Waardering: 3.5/5
Een journalist volgt 1 peloton soldaten gedurende een jaar in Afghanistan. Het peloton is gestationeerd in één van de gevaarlijkste valleien, Korengal. De Taliban biedt hevige weerstand, maar de soldaten krijgen toch opdracht om een verkenningspost op te zetten op een heuvel om zo een tactisch overwicht te verkrijgen. De film speelt zich daarna vooral af vanuit die post.
De filmmaker plaatst je heel dicht bij de soldaten. Zelf gaat hij ook mee op alle patrouilles en regelmatig ligt het hele peloton inclusief cameraman onder vuur. De kogels vliegen in het rond en je maakt de actie van heel dichtbij mee. Best indrukwekkend.
Wanneer er doden vallen wordt dat niet echt in beeld gebracht. De lijken krijg je dus niet te zien (vanwege nabestaanden, neem ik aan), maar wel de reacties van z'n buddies. Wat ook sterk wordt weergegeven is de hopeloze situatie daar. Zo heeft de leider van het peloton steeds een gesprek met de stamoudsten van de regio, maar die gast is zo ontactisch dat iedereen snapt dat zoiets dus volledig nutteloos is. Ook wanneer een soldaat sneuvelt en hij een peptalk geeft blijft het gewenste effect een beetje uit. De reacties van de anderen zijn echter veelzeggend en een paar maanden na de terugkomst in Amerika zijn alle soldaten ook nog eens geïnterviewd. Deze interviews worden mooi in de documentaire verwerkt (beetje zoals in bijvoorbeeld The Pacific) en laten erg goed zien wat de impact is van zo'n missie. De interviews en de beelden in de vallei maken deze documentaire best aangrijpend.
Echt moralistisch is de documentaire niet. De cameraman probeert zoveel mogelijk in beeld te brengen, van zowel locals als het peloton, zonder daaruit conclusies te trekken. Hij stelt ook geen vragen, je hoort alleen maar reacties van de soldaten. Af en toe is er wat begeleidende tekst en dat is het dan. Je kan dus zelf een beeld vormen zonder dat de documentairemaker dat voor je doet en dat vind ik altijd wel fijn. Bij Michael Moore kan je zoiets bijvoorbeeld wel vergeten, om maar eens een voorbeeld te noemen.
Oorlog zoals het is, in ieder geval in deze vallei. Vechten tegen een bijna onzichtbare vijand, het verliezen van vrienden en de constante spanning en angst voor je leven, maar ook lol hebben terwijl je net beschoten bent, het zit er allemaal in en op een heel realistische manier (denk ik dan, maar ik ben benieuwd wat een militair hier van vindt). Een aanrader als je zoiets als dit interessant vindt, want deze docu is erg mooi gemaakt.