke momenten bevat en nooit saai of traag is. Muziek is er in de vorm van country als Charlie van A naar B kart, en vuige rock tijdens de gevechten. De country, de wagen waarin Charlie rijdt en de western-look die alom aanwezig is, maken de film erg sfeervol en het idee dat het 2020 is komt vooral aan het einde van de film naar voren, wanneer er gevechten in high-tech arena's worden gehouden. De film duurt ruim 2 uur, maar is van begin tot eind vermakelijk, maar helaas dus ook wat voorspelbaar. Al met al, mede door de vette robots, de droge grappen van Hugh Jackman en de strakke gevechten kon ik de film goed waarderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten