04-12-2010

Restrepo

Genre: Documentaire-Oorlog
Waardering:  3.5/5

Een journalist volgt 1 peloton soldaten gedurende een jaar in Afghanistan. Het peloton is gestationeerd in één van de gevaarlijkste valleien, Korengal. De Taliban biedt hevige weerstand, maar de soldaten krijgen toch opdracht om een verkenningspost op te zetten op een heuvel om zo een tactisch overwicht te verkrijgen. De film speelt zich daarna vooral af vanuit die post.

De filmmaker plaatst je heel dicht bij de soldaten. Zelf gaat hij ook mee op alle patrouilles en regelmatig ligt het hele peloton inclusief cameraman onder vuur. De kogels vliegen in het rond en je maakt de actie van heel dichtbij mee. Best indrukwekkend.

Wanneer er doden vallen wordt dat niet echt in beeld gebracht. De lijken krijg je dus niet te zien (vanwege nabestaanden, neem ik aan), maar wel de reacties van z'n buddies. Wat ook sterk wordt weergegeven is de hopeloze situatie daar. Zo heeft de leider van het peloton steeds een gesprek met de stamoudsten van de regio, maar die gast is zo ontactisch dat iedereen snapt dat zoiets dus volledig nutteloos is. Ook wanneer een soldaat sneuvelt en hij een peptalk geeft blijft het gewenste effect een beetje uit. De reacties van de anderen zijn echter veelzeggend en een paar maanden na de terugkomst in Amerika zijn alle soldaten ook nog eens geïnterviewd. Deze interviews worden mooi in de documentaire verwerkt (beetje zoals in bijvoorbeeld The Pacific) en laten erg goed zien wat de impact is van zo'n missie. De interviews en de beelden in de vallei maken deze documentaire best aangrijpend.

Echt moralistisch is de documentaire niet. De cameraman probeert zoveel mogelijk in beeld te brengen, van zowel locals als het peloton, zonder daaruit conclusies te trekken. Hij stelt ook geen vragen, je hoort alleen maar reacties van de soldaten. Af en toe is er wat begeleidende tekst en dat is het dan. Je kan dus zelf een beeld vormen zonder dat de documentairemaker dat voor je doet en dat vind ik altijd wel fijn. Bij Michael Moore kan je zoiets bijvoorbeeld wel vergeten, om maar eens een voorbeeld te noemen.

Oorlog zoals het is, in ieder geval in deze vallei. Vechten tegen een bijna onzichtbare vijand, het verliezen van vrienden en de constante spanning en angst voor je leven, maar ook lol hebben terwijl je net beschoten bent, het zit er allemaal in en op een heel realistische manier (denk ik dan, maar ik ben benieuwd wat een militair hier van vindt). Een aanrader als je zoiets als dit interessant vindt, want deze docu is erg mooi gemaakt.

01-12-2010

Resident Evil: Afterlife

Genre: Horror-Actie
Met: Milla Jovovich
Waardering:  1.5/5

Deel 4 in de reeks en deze is, uiteraard, in 3D. Ik vraag me af of er nog wel 2D actiefilms gemaakt gaan worden over 2 jaar, of dat je elke keer met zo'n lompe bril in de bios moet zitten. De makers hebben het in ieder geval al geschopt tot deel 4. Deel 1 en 2 heb ik gezien, deel 3 heb ik gemist en waarschijnlijk heb ik daardoor ook de reden gemist dat de film begint met een stuk of 9 Alices (Millas Jovovichen) die massaal Umbrella Corporation (het 'evil' bedrijf dat een heel aantal jaren geleden een virus heeft verspreid dat nu de oorzaak is van een wereldwijde zombie-plaag) bestormen. Gelukkig overleeft maar 1 Alice de actie, waardoor ik snel verlost was van dit probleem. Degene die het óók overleeft is 'bad guy' Albert Wesker. Dat kan natuurlijk niet, dus Alice gaat achter hem aan en krijgt hulp van wat vriendjes en vriendinnetjes.

