Last Night

Genre: Drama

Met: Keira Knightley, Sam Worthington, Eva Mendes, Guillaume Canet
Waardering:  4/5

Joanna (Knightley) is schrijfster in New York. Ze schrijft naar eigen zeggen artikelen. Wat ze meestal in de conversaties niet vermeldt is dat haar eerste boek niet is gepubliceerd. Waar ze over schrijft komen we niet te weten, maar gezien haar boekenkast zal het iets met kunst te maken hebben. Joanna gaat mee met haar man naar een bedrijfsfeestje. Haar man Michael (Worthington) geniet zichtbaar van de aandacht van Laura (Mendes), zijn collega. Je kan het hem niet kwalijk nemen, lijkt me. Joanna doet dat wel, vooral wanneer ze erachter komt dat Michael en Laura de volgende dag met z'n tweeën op zakenreis naar L.A. gaan. Michael heeft namelijk nooit iets over Laura verteld. Er volgt een ruzie, gebaseerd op empirische bevindingen en jaloezie, maar een nachtelijk ontbijtje weet de gemoederen wat te bedaren. Liefde gaat door de maag, zo ook in `Last Night'.

De volgende dag stapt Michael op het vliegtuig en wanneer Joanna een kop koffie gaat drinken in een ontbijttentje komt ze Alex (Canet), haar oude vlam, tegen. Toevallig! Zeker omdat hij normaliter in Parijs woont en je in New York niet snel bekenden tegen zal komen, lijkt me. Joanna is inmiddels 3 jaar met Michael getrouwd, maar zal later bekennen nog regelmatig aan Alex te denken. Alex verleidt Joanna voor een glaasje martini, later op de avond. Laura doet hetzelfde bij Michael, een paar duizend kilometer verderop. De rest van de film gaat over de avond die zal volgen voor Joanna en Michael, en de onvermijdelijke volgende ochtend.

In het vliegtuig staart Michael ongegeneerd naar de kont van Laura. Het zal geen geheim zijn dat hij haar aantrekkelijk vindt. Of in ieder geval haar kont. Nadat Joanna met Alex heeft afgesproken verruilt ze haar huiselijke kloffie, met lelijk hemd en trainingsbroek, voor een mooie paarse jurk. Ze doet haar uiterste best om goed voor de nacht te komen. Het valt Alex ook op, want het eerste wat hij tegen haar zegt is dat ze er beeldschoon uitziet. Het tweede wat hij tegen haar zegt is wederom dat ze er beeldschoon uitziet. Hij heeft gelijk. Alex, de Franse variant van McDreamy, is bijzonder charmant, goed gekleed, heeft een aandoenlijk accent en is erg grappig. De chemie tussen Joanna en Alex is sterk. Gelukkig wordt er soms even een trouwring opzichtig in beeld gebracht, want je zou haast vergeten dat Joanna en Michael getrouwd zijn. De chemie tussen Michael en Laura is iets minder, maar ze krijgen ook wat minder minuten de tijd om dit te laten zien.

Onder begeleiding van mooie, lichte pianomuziek worden we door de bewuste nacht geloodst. De film wisselt af tussen New York en L.A. Wat je krijgt te zien zijn vele amusante en serieuze gesprekken samen met wat sfeerimpressies. Beelden van mensen die zich vermaken, met mooie muziek en vele glazen drank, zonder dat je weet wat ze zeggen. De aantrekkingskracht wordt zo goed in beeld gebracht. Het komisch tintje in de film wordt door een golden retriever (of goudkleurige labrador) voor haar rekening genomen. Wanneer Joanna de hond van een vriend moet uitlaten vergeet ze de sleutel en moet de hond de rest van de avond (en dus ook de rest van de film) overal mee naar toe. De blikken van de hond spreken soms boekdelen, voor zover zoiets mogelijk is. De rest van de grappen worden gemaakt door Alex en z'n vrienden, die erg scherp zijn en beschikken over de nodige humor. Een hond in New York lijkt me echt onpraktisch trouwens, maar dat terzijde.

