WAARDERING: 2 / 5
Criminaliteit is gedaald naar 1% in Amerika. De reden is de 'Purge': een jaarlijkse nacht (van 7 tot 7) waarin alles, inclusief moord, geoorloofd is.
The Purge (de film) speelt zich af tijdens, jawel, de 'Purge'. Zou ook raar zijn anders. En tijdens de 'Purge' gaan alle remmen los, vormen zich groepen die gaan jagen op mensen en merk je dat vooral daklozen en andere sociale zwakkeren de sigaar zijn. De 'Purge' is echter meer dan een uitlaatklep, het houdt de samenleving ook sterk en brengt een element terug waar Darwin ooit eens over schreef. Er valt wat voor te zeggen, want in een zorgstaat als de onze is 'survival of the fittest' ver te zoeken.
Het concept is sterk en voor Amerika (waar racisme, wapenbezit en zelf uitgeroepen 'burgerwachten' de nodige frustraties opleveren) een stuk plausibeler dan voor Nederland. Wij klagen alleen maar, zij schieten legaal mensen dood onder het mom van 'je bedreigd voelen'. Dus het volk één nacht per jaar de gelegenheid geven om alle frustraties te uiten is dan vrij geniaal. Dat er in sommige staten waarschijnlijk genocide zal volgen, neem je op de koop toe. Het is een onderwerp waar de makers begrijpelijkerwijs hun vingers niet aan willen branden. Toch kun je je afvragen in hoeverre de huidige Amerikaanse situatie nu wezenlijk verschilt met de fictieve situatie in deze film. Het 'onverwachte' kassucces heeft vrees ik meer te maken dit soort kwesties dan ze daar willen toegeven.
De Romeinen hielden het volk in toom met gewelddadige spelen, maar ook festiviteiten als carnaval en stierenvechten zijn meer dan slechts cultuur. Carnaval was ooit, voordat Brabanders bestonden, de enige periode in het jaar dat volk en geestelijken gelijk waren. Stierenvechten is simpelweg bloederig vermaak waarbij het gewelddadige aspect van de mens wordt gezien als cultuur. En de 'Purge' is een vergelijkbaar evenement, al mag je bepaalde mensen, met name hoog geplaatste ambtenaren (en uiteraard de president), niet vermoorden. De slachtpartijen blijven beperkt tot de massa, het klootjesvolk. De regering moet het land besturen en elke keer verkiezingen houden - sowieso al een gedoe, in Amerika - na de jaarlijkse 'Purge' is natuurlijk niet te doen. Maar voor de rest mag eigenlijk alles.
Het gevolg is een enorme daling van de criminaliteit. Veel films claimen simpelweg een daling of stijging van criminaliteit, zonder daarvoor duidelijke redenen aan te dragen. Maar bij The Purge valt goed te beredeneren waarom de criminaliteit daalt. Stel, je hebt echt een bloedhekel aan iemand. Je baas, bijvoorbeeld. Die kan je dan vermoorden tijdens de 'Purge', en wie weet vang je twee vliegen in één klap en mag je z'n functie overnemen. Je hoeft ook nooit meer dan een jaar te wachten. En als je de 'Purge' niet meeneemt in de cijfers, dan is 1% niet onredelijk, lijkt me. Wat resteert zal voornamelijk georganiseerde misdaad zijn. Bovendien hoef je alle gevallen tijdens de 'Purge' niet te onderzoeken, want alles is legaal, hetgeen enorm veel mankracht scheelt gedurende de rest van het jaar.
Eigenlijk zitten er alleen maar voordelen aan de 'Purge', bedenk ik me zo. Klein puntje: de ethische kant van het verhaal. Moord en verkrachting - dat zal toch wel het meest voorkomen, laten we eerlijk zijn - is moreel onjuist. (Verkrachting komt overigens niet voor in de film. Begrijpelijk, maar onrealistisch.) En het volk een nacht lang alles laten doen waar ze zin in hebben, is ook niet bepaald ethisch verantwoord. Maar wel effectief! Ethiek en effectiviteit zijn in zekere zin vaak tegenpolen, omdat ethiek restricties oplegt of dingen in het geheel verbiedt. Ander nadeel is de nasleep. Psychologen zullen werk zat hebben na de jaarlijkse 'Purge'. PTSS wordt volksziekte #1.
