The Way Back

Genre: Drama

Met: Jim Sturgess (21), Ed Harris, Colin Farrell
Waardering:  3/5

Het is 1941 in Rusland. We zien Janusz (Sturgess) die wordt ondervraagd over iets dat hij niet gedaan heeft. Hij zou, zoals velen, tegen `De Partij' zijn van Stalin. Zijn eigen vrouw getuigt tegen hem, waarschijnlijk na wat marteling, al krijgen we dat niet te zien, waarna Janusz wordt verbannen naar een werkkamp in Siberië. Daar ontmoet hij mensen die om allerlei redenen zijn verbannen, maar er zijn er maar weinig die ook daadwerkelijk iets gedaan hebben. De omstandigheden in het kamp (-50 graden, weinig eten, hard werken in de sneeuw etc.) zijn niet bepaald gunstig. Mensen vallen bij bosjes dood neer en een groepje mensen besluit dat de overlevingskans groter is als ze een poging doen het kamp te ontvluchten. 

Janusz ontsnapt samen met Mr. Smith (Harris), Valka (Farrell) en nog wat anderen uit het kamp. Hoe wordt niet precies duidelijk. Ze zetten blijkbaar een generator uit en kunnen dan ontsnappen door het prikkeldraad. Het maakt ook niet zoveel uit, al had het iets beter uitgewerkt kunnen worden. Wat volgt is een film over een groepje mensen wiens karakter en achtergrond tot dan toe onbekend zijn. Ze hebben wel allemaal dezelfde missie en dat is om levend India te bereiken, zo'n 6000 km verderop, te voet. Ze reizen langs allerlei mooie gebieden. Van Siberië, langs een meer, de Trans-Siberië express, een woestijn (ik had geen idee dat daar nog een woestijn lag) en de Himalaya. Er zijn veel shots van de natuur, met het wandelend gezelschap er af en toe bij, mooi op een rijtje zoals een groepje eenden die de weg oversteken. Als je naast elkaar zou lopen, wat natuurlijk veel gezelliger is, dan ziet dat er op de camera in een zij-aanzicht natuurlijk niet uit, zal de regisseur gedacht hebben. Heeft 'ie wel een punt, lijkt me.

Er wordt een twee-stappenplan gemaakt; eerst naar het meer, dan naar de Mongolische grens. Zo gezegd, zo gedaan. De film is nogal lineair, want het 2-stappenplan wordt letterlijk uitgevoerd. Onderweg gebeuren er bijzonder weinig spannende dingen. Je zou verwachten dat mensen gedurende een tocht van 6000 km meer zorgen hebben dan slechts eten, drinken en wat muggen, maar niet in deze film. Er is geen ruzie, er zijn geen moorden, geen wilde dieren, niks van dat alles. De vluchtelingen gaan hun gangetje, stappen lekker door en bereiken zonder noemenswaardige tegenslagen hun einddoel, iets dat overigens al wordt verteld in de introductietekst van de film. Heeft men er dan voor gekozen om die personages eens lekker uit te diepen? Genoeg tijd voor een leuk gesprek, als je een jaar aan het lopen bent, lijkt me.

Neen, dames en heren, het heeft niet zo mogen zijn. Mr. Smith is een oude Amerikaan, die overtuigend wordt gespeeld door Ed Harris. Valka is een soort crimineel, hij is soms wat creepy en onvoorspelbaar, maar ook hij wordt goed neergezet. De belangrijkste persoon is padvinder Janusz, die de reden is dat het gezelschap India uiteindelijk weet te bereiken, wederom fijn geacteerd. Na een tijdje komt het gezelschap Irena tegen en pas vanaf dat punt komen we iets te weten over de personages. Ze praat over iedereen, met iedereen, waardoor het gezelschap elkaar als het ware via via leert kennen. De personages krijgen wat kleur en een degelijke achtergrond, maar echt heel diep gaat het niet. Wat mij betreft een gemiste kans. Vooral bij Valka zijn de redenen voor zijn handelingen ver te zoeken (hij sympathiseert om onduidelijke redenen na 1,5 uur met Stalin, zonder overigens verregaande gevolgen), terwijl het bij de rest vooral lijkt te gaan om overleven. De overlevingsdrang is dan wel weer heel sterk weergegeven en het is vet om te zien hoe het gezelschap zich in leven weet te houden. Dit aspect van de film komt het beste uit de verf, mede door sterk acteerwerk.

