Kick-Ass 2

WAARDERING: 2 / 5

Zo leuk en verrassend als het origineel, zo rechtlijnig is haar vervolg. Extreme gewelduitingen en humor wisselen elkaar in hoog tempo af. Zelfs Kick-Ass en Hit-Girl zijn niet meer de oude.

Kick-Ass was een van de beste films uit 2010. Zeker een van de origineelste. Sommigen vielen over het sporadische extreme geweld, maar de menselijke superhelden zonder kapsones spraken menigeen tot de verbeelding. Kick-Ass (Aaron Taylor Johnson) zelf, in groen tenue met gele schoonmaakhandschoenen, was een inspiratiebron om ook als normale burger ten strijde te trekken tegen criminelen.

In Kick-Ass 2 hebben velen dat advies opgevolgd. Een groepje bizarre typetjes onder leiding van Colonel Stars and Stripes (Jim Carrey) treedt hard op tegen de criminaliteit en Kick-Ass voegt zich erbij. Met grof geweld, expliciet in beeld gebracht, gaan ze het gevecht aan tegen de onderwereld. Hit-Girl (Chloë Grace Moretz) heeft daarentegen de lier aan de wilgen gehangen en heeft het paarse pakje ingeruild voor een net schooloutfit. Jammer, want Hit-Girl is tof en haar subplot in Kick-Ass 2 is dat niet.

De verminderde criminaliteit is een doorn in het oog van Red Mist, die tegenwoordig schuil gaat onder het alias 'The Motherfucker'. Zijn posse, bestaande uit stereotypen die hij enigszins racistische bijnamen geeft, is dodelijk en dat wordt wederom zorgvuldig en met veel vliegende ledematen in beeld gebracht. Kick-Ass heeft zijn vader met een bazooka opgeblazen en het wraakmotief is het stuwende kracht achter The Motherfucker. Aan Kick-Ass en zijn nieuwe vrienden de taak om The Motherfucker te stoppen.

Waar Kick-Ass nog iets onschuldigs had, worden in haar vervolg massa's mensen afgeslacht en is de onschuld totaal verdwenen. Ook verdwenen is iets dat op een verhaal lijkt. Onder nieuwe regisseur Jeff Wadlow blijft maar weinig van de charme van de selfmade superhelden over. Daar kunnen alle lompe, maar geslaagde grappen niks meer aan veranderen.

Man Of Steel

WAARDERING: 2.5 / 5

Na een flop in 2006 is Superman weer terug op het witte doek. Weet Zack Snyder er wel een succes van te maken?

Superman is een van de oudste superhelden en tevens de enige superheld die van zichzelf een superheld is. Hij krijgt geen radioactief ongelukje, is geen labrat en heeft geen pak nodig om een superheld te zijn. Superman is als superheld geboren op Krypton en naar de Aarde gestuurd, alwaar zijn vermomming die van 'mens' is. Bill - David Carradine - in Kill Bill weidt er een prachtige anekdote aan in een van zijn gesprekken met Beatrix Kiddo.

In Man Of Steel staat Krypton op het punt van imploderen. De planeet zal worden vernietigd en voor evacuatie is het te laat. In een laatste poging het ras te redden stuurt Jor-El (Russell Crowe) de genetische informatie van alle inwoners van Krypton samen met zijn pasgeboren zoon naar de Aarde, in de hoop dat op een dag inwoners van de Aarde en van Krypton vredig naast elkaar kunnen leven. Al in de openingsscène valt op hoe mooi de film opgenomen is, met strakke montage en steady shots. Het is naast de heerlijke muziek van Hans Zimmer een van de weinige rustgevende elementen in deze overbelaste actiefilm.