Alle bovenstaande aspecten behandelt The Purge echter niet. Bovenstaande alinea's zijn slechts een brainstorm over een filmisch zeer interessant concept. Je kan er echt alle kanten mee op. Wil je weten wat de film heeft gemaakt van zijn eigen concept? Lees dan verder.
Een dakloze wordt tijdens de 'Purge' binnengelaten door het tergende zoontje van James (Ethan Hawke) en Mary (Lena Headey). Dit wordt gezien door de groep die de dakloze willen vermoorden, en een belegering van James' huis is het gevolg. Wanneer de moordlustige, gemaskerde groep mensen onder leiding van een uitstekend gespeelde psychopaat Henry (Tony Oller) het huis binnendringen, volgt een heel standaard plot met nauwelijks schrikmomenten en bijzonder veel mensen die in de rug worden geschoten, nét voordat ze op het punt staan iemand te vermoorden.
Net zoals het vanzelf 5 uur wordt, wordt het ook vanzelf 7 uur. En dan, de volgende ochtend wanneer alle ellende achter de rug is, komt het moreel juiste en onjuiste van de situatie toch nog even in beeld. Meer dan voorspelbare, paternaliserende Hollywood-ethiek is het niet. Misschien dat het al aangekondigde vervolg wél raad weet met de beschikbare middelen. The Purge mag dan een kassucces zijn, er is nog behoorlijk wat ruimte voor verbetering.
27-07-2013
25-07-2013
Only God Forgives
WAARDERING: 3 / 5
Ryan Gosling en Nicolas Winding Refn maakten samen al eens Drive. Zonder twijfel een van de beste films uit 2011. De muziek, de sfeer, de klik tussen Ryan Gosling en Carey Mulligan en het onverwachtse, lompe geweld - het was geniaal. Hun tweede samenwerking, Only God Forgives, tapt uit hetzelfde vaatje, maar is toch niet zo geslaagd.
Only God Forgives in zeker geen film in de traditionele zin. Echt sprake van een coherent verhaal is er niet, fantasie en realiteit lopen constant door elkaar en op het eerste gezicht lijkt Only God Forgives slechts een aaneenrijging van willekeurige sfeerimpressies. Het is aan de kijker om er iets van te maken, als een stilistisch verfilmd stripboek waarbij je zelf de ruimte moet opvullen tussen de plaatjes. De film balanceert echter wel op het randje van stilistisch verfilmd stripboek en vage, trage kutfilm.
Only God Forgives draait om een Amerikaanse familiebende in Thailand. Ze smokkelen en verhandelen drugs en alles gaat goed, totdat Billy een Thaise prostituee verkracht en vermoordt. De lokale rechercheur, die een voorliefde voor zwaarden heeft, laat vervolgens de vader van het vermoorde meisje in een ruimte met haar moordenaar. Billy dood, een groot drama, en aan Billy's broer Julian (Gosling), Billy's moeder (Kristin Scott Thomas) en hun hulpjes om de moordenaar van hun broer resp. zoon te pakken te krijgen.
De rechercheur, Chang (Vithaya Pansringarm), is geen fijne vent. Hij heeft een wat apart gevoel van rechtvaardigheid, maar ergens kan je hem ook wel volgen. Amerikanen komen zijn land verzieken met drugs en hij neemt maatregelen. Geen zachtzinnige maatregelen, maar juist daardoor effectieve maatregelen. En de Amerikanen, meestal de helden, zijn goed de Sjaak. Ze worden gemarteld, vermoord, verminkt, in elkaar geslagen en weet ik wat allemaal.