De mooie Keira Knightley en de charmante Guillaume Canet geven wat extra smaak aan de film. Prima drama, scherp geacteerd, het kijkt lekker weg en verveelt nooit.

Incendies

Genre: Drama
Met: Lubna Azabal, Mélissa Désormeaux-Poulin, Maxim Gaudette
Waardering:  5/5

Nawal Marwan (Azabal) komt te overlijden. Haar twee kinderen Jeanne (Désormeaux-Poulin) en Simon (Gaudette), een tweeling, verschijnen bij de notaris om te horen wat de laatste wensen waren van hun moeder. De notaris, overtuigend gespeeld door Rémy Girard, begint wat weifelend aan het testament wat Nawal voor de tweeling heeft achtergelaten. Er staan namelijk ongebruikelijke dingen in en de notaris heeft het zichtbaar moeilijk om al deze wensen hardop voor te lezen. Nawal wil naakt begraven worden, zonder kist, zonder grafsteen en met haar hoofd naar de aarde. Niet echt de manier waarop je afscheid wilt nemen van je overleden moeder. Maar er is meer. Ze heeft ook voor beide kinderen een opdracht. Jeanne moet haar andere broer gaan zoeken en hem een envelop overhandigen. Beide kinderen wisten echter niet dat ze nog een broer hadden. Simon moet hun vader gaan zoeken en ook hem een envelop overhandigen. Ze hebben hun vader nooit gekend. Pas als ze deze twee dingen hebben gedaan mogen ze hun moeder een fatsoenlijke begrafenis geven, met grafsteen en kist. 

Jeanne weet niet wat ze ervan moet denken, maar ze wil haar moeder wel een fatsoenlijke laatste rustplaats geven. Nietsvermoedend gaat ze beginnen aan een aangrijpend avontuur. Simon is duidelijk minder enthousiast en komt in het eerste deel van de film nauwelijks voor. Nawal heeft nogal een tumultueus verleden waar Jeanne geen weet van heeft. De oorsprong van Nawal ligt in het Midden-Oosten waar ze is opgegroeid om uiteindelijk naar Canada te verhuizen, op veel latere leeftijd. Jeanne reist af naar het Midden-Oosten waar haar zoektocht naar haar broer, maar vooral naar het verleden van haar moeder, begint. 

Waar het zich precies afspeelt is onduidelijk. Zo komt Jeanne terecht in Daresh, wat zover ik kon nagaan een fictieve stad is. De film toont het verleden van Nawal, waarin we zien hoe ze heeft geleefd, wat ze heeft meegemaakt en waarom ze naar Canada is gegaan, om vervolgens weer terug te keren naar het heden waar Jeanne volgt in haar moeders voetsporen. Ze praat met mensen die haar moeder hebben gekend en ze komt er langzaam achter wat haar moeder allemaal heeft moeten doorstaan vroeger. Nawals verleden is aangrijpend, schokkend, traumatisch en speelt in een tijd van grote strijd tussen christenen en moslims. Jeanne en Simon ontrafelen langzaam het mysterie en stevenen samen af op een weergaloze ontknoping. 

De film behandelt vele thema's op aangrijpende wijze. Het is een verhaal over liefde, eerwraak, oorlog en cultuur. De verschillen in cultuur worden mooi weergegeven en het contrast tussen Canada en het Midden-Oosten is mooi weergegeven. De landschappen, die grotendeels verwoest zijn (incendies is Frans voor `verbrand'), zijn indrukwekkend en maken de littekens van het verleden zichtbaar. Meer dan indrukwekkend is het acteren, vooral van Jeanne en Nawal. De film heeft dan ook niet voor niets een Oscarnominatie voor beste buitenlandse film gekregen. Dat `Incendies' niet gewonnen heeft snap ik niet, al moet ik de winnende film `In A Better World' nog wel zien. Veel genialer zal het niet zijn lijkt me, maar wie weet. De film deed me denken aan `The Secret in their Eyes', qua sfeer. Ook een must-see.

Een meesterlijk drama, aangrijpend verteld, met sublieme acteurs en een weergaloos einde. Deze film zal je nog wel even bij blijven.