De film is natuurlijk gebaseerd op een computerspel, die ik ooit wel gespeeld heb. De hoofdpersonen dragen ook echt dezelfde pakjes als ze in het spel dragen, ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken eigenlijk. Wat verder opvalt is het ontbreken van een verhaal, maar dat boeit eigenlijk niet, want dat zit er in het spel ook nooit. Het gaat om het slopen van zombies en daar draait de film ook om. Dat slopen gebeurt in 3D, met veel machinegeweren, granaten en dat soort meuk, en met natuurlijk veel kanonnenvoer in de vorm van hersenloze zombies. Daar is allemaal wel naar te kijken eigenlijk. 

Albert Wesker
Het acteren is vrij matig. De actie is meestal best vet. Tegen het einde toe wordt het een beetje schraal en het weinige verhaal dat er al was begint nu zo mogelijk nog op minder te slaan. Albert Wesker, die al heel sterk aan Agent Smith (Matrix) deed denken, is een soort supermens en begint ook nog eens Agent Smith's bewegingen schaamteloos te kopiëren. Alice valt ook nog een keer door een raam met haar rug naar beneden, met 2 pistolen omhoog knallend en een erg moeilijk gezicht trekkend, dat hebben we ook al eens ergens gezien...Dat is allemaal erg jammer, het is namelijk niet bedoeld als parodie. Het is gewoon een slechte rip-off van de Matrix. Echt slecht en het had ook helemaal  niet gehoeven, de film is ook best te kijken zonder dit soort overbekende 'moves' te gaan jatten.

Heel veel mensen zullen hier sowieso nou niet om staan te springen, maar degenen die dat wel doen zullen zich maar matig vermaken vrees ik. Er gebeurt gewoon te weinig in de film om het interessant te houden. Actie is er wel, Jovovich ook wel, maar echt goed komt het allemaal niet over. Het verhaal is afwezig en er gaat vrees ik een deel 5 komen, gezien het einde. Hopelijk wordt die weer wat beter dan deze film. Moet lukken als ze het geld wat nu in 3D zit aan een betere regisseur besteden, of heel misschien zelfs aan een verhaal.

Exam

Genre: Psychologische Thriller
Waardering:  3.5/5


Een film over 8 mensen die nog 1 laatste test moeten ondergaan om de ultieme baan te krijgen. Het begin van de film verhult weinig, wat bijvoorbeeld deze ultieme baan is blijft onduidelijk. Het enige wat je snel komt te weten is dat de 8 deelnemers 80 minuten krijgen om 1 vraag op te lossen. Ze hebben allemaal een A4-tje voor zich liggen en een potlood, maar de vraag is nergens te bekennen terwijl de tijd langzaam weg tikt.

De openings-scène filmt vrij gedetailleerd alle deelnemers, of een gedeelte ervan. Namen worden gegeven, maar zijn onbelangrijk. Iedereen komt de zaal binnen waar de 8 tafels staan en de 8 A4-tjes liggen, gevolgd door de surveillant en een bewaker. De surveillant (Iemand die verdacht veel lijkt op Doctore, uit Spartacus) legt de regels uit en start de klok. Hij verlaat de ruimte en de film wordt een afvalrace.

Je weet vervolgens niet echt wat je moet verwachten, maar ik was snel geïnteresseerd in de film. Het komt vooral door de nogal open opzet (de film kan en gaat alle kanten op in het begin) en de goed gespeelde personages. De film wordt een soort psychologisch spel, mede omdat het voor niemand duidelijk is wat de bedoeling is. Je krijgt interessante gesprekken, theoriën over wat de vraag is en de sfeer wordt steeds wat grimmiger naarmate er meer kandidaten afvallen en de klok richting de 0 gaat. 

De film is mooi opgebouwd. De film begint rustig, al is het vanaf het begin interessant. Daarna volgen wat mij betreft goede, interessante en spannende ontwikkelingen, uiteindelijk gevolgd door een mooie ontknoping. Zeker de 2e helft van de film is spannend en je wilt gewoon weten waar het nou naar toe gaat. Is er wel een vraag, en zo ja, wie kan hem dan beantwoorden? Welke kandidaat blijft er over? Deze plus nog andere vragen worden uiteindelijk beantwoord in een weldoordacht plot.

Ik vond hem erg fijn om naar te kijken. Hij is vrij origineel; de hele film speelt zich in de examenruimte af. De personages maken dat de film niet gaat vervelen en het verhaal biedt steeds genoeg nieuws om het spannend te houden. De film deed me soms wat denken aan 'Das Experiment', maar dan met andere regels. Een aanrader, zeker als dit genre films je wel bevalt.