De film is vooral een kunststukje. Veel mooie beelden, afgewisseld met grof geweld, maar ook de sferische muziek is weer terug. Only God Forgives is sfeervol, maar waar Gosling in Drive wel degelijk een persoon speelde met karakter, is zijn personage in Only God Forgives leeg. Hij doet niks, hij zegt niks, hij staat erbij en kijkt ernaar en komt niet verder dan aanhangsel. Zijn verachtelijke moeder veracht hem en hij? Hij laat het maar over zich heen komen.
Dat kan je als kijker ook doen. Je laten onderdompelen in de bizarre taferelen, je laten meevoeren door de muziek, het geweld aanschouwen, de sfeer proeven. Dan is deze film prima te pruimen. Verwacht je echter een tweede Drive, dan ga je dit niet waarderen en zul je je vrij snel storen aan de opzettelijke vaagheid en het trage tempo. Ik vond het niet slecht, maar met name de uitwerking van verhaal en personages doen de film de das om.
Only God Forgives in zeker geen film in de traditionele zin. Echt sprake van een coherent verhaal is er niet, fantasie en realiteit lopen constant door elkaar en op het eerste gezicht lijkt Only God Forgives slechts een aaneenrijging van willekeurige sfeerimpressies. Het is aan de kijker om er iets van te maken, als een stilistisch verfilmd stripboek waarbij je zelf de ruimte moet opvullen tussen de plaatjes. De film balanceert echter wel op het randje van stilistisch verfilmd stripboek en vage, trage kutfilm.
Only God Forgives draait om een Amerikaanse familiebende in Thailand. Ze smokkelen en verhandelen drugs en alles gaat goed, totdat Billy een Thaise prostituee verkracht en vermoordt. De lokale rechercheur, die een voorliefde voor zwaarden heeft, laat vervolgens de vader van het vermoorde meisje in een ruimte met haar moordenaar. Billy dood, een groot drama, en aan Billy's broer Julian (Gosling), Billy's moeder (Kristin Scott Thomas) en hun hulpjes om de moordenaar van hun broer resp. zoon te pakken te krijgen.
De rechercheur, Chang (Vithaya Pansringarm), is geen fijne vent. Hij heeft een wat apart gevoel van rechtvaardigheid, maar ergens kan je hem ook wel volgen. Amerikanen komen zijn land verzieken met drugs en hij neemt maatregelen. Geen zachtzinnige maatregelen, maar juist daardoor effectieve maatregelen. En de Amerikanen, meestal de helden, zijn goed de Sjaak. Ze worden gemarteld, vermoord, verminkt, in elkaar geslagen en weet ik wat allemaal.
De film is vooral een kunststukje. Veel mooie beelden, afgewisseld met grof geweld, maar ook de sferische muziek is weer terug. Only God Forgives is sfeervol, maar waar Gosling in Drive wel degelijk een persoon speelde met karakter, is zijn personage in Only God Forgives leeg. Hij doet niks, hij zegt niks, hij staat erbij en kijkt ernaar en komt niet verder dan aanhangsel. Zijn verachtelijke moeder veracht hem en hij? Hij laat het maar over zich heen komen.
Dat kan je als kijker ook doen. Je laten onderdompelen in de bizarre taferelen, je laten meevoeren door de muziek, het geweld aanschouwen, de sfeer proeven. Dan is deze film prima te pruimen. Verwacht je echter een tweede Drive, dan ga je dit niet waarderen en zul je je vrij snel storen aan de opzettelijke vaagheid en het trage tempo. Ik vond het niet slecht, maar met name de uitwerking van verhaal en personages doen de film de das om.
Furious 6
WAARDERING: 3.5 / 5
Melkkoe The Fast & The Furious wordt al meer dan een decennium gemolken. We zijn bij deel zes aangekomen, maar waar veel sequels inspiratieloos zijn, worden deze films eigenlijk alleen maar beter.