Ik wek misschien de indruk dat het een slechte film is, maar dat is niet zo. De film is best goed te kijken, al had het misschien geen 2 uur en een kwartier hoeven duren. Het gebrek aan diepgang, oppervlakkige personages en lineair verhaal maken dit helaas `slechts' een prima film die overigens lekker weg kijkt, terwijl het een topfilm zou kunnen zijn. Owja, het is ook nog waargebeurd, maar een film baseren op een waargebeurd verhaal is tegenwoordig al net zo zeldzaam als een 3D-film.

The Green Hornet

Genre: Actie / Komedie
Met: Seth Rogen, Jay Chou, Cameron Diaz, Christoph Waltz (Inglorious Basterds)
Waardering:  1/5

Britt Reid (Rogen) heeft een hele rijke pa, waardoor hij geen donder hoeft uit te voeren de hele dag. Hij feest, zuipt en versiert vrouwen. Na het overlijden van zijn pa besluiten Britt en zijn hulpje Kato (Chou) om de misdaad te bestrijden. Britt kan helemaal niks, maar gelukkig heeft hij Kato die super technisch is, heel goed in kung fu en als klapper op de vuurpijl is hij ook nog in staat om de tijd te verdragen als hij in heftige situaties zit. Britt noemt zichzelf `The Green Hornet', want als superheld die niks kan moet je toch een naam hebben. De grootste rivaal van Britt is Chudnofsky (Waltz), die de hele onderwereld in handen heeft. 

Chudnofsky is ondanks zijn belachelijke naam eigenlijk het enige memorabele karakter in de film. Waltz, beter bekend als SS Kolonel Hans Landa in `Inglorious Basterds', speelt ook hier de schurk en doet dat best leuk. Hij geeft een wat komisch tintje aan de film. Hij is de enige om wie ik heb kunnen lachen, helaas. Britt is gewoon niet grappig. Het is een enorm nutteloze sukkel, die ongegeneerd en op onbeschofte manier probeert z'n secretaresse (Diaz) te versieren en die allemaal geforceerde en slecht geschreven grappen maakt. Naar Kato is wel te kijken, maar de chemie met Britt ontbreekt.

Wanneer Kato de tijd vertraagd is dat heel schraal weergegeven. Daarnaast slaat het natuurlijk nergens op, alleen bijzonder coole films (The Matrix) kunnen met dit soort dingen wegkomen. Wanneer de tijd is vertraagd markeert Kato alle schurken en hun wapens. De wapens worden rood, alsof Kato een soort robot is, waarna hij zich van de schurken ontdoet. Wie dat heeft bedacht...

Het verhaal is ook niet interessant, bijzonder slecht ontwikkeld en kon me niet boeien. Er worden regelmatig dingen gezegd die volledig misplaatst zijn, of die mensen gewoon nooit zeggen. Zo ontslaat Britt eerst Kato, zonder reden. Vervolgens komt hij erachter dat Kato elke dag zijn koffie zette en hij wil hem weer aannemen. Kato besluit weer voor Britt te gaan werken en legt hem uit hoe hij z'n koffie maakt. Britt is onder de indruk en zegt: "Sit down with me Kato, tell me your tale". Dit geval staat helaas niet op zichzelf en de film zit boordevol slechte dialogen.

 

Aangezien het lastig is om enige waardering voor Britt te krijgen hoopte ik dat Chudnofsky hem gewoon zou afmaken. Helaas, je zult toch gewoon 2 uur naar Britt, z'n loze opmerkingen, grappen, z'n ruzies en z'n mislukte versierpogingen moeten kijken. De film mist verhaal, goede actie, leuke personages en heeft bijzonder schrale special-effects, zeker voor een actiefilm uit deze tijd. Deze komt hoog terecht op het lijstje slechtste actie-komedies ooit gemaakt.