★★★
Je denkt wellicht: 'alweer een Marvel-film?' Maar nee, Captain America en The Fantastic Four zijn niet gefuseerd. Wel zien we een clash tussen hedendaagse hippies en 'onze' samenleving, overgoten met een bak suiker.
Ben hanteert een Spartaanse opvoeding, midden in de wildernis. Zijn kroost leeft volledig zelfstandig in het bos. Ze hebben een ijzeren discipline, het uithoudingsvermogen van topatleten en zijn belezen. De jongste kent de Grondwet uit haar hoofd en de oudste is toegelaten op alle prestigieuze universiteiten. Wanneer de dood van hun moeder hen buiten de natuurlijk habitat drijft richting de 'normale' samenleving ontstaan er problemen. Overleven binnen een samenleving blijkt een behoorlijke opgave.
Viggo Mortensen is geweldig als filosoof-koning Ben in het bos. Hij onderwijst met kalmte, spuwt vuur in verhitte gesprekken en stimuleert z'n kinderen continu. Om moe van te worden. Menig hippie zal jaloers zijn op de minimalistische levensstijl die hij erop na houdt. De verjaardag van Noam Chomsky is een feestdag. Kerst vieren ze niet. In een tijd waarin alles commercieel is en zelfs eten eerlijk moet zijn, schrijft regisseur Matt Ross een mooi utopisch verhaal.
De eerste helft van de film heeft iets magisch, met goed uitgewerkte details. Weelderige beelden van de wildernis zijn prachtig. De jacht op een ree intrigerend. De manier waarop Bens dochter Lolita uitlegt is goed doordacht. De utopie krijgt gestalte, totdat de harde realiteit het gezin naar de stad drijft. Ze hebben het moeilijk. Het plot zelf heeft daar ook last van, want vanaf het moment dat ze met hun bus genaamd Steve vertrekken, boet de film in aan kracht.
De clashes met Bens schoonvader en de keuzes en inzichten van Ben stroken niet met wat hij zijn kinderen leert. Dat gaat wringen. Het plot is grappig en de onderlinge relaties sterk uitgewerkt, maar de film is ook mierzoet. En dat is toch enigszins misplaatst, zo'n Little Miss Sunshine gevoel.