Een collega aan de andere kant van de oceaan schreef in een stuk dat The Rock, voormalig WWE-worstelaar en nu meer bekend onder zijn echte naam Dwayne Johnson, een garantie is voor succes. Zijn punt was simpel: de laatste 6 jaar was elke film met Johnson erin een kassucces. Dat de beste man absoluut niet kan acteren is dan bijzaak.
In Furious 6 is acteren sowieso bijzaak. Het gaat niet om acteren, maar om actie, auto's en nog meer auto's. En die krijgen we, in overvloed. Er scheurt zelfs een tank uit een oplegger, terwijl de cabinewagen aan het rijden is. Mocht je dat ongeloofwaardig vinden, dan is deel 6 niet voor jou (deel 1-5 ook niet, trouwens). Mocht je dit wel geinig vinden, dan zou deel 6 zo maar eens het beste deel in de reeks kunnen zijn.
Het plot is vrij simpel. Letty (Michelle Rodriguez), dood gewaand, blijkt te leven. Dat was de teaser aan het einde van Fast Five al. Maar ze leeft dus ook echt, en heeft het samen met Shaw (Luke Evans) gemunt op een massavernietigingswapen. In ieder geval iets waardoor de communicatie van een land als Amerika gedurende 24 uur uitgeschakeld kan worden. Dat zou verschrikkelijk zijn, althans, volgens Furious 6.
Hun geheime, continent-platleggende meesterplan dient voorkomen te worden door Hobbs (Dwayne Johnson). Hobbs is er namelijk wél achter gekomen dat de criminelen het massavernietigingswapen willen, maar hij weet níét waarom ze het willen en welk wapen ze specifiek in gedachten hadden. Slechte intel, als je het mij vraagt. Nogmaals, mocht je dit dus ongeloofwaardig vinden (niet echt een kwestie van mening) dan is dit niks voor jou.
Om Shaw te stoppen schakelt Hobbs collega-Hertzdemper Dominic Toretto (Vin Diesel) in, plus zijn team. Een mooie gelegenheid om alle oud-gedienden, incl. Paul Walker en Ludacris, weer uit den ouden doosch te halen en nogmaals plaats te laten nemen achter de snelle bolides. Veel meer dan dat heeft deel zes niet om het lijf, maar veel meer dan dat is de Fast & Furious serie ook nooit geweest. Vermaak, auto's en mooie vrouwen, al heeft de laatste categorie plaats gemaakt voor een wat gestructureerder verhaal en betere actie.
Dit deel was een groot kassucces (The Rock zat er immers in) en de teaser voor deel zeven is al vast gegeven. Twee woorden: Jason Statham.
Deze man overleeft dit. Het is film, tenslotte. |
Een collega aan de andere kant van de oceaan schreef in een stuk dat The Rock, voormalig WWE-worstelaar en nu meer bekend onder zijn echte naam Dwayne Johnson, een garantie is voor succes. Zijn punt was simpel: de laatste 6 jaar was elke film met Johnson erin een kassucces. Dat de beste man absoluut niet kan acteren is dan bijzaak.
In Furious 6 is acteren sowieso bijzaak. Het gaat niet om acteren, maar om actie, auto's en nog meer auto's. En die krijgen we, in overvloed. Er scheurt zelfs een tank uit een oplegger, terwijl de cabinewagen aan het rijden is. Mocht je dat ongeloofwaardig vinden, dan is deel 6 niet voor jou (deel 1-5 ook niet, trouwens). Mocht je dit wel geinig vinden, dan zou deel 6 zo maar eens het beste deel in de reeks kunnen zijn.
Het plot is vrij simpel. Letty (Michelle Rodriguez), dood gewaand, blijkt te leven. Dat was de teaser aan het einde van Fast Five al. Maar ze leeft dus ook echt, en heeft het samen met Shaw (Luke Evans) gemunt op een massavernietigingswapen. In ieder geval iets waardoor de communicatie van een land als Amerika gedurende 24 uur uitgeschakeld kan worden. Dat zou verschrikkelijk zijn, althans, volgens Furious 6.
