CAST: Steve Carrell, Keira Knightley, Mark Moses, Aleister
REGIE: Lorene Scafaria
WAARDERING: 3 / 5
---------------------------------------------------------------------------------------------
Over 21 dagen gaat de Aarde eraan. Asteroïde Matilda komt op de Aarde afzeilen en een evacuatie naar de Maan, of naar een ander hemellichaam, behoort niet meer tot de mogelijkheden. Dodge gaat op zoek naar de liefde van zijn leven, maar raakt steeds meer in de ban van zijn reispartner Penny.
Net als stormen krijgen asteroïden, of andere hemellichamen die de wereld bedreigen zoals Melancholia, een naam. Het doet echter niets af aan de vernietigende kracht en de manier waarop mensen met het einde der tijden omgaan. Waar Melancholia het vooral over een dramatische boeg gooit, houdt Seeking a Friend for the End of the World het wat luchtiger.ARMAGEDDON-PACKAGE
De film houdt een beetje het midden tussen een drama en een komedie. Steve Carrell kan ook wat rustigere rollen, waarin hij meestal een mislukt persoon is, prima aan. Zo verkoopt hij - Dodge - in deze film levensverzekeringen, inclusief `armageddon-package'. Dat is grappig, want aan het begin van de film krijgen we te horen dat de tijd tot inslag nog 21 dagen is. Tevens zie je allerlei andere ontwikkelingen, zoals vrouwen die zoveel gaan eten als ze willen en stoppen met de pil. Of mannen die voorheen nooit een vrouw wisten te scoren en nu opeens populair zijn. Dat laatste punt vond ik zelf niet zo sterk, want sommige mannen kunnen zelfs voor het einde der tijden nog geen vrouwen scoren.
Bucket lists worden afgewerkt, er wordt gefeest, gehuild en een lokale Friendsy's wordt omgetoverd tot orgiehok. Allemaal leuk en aardig, maar er zijn ook belangrijker dingen, zoals familie. Zo wil Penny, afkomstig uit Engeland en gespeeld door Keira Knightley die nog wat manische trekjes aan A Dangerous Method lijkt te hebben over gehouden, terug naar Engeland en gaat Dodge, haar buurman, haar daarbij helpen. Dodge kent namelijk nog iemand met een vliegtuig. Met een Cessna, een eenmotorig vliegtuigje, waarbij ik me afvroeg of zo'n ding de overkant van de Atlantische Oceaan wel zou halen.MANISCHE KOPPEN
Dat brengt me dan ook bij een heikel puntje in de film: realisme. Niet wat betreft een meteoor die de Aarde zou vernietigen - dat lijkt me eerlijk gezegd vrij plausibel. Het zijn vooral de romkomelementen die niet passen bij een aankomende apocalyps. Met de wetenschap dat iedereen over drie weken dood is, verliezen heel wat handelingen van Dodge en Penny aan kracht. Beide personages werken naar het onvermijdelijke toe, maar wanneer de meteoor uiteindelijk inslaat blijf je met een gemengd gevoel achter. Echt ontroerd was ik niet, echt tevreden ook niet. Een meteoor op je dak, dat gun je niemand, maar Steve Carrell en Keira Knightley hebben tot aan de inslag niet dusdanig de aandacht van de kijker op zich gevestigd dat je helemaal kapot bent van het einde. Iets dat je bij Melancholia wel hebt.
Afgezien daarvan is de film voornamelijk grappig en als je de gekke, manische koppen van Keira Knightley aankunt - ik zie haar toch het liefste in Piratesfilms - dan is de film prima te kijken. Ook een aantal aandoenlijke scènes, zoals bejaarden die gewoon nog het gras gaan maaien, komen goed tot hun recht. De hond die Dodge krijgt - Sorry!, vernoemd naar het briefje dat hij op zijn buik vond na een laveloze nacht in het park - is erg schattig en zorgt slechts één keer voor een slechte grap: "What's his name" "Sorry!" I said, what's his name?" "Sorry!".
-------------------------------------------------------
Nu verkrijgbaar op DVD en BluRay.
Trailer:
