★★
Afgelopen weekend was er eentje die in het teken stond van natuurrampen - qua films dan. Naast de krachten van de Mount Everest (en de krachten van The Force, maar dat is een ander verhaal) was er een andere berg die nogal wat leed veroorzaakte. Deze berg staat een stukkie dichterbij ook, namelijk in Noorwegen.
Want wat blijkt nou, uit de intro van de film? Noorwegen was de afgelopen eeuw meerdere malen slachtoffer van tsunami's die weer werden veroorzaakt door stukken berg die in fjorden of meren vallen en die vallen op hun beurt weer doordat de bergen in Noorwegen blijkbaar constant in beweging zijn. Dat je het even weet. En nu leek het de Noorse makers van The Wave leuk om een film te maken over wederom een tsunami als gevolg van een aardverschuiving waarbij vele Noren omkomen, maar ook een paar niet.
En is dat idee leuk? Nou, het is wel oké. The Wave is niet bijzonder origineel en dat speelt de film soms parten. Zo is de hoofdpersoon Kristian een geoloog die op het punt staat te emigreren, maar op zijn laatste dag breekt de pleuris uit en vindt er een enorme landverschuiving plaats. Zal je altijd zien. Z'n vrouw Idun werkt als hostess in een hotel dat op zeeniveau in de vallei ligt. En ook niet al te indrukwekkend zijn de special effects, waarbij vooral het water zich vreemd gedraagt en er behoorlijk nep uit ziet.
Wel aardig zijn de zonovergoten shots van de fjorden en het Noorse berglandschap, dat toch van ongekende schoonheid is. Ook helemaal goed zijn de menselijke relaties tussen Kristian, Idun en hun twee kinderen. Er is nauwelijks sprake van conflict en dat is ook wel eens verfrissend. Dat met name Idun als hostess van een hotel in paniek toch wel erg vreemde acties onderneemt en zich totaal niet bekommert om de gasten is dan weer jammer. The Wave had wel potentie, maar weet het natuurgeweld en het drama niet over te brengen op het publiek, waardoor je in tegenstelling tot de vele Noren helaas niet wordt meegesleept in deze film.