Hun geheime, continent-platleggende meesterplan dient voorkomen te worden door Hobbs (Dwayne Johnson). Hobbs is er namelijk wél achter gekomen dat de criminelen het massavernietigingswapen willen, maar hij weet níét waarom ze het willen en welk wapen ze specifiek in gedachten hadden. Slechte intel, als je het mij vraagt. Nogmaals, mocht je dit dus ongeloofwaardig vinden (niet echt een kwestie van mening) dan is dit niks voor jou.
Om Shaw te stoppen schakelt Hobbs collega-Hertzdemper Dominic Toretto (Vin Diesel) in, plus zijn team. Een mooie gelegenheid om alle oud-gedienden, incl. Paul Walker en Ludacris, weer uit den ouden doosch te halen en nogmaals plaats te laten nemen achter de snelle bolides. Veel meer dan dat heeft deel zes niet om het lijf, maar veel meer dan dat is de Fast & Furious serie ook nooit geweest. Vermaak, auto's en mooie vrouwen, al heeft de laatste categorie plaats gemaakt voor een wat gestructureerder verhaal en betere actie.
Dit deel was een groot kassucces (The Rock zat er immers in) en de teaser voor deel zeven is al vast gegeven. Twee woorden: Jason Statham.
Oblivion
WAARDERING: 3 / 5
(l) Morgan Freeman, (r) Jamie Lannister |
Oblivion is vooral vermaak, maar doet dat goed. Het ziet er piekfijn uit en zeker het begin van de film is gewoon tof. Jack Harper (Tom Cruise) en zijn teamgenoot Victoria (Andrea Riseborough) zijn het zelfbenoemde 'mop-up team' van de Aarde. De Aarde is namelijk onbewoonbaar geworden, nadat aliens de Maan hebben gesloopt. En als je de Maan sloopt, dan ontstaan er aardbevingen, tsunami's en radioactieve zones en dient de mensheid te verhuizen naar Titan, een maan van Saturnus. Althans, in Oblivion.
Dus, Maan kapot, mensheid weg, en daar zit je dan, berehoog in je roestvrij stalen hutje, overdag drones te repareren en 's nachts verleid worden (elke keer opnieuw) door je aantrekkelijke vrouw. Het futuristische stulpje heeft zelfs een zwembad! Het kan erger hoor, in science-fiction. Maar Jack heeft toch het gevoel dat er iets niet in de haak is. Afgezien van de gesloopte Maan dus, die nog op de achtergrond in brokstukken aan de hemel prijkt.
Over het verhaal, dat overigens echt prima is voor een science-fiction blockbuster van dit formaat, wil ik niet teveel kwijt. Het is ook niet zo belangrijk, want de makers van Oblivion hebben echt hun best gedaan om een goed sfeertje neer te zetten. Naast de sfeer kan de film teren op grote acteurs als Tom Cruise en Morgan Freeman, en die drones zien er ook echt 'evil' uit. Het art-design is meer dan dik in orde bij deze film. Zelfs Jamie Lannister is nog te zien met een scherpschuttersgeweer - puntje erbij.
Problemen ontstaan naarmate de film vordert. Vergelijkingen met Moon kunnen haast niet uitblijven, al is die film uiteraard tien keer beter. Nu zit alleen niet Sam Rockwell in zijn eentje op de maan, maar zitten Tom Cruise en de mooie vrouw met z'n tweeën op de Aarde. Het had Earth kunnen heten, maar die titel was al bezet. De mooie vrouw, Andrea Riseborough, acteert overigens niet altijd even overtuigend en moet het voornamelijk hebben van haar welgevormdheid. De andere actrice, Olga Kurylenko, doet het al niet veel beter en kijkt veelal zielloos uit haar ogen. Kurylenko is een actrice die hard aan de weg aan het timmeren is - in tegenstelling tot Andrea Riseborough - maar of ze er komt is de vraag. Ze kan over 20 jaar in ieder geval zeggen dat ze een Bond-girl is geweest.
Abonneren op:
Posts (Atom)