Op Aarde groeit Clark (Henry Cavill) rustig op, maar zijn superkrachten verborgen houden is lastig. Op volwassen leeftijd zwerft hij net als Wolverine van oord naar oord, om meestal na enkele maanden weer te vertrekken. Kent weet van zijn afkomst, zoekt naar tekenen van zijn oorsprong en vindt deze in General Zod (Michael Shannon). Zod achtervolgt Kal-El, alias Superman, alias Clark Kent, naar de Aarde, alwaar een groot intergalactisch slagveld plaats vindt waar alleen types als Zack Snyder en Michael Bay mee op de proppen komen. Ook is Clarks toekomstige liefje, reporter Lois Lane (Amy Adams) van de partij. Haar rol is echter net zo overbodig als de rode ballenknijper in het originele Supermankostuum.

De destructie op Krypton valt nog te verdedigen. De planeet implodeert, dus wat actie en spektakel past daar goed bij. Maar wanneer Man of Steel ten einde komt en de onvermijdelijke confrontatie tussen Clark Kent en General Zod plaats vindt, gaat diezelfde schaal van destructie gewoon door. De volledige stad wordt verwoest, omdat Superman het nodig vindt om General Zod niet tegen een muur, maar door een gebouw heen te gooien. Supermans handelsmerk, niemand doden, is in deze film nog niet aanwezig. Twee mensen richten meer schade aan dan het hele team Avengers en aliens bij elkaar. 'Collateral damage' krijgt een totaal andere betekenis.

After Earth

WAARDERING: 2 / 5

After Earth is een film over overleven op een futuristische Aarde. Cipher Raige (Will Smith) stort samen met zoonlief Kitar Raige (Jaden Smith) neer op Aarde. Er zijn nog zo'n vijftig mensen aan boord, maar die overleven de crash niet. Cipher heeft beide benen gebroken, alleen Kitai, een jaar of zestien oud, is nog helemaal in orde. Kitai moet op zoek naar redding, terwijl zijn vader hem vanuit het gecrashte schip begeleidt via een soort walkie-talkie.

De enige hoop op redding is een beacon, die nog in het andere gedeelte van het gecrashte schip ligt, vijftig kilometer verderop. Tussen Kitai's locatie en de locatie van het beacon bevindt zich een stuk Aarde waar de temperaturen tussen dag en nacht wel zestig graden variëren. Verder bestaat het stuk uit oerwoud, rivieren, watervallen en een vulkaan. Ook talloze vreemd geëvolueerde beesten zijn aanwezig, waarvan een enkeling Kitai zelfs helpt. Om onverklaarbare redenen, dat allemaal wel.

After Earth is vormgegeven als een videogame. Kitai moet voor het einde van de avond een checkpoint zien te bereiken. Doet hij dat niet, dan vriest hij dood. Om alles nog wat nijpender te maken is er een ursa op de Aarde aanwezig, een wezen dat angst kan ruiken en je vervolgens doorboort met zijn klauwen. Door geen angst te hebben ben je onzichtbaar, want functionele ogen heeft de ursa niet. En Kitai, wederom matig vertolkt door Jaden Smith, is nogal angstig aangelegd.

De film zit vol met miraculeuze, onverklaarbare zaken. Behulpzame dieren, telekinese, shots van walvissen die er absoluut niet toe doen. Het is Shyamalan's denkwereld, die er altijd op neer komt dat de mensheid de Aarde aan het vernietigen is. Opmerkingen over fossiele brandstoffen en de jacht op walvissen bevestigen dat. Voor een film als deze is het echter niet relevant. Het leidt vooral af van de spannende momenten, die paar bultruggen die opeens uit het water springen.

After Earth heeft een groot aantal problemen. Het is ongeloofwaardig, de grafische effecten zijn matig, het acteerwerk flets en de film is lineair. Flashbacks van Cipher en Kitai proberen dat te doorbreken, maar voegen niks toe. Fraaier zijn de stukken film waarin Shyamalan zijn hoofdpersonen rond laat lopen in de jungle. In deze stukken is tevens de spanning voelbaar.

Avonturenfilms moeten vooral vermakelijk zijn, want van realisme moeten ze het niet hebben. Kijk naar Indiana Jones of Lara Croft. Hier zitten echter zoveel momenten van irritatie in, dat het kijkplezier je soms wordt ontnomen.