Tektonische ravage in vermakelijke popcornfilm

San Andreas

★★★★

Een tektonische plaat verschuift en creëert de grootste aardbeving ooit. Midden in San Francisco, wel te verstaan. Het gevolg: een heerlijke, vermakelijke popcornfilm.

San Andreas zet niet bepaald in op realisme. Dwayne Johnson speelt Ray, een piloot van een reddingshelikopter en dat komt goed uit, want wanneer miljoenen mensen dreigen te verzuipen of te worden bedolven onder puin kan je zo iemand wel gebruiken. Maar wat doet Ray? Hij pakt een helikopter, vliegt over complete rampgebieden heen en besluit zijn vrouw en dochter te redden, zo'n 200 km verderop. Een medaille zal Ray niet ontvangen, z'n gezin wellicht wel.

De film zit vol met dit soort eigenaardigheden. Na een heldhaftige reddingspoging in de openingsscène vliegt Ray z'n beschadigde helikopter naar 'maintenance.' Ja gek hè, dat-ie het halverwege begeeft? Maar een kniesoor die daarop let wanneer werkelijk compleet San Francisco, Los Angeles, de Hoover Dam en de Golden Gate Bridge worden gesloopt.

De ravage is behoorlijk fraai vormgegeven en goed geregisseerd. Olietankers boren zich middels tsunami's de stad in, gebouwen vallen als dominostenen en overal breekt brand uit en beginnen mensen te plunderen. Standaard situaties, dat wel, maar niet eerder zagen we destructie op deze schaal in volle glorie, met oog voor detail en met strakke cameravoering. De ondergang van San Francisco ziet er werkelijk adembenemend uit.

Naast busladingen actie is de cast ook solide. Dwayne Johnson's (Ray), Carla Gucino (Emma) en Alexandra Daddario (Blake) vormen een hecht gezinnetje met een gedeeld pijnlijk verleden. De personages zijn zo goed als mogelijk uitgewerkt, voor zo goed als dat gaat in rampenfilms, en ze worden allemaal rauw en overtuigend neergezet. 

Terwijl Ray met name in de lucht hangt, verkeert zijn dochter Blake middenin het epicentrum van de destructie, samen met Ben en Ollie, twee Britse broers waarvan er eentje solliciteert bij Blake's stiefvader Daniel Riddick. Ray, het type niet-lullen-maar-doen, baant, vliegt en zwemt zich een weg door de overblijfselen van de stad. Heel soms redt hij een figurant, maar de hereniging van het gezin is duidelijk de rode draad in deze film.

San Andreas weet de spanning goed op te bouwen. Elke naschok doet de adrenaline wat stijgen en tijd voor rust is er nauwelijks. Alleen die ene wetenschapper die in elke rampenfilm zit en allang weet wat er staat te gebeuren (dit keer Paul Giamatti) last soms een pauze in, maar daarna is het over naar de orde van de dag. En daar is helemaal niks mis mee.

The Rock flikt het weer

Ballers Seizoen 1

★★★★

American football-komedie Ballers van HBO is nergens opzienbarend, maar een sterke cast met aanvoerder Dwayne Johnson maakt het eerste seizoen tot een succes.

Naar een idee van Mark Wahlberg maakt HBO de serie Ballers, een soort Entourage meets Jerry Maguire. Al vanaf de eerste noten van de introsong weet je wat je kunt verwachten: een luchtige komedie met niemand minder dan Dwayne Johnson in de hoofdrol. De ex-worstelaar die eigenhandig de Fast and Furious franchise weer op de been hielp maakt nu de overstap naar televisie, na eerder zonder veel succes twee real-life series te hebben gedaan. Dit keer dient er daadwerkelijk geacteerd te worden. 

Dat acteren gaat hem redelijk af. Johnson speelt Spencer Strasmore, een ex-footballspeler gehuld in maatpakken die nu een sportagent is. Hij vertegenwoordigt met zijn compagnon Joe (Rob Corddry) een aantal excentrieke atleten op financieel gebied. Net als de meeste acteurs in deze serie heeft Dwayne Johnson ook zelf een American football achtergrond. 

Het eerste seizoen richt zich op de fratsen die Spencer en Joe als agents uithalen om footballprofs aan zich te binden. Een promotiefeest loopt totaal uit de hand en extravagante situaties zoals in het kantoor van The Wolf of Wall Street zijn geen uitzondering. Er gaat immers nogal wat geld om in de NFL en dat is te zien.

Terwijl Spencer worstelt met zijn verleden, is de toekomst van anderen in het geding. Vernon Littlefield krijgt een moddervette contractaanbieding, maar weigert wegens familieomstandigheden te tekenen. Ricky Jarret is een gevestigd talent, maar levert standaard negatieve publiciteit in hilarische scènes op. Dan is er nog Charles Greane die net zijn professionele carrière heeft afgerond, maar stiekem alweer verlangt naar het veld.

Ballers is niet het type serie dat je helemaal in het verhaal zuigt. Daarvoor is het script simpelweg niet sterk genoeg en zijn cliffhangers nagenoeg afwezig. Wel bevat elke aflevering een goede dosis humor en zijn het met name de kleurrijke personages in hopeloze situaties die Ballers tot een succes maken.