Warm Bodies

WAARDERING: 3.5 / 5

Zombiefilms genoeg, maar weinig zombiefilms zien we vanuit het perspectief van de zombie. Zombies zijn ook mensen. Nouja, waren ook mensen. 

Het is weer kommer en kwel in de wereld waarin Warm Bodies zich afspeelt. Een zombieplaag heeft zich meester gemaakt van de meeste levende wezens, en slechts een select groepje mensen heeft zich achter hoge muren verschanst. Onder leiding van Grigio (John Malkovich) leeft de mensheid zo goed als ze kunnen verder, maar af en toe moeten er tochten worden ondernomen naar de gevarenzones om voedsel en medicijnen te verzamelen.

Tijdens een van die tochten slaat het noodlot gedeeltelijk toe voor Julie (Teresa Palmer). Bijna haar voltallige expeditie wordt opgegeten door zombies, maar zoals ik al zei zijn de zombies in Warm Bodies meer dan gewoon zombies. Hoofdrolspeler R (Nicolas Hault) is namelijk een zombie met emoties en vindt Julie wel een lekker ding. In de niet-verorberbare zin. Hij besluit dan ook om Julie niet op te eten, maar haar te redden van de andere zombies.

Warm Bodies draait om de onmogelijke relatie tussen zombie R en lekker ding Julie. Nicholas Hault was ooit het jongetje in About a Boy (de boy dus) en Teresa Palmer is er een om in de gaten te houden. Ze vertegenwoordigt de nieuwe lichting Australische actrices en hoopt in de voetsporen te treden van Nicole Kidman en Naomi Watts.

R voorziet de film van een grappige voice-over, terwijl Julie langzaam haar vooroordelen over zombies laat varen. De eerste zombie-romkom is hiermee een feit. Voor het concept alleen al worden dus punten verdiend, dat moge duidelijk zijn.

Naast een tamelijk necrofiele relatie biedt Warm Bodies meer, met name op het gebied van komedie. R mag dan moeite hebben met praten, voor de rest is hij best grappig. Gewoon een random quoteje: 'This date is not going well, I wanna die all over again.' Grappen over dode mensen zijn dus in dit geval absoluut verantwoord. Zeker naarmate R en Julie meer naar elkaar toe groeien en ze bijvoorbeeld samen gaan autorijden, zie je dat de makers goed hebben nagedacht over het re-integratiebeleid van zombies. We zijn daarbij aangekomen bij de clou van de film, namelijk dat zombies best lief kunnen zijn.

Omdat het hier gedeeltelijk een romkom betreft, vallen wat clichés niet te vermijden. Desondanks worden veel standaardsituaties op een leuke en originele manier opgelost. Ook al zie je de ontknoping van mijlenver aankomen, er gebeurt ondertussen genoeg om het spannend te houden.