CAST: Marion Cotillard, Matthias Schoenaerts e.a.
REGIE: Jacques Audiard
WAARDERING: 3.5 / 5
---------------------------------------------------------------------------------
Tussen Stéphanie en Alain ontstaat een bijzondere relatie. Gewoon toeval, eigenlijk. Maar wel toeval waar goed naar te kijken is. En vooral toeval waar je je niet aan stoort.
Matthias Schoenaerts - hij speelt Alain - is het meest bekend van Rundskop, een mooie Vlaamse film over steroïdengebruik bij koeien en mensen. Als fatsoenlijk Vlaming spreekt Schoenaerts ook Frans, waardoor hij gezellig in een film met Marion Cotillard - Stéphanie - kan spelen. Oscarwinnares Cotillard, bij het grote publiek vooral bekend uit Inception, Contagion en The Dark Knight Rises, begon al vanaf Taxi furore te maken en haar kunsten werden beloond met een Oscar voor de Franse film La Môme. En nu spelen deze twee fijne acteurs de hoofdrollen in een Frans drama.
DOLFINARIUM
Alain is een erg zelfzuchtig persoon. Hij heeft een zoontje, maar dumpt hem gewoon bij zijn zus. Hij jat camera's, werkt in de beveiliging, doet mee aan illegale gevechten en ga zo maar door. Het is geen lieverdje, maar hij is ook niet in en in slecht. Zijn grauwe verleden heeft hem gevormd tot een wat ruw personage, die recht door zee is en een armoedig bestaan leidt. De afwisseling in zijn leven lijkt vooral te bestaan uit de verschillende vrouwen die hij in de sportschool oppikt met zijn nog altijd imposante lijf. Schoenaerts' spieren waren in Rundskop ook al niet te missen en geven hem een bruut voorkomen.
Stéphanie's leven verloopt al niet veel beter. Ze gaat gekleed in hoerige outfits naar de discotheek, kijkt wat kil uit haar grote, mooie ogen en je kan zien dat het leven ook haar niet gunstig is gezind. Overdag werkt ze in een soort dolfinarium, 's avonds wordt ze gecommandeerd door haar vriendje en 's nachts danst ze alleen in de discotheek. Na een wilde nacht wordt ze thuisgebracht door Alain, die haar vervolgens zijn nummer geeft. Wanneer het noodlot toeslaat, en al Stéphanie's vrienden haar verlaten, belt ze uiteindelijk Alain op. Het is het begin van een bijzondere vriendschap.
FRANCOFIEL
Rust and Bone, om maar eens de Engelse naam van de film te geven, kabbelt vervolgens rustig voort. Stéphanie zit in een sociaal isolement en van Alain is het moeilijk te raden wat hij nu wil. Overdreven veel drama wordt vermeden, maar zo'n beetje elke vorm van humor en spanning ook. Le Rouille et d'os moet het echt hebben van de interactie tussen Cotillard en Schoenaerts en weet ondanks het gemis aan andere elementen toch te blijven boeien. Dat is knap en een compliment aan de Française en de Vlaming.
Ondanks het feit dat er qua verhaal zat gebeurt, is het toch geen topfilm geworden. Daarvoor brengt de film te weinig en is het soms iets te saai. Het verhaal is niet zo bijzonder aangrijpend dat het de kijker nog dagenlang in zijn greep houdt en verder kent Le rouille et d'os weinig verrassingen, op een paar prachtige Earthachtige beelden na van springende orka's. Prima film voor een francofiel of liefhebber van lome zondagmiddagen. Als The Avengers echter je favoriete film is, kan je deze misschien beter overslaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten