De Rouille et d'os

GENRE: Drama
CAST: Marion Cotillard, Matthias Schoenaerts e.a.
REGIE: Jacques Audiard
WAARDERING: 3.5 / 5
---------------------------------------------------------------------------------

Tussen Stéphanie en Alain ontstaat een bijzondere relatie. Gewoon toeval, eigenlijk. Maar wel toeval waar goed naar te kijken is. En vooral toeval waar je je niet aan stoort. 

Matthias Schoenaerts - hij speelt Alain - is het meest bekend van Rundskop, een mooie Vlaamse film over steroïdengebruik bij koeien en mensen. Als fatsoenlijk Vlaming spreekt Schoenaerts ook Frans, waardoor hij gezellig in een film met Marion Cotillard - Stéphanie - kan spelen. Oscarwinnares Cotillard, bij het grote publiek vooral bekend uit Inception, Contagion en The Dark Knight Rises, begon al vanaf Taxi furore te maken en haar kunsten werden beloond met een Oscar voor de Franse film La Môme. En nu spelen deze twee fijne acteurs de hoofdrollen in een Frans drama.

DOLFINARIUM

Alain is een erg zelfzuchtig persoon. Hij heeft een zoontje, maar dumpt hem gewoon bij zijn zus. Hij jat camera's, werkt in de beveiliging, doet mee aan illegale gevechten en ga zo maar door. Het is geen lieverdje, maar hij is ook niet in en in slecht. Zijn grauwe verleden heeft hem gevormd tot een wat ruw personage, die recht door zee is en een armoedig bestaan leidt. De afwisseling in zijn leven lijkt vooral te bestaan uit de verschillende vrouwen die hij in de sportschool oppikt met zijn nog altijd imposante lijf. Schoenaerts' spieren waren in Rundskop ook al niet te missen en geven hem een bruut voorkomen. 

Stéphanie's leven verloopt al niet veel beter. Ze gaat gekleed in hoerige outfits naar de discotheek, kijkt wat kil uit haar grote, mooie ogen en je kan zien dat het leven ook haar niet gunstig is gezind. Overdag werkt ze in een soort dolfinarium, 's avonds wordt ze gecommandeerd door haar vriendje en 's nachts danst ze alleen in de discotheek. Na een wilde nacht wordt ze thuisgebracht door Alain, die haar vervolgens zijn nummer geeft. Wanneer het noodlot toeslaat, en al Stéphanie's vrienden haar verlaten, belt ze uiteindelijk Alain op. Het is het begin van een bijzondere vriendschap.

FRANCOFIEL

Rust and Bone, om maar eens de Engelse naam van de film te geven, kabbelt vervolgens rustig voort. Stéphanie zit in een sociaal isolement en van Alain is het moeilijk te raden wat hij nu wil. Overdreven veel drama wordt vermeden, maar zo'n beetje elke vorm van humor en spanning ook. Le Rouille et d'os moet het echt hebben van de interactie tussen Cotillard en Schoenaerts en weet ondanks het gemis aan andere elementen toch te blijven boeien. Dat is knap en een compliment aan de Française en de Vlaming. 

Ondanks het feit dat er qua verhaal zat gebeurt, is het toch geen topfilm geworden. Daarvoor brengt de film te weinig en is het soms iets te saai. Het verhaal is niet zo bijzonder aangrijpend dat het de kijker nog dagenlang in zijn greep houdt en verder kent Le rouille et d'os weinig verrassingen, op een paar prachtige Earthachtige beelden na van springende orka's. Prima film voor een francofiel of liefhebber van lome zondagmiddagen. Als The Avengers echter je favoriete film is, kan je deze misschien beter overslaan.

Trouble With The Curve

GENRE: Drama (111 min.)
CAST: Clint Eastwood, Amy Adams, Justin Timberlake, John Goodman e.a.
REGIE: Robert Lorenz
WAARDERING: 2.5 / 5
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Robert Lorenz debuteert met Trouble With The Curve als regisseur. Het regisseren is hem niet vreemd, want tot 2003 was hij bij veel producties betrokken als assistent-regisseur of regisseur bij de tweede camera-unit. Na 2003 is hij zo'n beetje elke film die Clint Eastwood regisseerde, van Mystic River tot J. Edgar, gaan produceren. En nu zijn de rollen omgedraaid.

Clint Eastwood produceert niet alleen de film, hij vertolkt tevens de hoofdrol in dit honkbaldrama. Eastwood is Gus, een oude scout die langzaam blind wordt. Zijn contract loopt af, maar hij gaat toch nog een keer op pad om te kijken of een een jong talent dat zichzelf al in de Major League ziet spelen, Bo Gentry, ook daadwerkelijk wat is. Zijn jarenlange ervaring resulteert er uiteindelijk zelfs in dat hij kan horen of iemand een goede slagman is of niet. Sommigen blijken wat moeite te hebben met curveballen.

DEZELFDE ROL

Andere dingen die opvallen aan Eastwood is het feit dat hij de laatste paar films dezelfde soort rol heeft. Chagrijnig, getergd, nors, koppig. En gewoon een onaardige, oude man. Ook hier weer baant Eastwood zich al grommend een weg door het script. In Gran Torino werkte dat prima, maar hier is het stukken minder overtuigend. 

Naast Clint Eastwood zien we bijvoorbeeld Amy Adams, die carrièretijger Mickey speelt. Ze is vastberaden om partner te worden binnen haar advocatenkantoor - en honkbalgek. Ze assisteert haar vader met scouten in het prachtige North-Carolina, waar de zon altijd lijkt te schijnen. Daar ontmoet ze Flannigan, gespeeld door Justin Timberlake, die mij verraste door zowaar redelijk te acteren. Flannigan is ex-honkballer die zijn arm aan gort heeft gegooid en sindsdien ook scout, weliswaar voor de concurrentie. De chemie tussen Timberlake en Adams is sterk, en een van de redenen dat deze film kijkbaar blijft. Timberlake speelt dezelfde soort rol als in Friends With Benefits. Zodra er echter meer van hem wordt gevraagd dan een speelse, flirterige jonge kerel, valt hij door de mand. 

HONKBAL LEEFT NIET

Met de cast zit het wel snor, maar een clichématig verhaal en een vrij voorspelbaar plot maken de film niet tot een doorslaand succes. Zo wordt snel duidelijk dat Gus en Mickey een getroebleerd verleden hebben, maar wanneer je er na lange tijd achterkomt wat er speelt, maakt het maar weinig indruk. Ook de strijd tussen de statistieken en het klassieke scouten wordt geforceerd gebracht en lijkt onrealistisch. Statistieken zijn nu eenmaal een vitaal onderdeel van honkbal geworden, iets dat het veel betere en subtielere Moneyball mooi aantoonde. 

Honkbalfilms zullen het in Nederland nooit echt goed gaan doen. Honkbal leeft hier niet. In Trouble With The Curve wordt de plank, en de bal, behoorlijk misgeslagen en het belerende toontje waarmee uiteindelijk de statistische aanpak de grond in wordt geboord gaat wat storen. Op den duur vervelend wordt ook Gus, die maar blijft grommen, klagen en steunen. Als dan uiteindelijk ook het verhaal niet weet te raken, en er tot overmaat van ramp ook nog eens een vrij tergende plotwending wordt ingevoerd, heeft Robert Lorenz al zijn kruit wel verschoten. De wisseltruc tussen Eastwood en Lorenz levert niet het gewenste resultaat op. Ook niet iets wat daar enigszins in de buurt komt.

--------------------------------------------------
Vanaf nu te zien in de bioscoop.

Trailer:

Resident Evil: Retribution

GENRE: Horror / Actie (96 min.)
CAST: Milla Jovovich, Sienna Guillory, Michelle Rodriguez
REGIE: Paul W.S. Anderson
WAARDERING: 1 / 5
----------------------------------------------------------------------------------------------

In een poging origineel te zijn - een onmogelijkheid, met dit uitgekauwde genre - begint de nieuwste Resident Evil met een intro die achterstevoren wordt afgespeeld. Het feit dat dezelfde intro luttele minuten later wel van voor naar achter wordt gedraaid, bevestigt iets waar je al bang voor bent. Deze film bevat zo weinig inhoud, dat zelfs scènes twee keer worden gebruikt om aan de 90 minuten film te komen. 

Na een kleine reprise van de vorige film - iedereen eindigde op een schip - wordt Alice van dat schip afgeknald en bevindt ze zich in een kamer. Na vreselijk vage scènes blijkt dat ze wordt vastgehouden in een oud Russisch complex, verstopt onder tientallen meters dik ijs, dat wordt gerund door een kwaadaardige artificiële intelligentie genaamd `The Red Queen'. Het complex is een trainingssimulator. Steden zoals New York, Moskou en Berlijn zijn nagebouwd en de Red Queen kan naar gelieve in elke ruimte zombies en ander tuig loslaten. Alice dient gered te worden door een team onder leiding van Leon, die uiteraard alle simulatiekamers moeten passeren om bij Alice te geraken.

GEDROCHTEN

Wat volgt is een verbazingwekkend overzichtelijke reddingsactie, omdat je elke keer weer de kaart van het complex ziet met daarin stipjes waar iedereen zich bevindt. Net zoals in de computerspellen. Vervolgens moeten zowel Alice en een paar medestanders die ze onderweg oppikt het opnemen tegen een variëteit aan gedrochten. De 'Lickers', de 'Las Plagas zombies' en uiteraard de enorme bruten met hun bijl zijn weer van de partij. Ook kan de zombie met de kettingzaag uiteraard niet ontbreken.

De actie is echter van een dramatisch niveau. Leon en zijn team staan vanuit metershoge ramen te knallen op wel honderden zombies, die ook allemaal terugschieten en niemand weten te raken. Dit soort scènes gaat zo minutenlang door, maar na 30 seconden heb je het wel gezien.  Leon en de zijnen staan er regelmatig bij als Cristiano Ronaldo, voor het nemen van een vrij trap. Maar dan met een heel groot geweer.

MATRIX

Alice doet het al niet veel beter. Veel salto's, het vaak weggooien van wapens en de standaard Trinity-landing (zeer onpraktisch, mensen die dit proberen scheuren gegarandeerd hun binnenste knieband) in super slow motion zijn slaapverwekkend. Daarnaast blijft Paul W.S. Anderson schaamteloos allerlei Matrixelementen kopiëren, waar vooral de gelijkenis tussen Albert Wesker en Agent Smith begint op te vallen. Al haalt Albert Wesker het natuurlijk niet bij Agent Smith,

Het ergste is echter de dialoog. Ik geef gewoon een kleine impressie uit het niet meer dan 15 pagina's tellende script:

Leon: "What are you doing?"
Alice: "She's alive."
L: "I didn't lose this many friends so you could just walk away." - van de vijf zijn er nog drie over. Twee lijkt me nauwelijks te kwalificeren als 'this many'.
A: "I plan on coming back." - helaas wel, ja.
L: "Don't do this, you're more important than she is." - Leon toont zijn doortastendheid.
A: "That's where you're wrong." - Milla Jovovich doet een poging tot getergd kijken, maar faalt.
L: "This is a mistake."
A: "Get out of my way." - Leon stapt welwillend opzij.

Zelfs voor Resident Evil fans, waar ik mezelf toch wel onder schaar, is dit verreweg de slechtste film tot dusver. Resident Evil: Retribution weet zich nergens meer te onderscheiden en is slechts een reeks van slecht uitgevoerde actie, onzinnige gesprekken door zeer middelmatige, soms ronduit slechte acteurs en een hoop lawaai. Milla Jovovich in strak leer en Michelle Rodriguez - die kan ook weinig hè... - kunnen deze film niet meer redden. Een nieuw deel is nog niet aangekondigd, maar zal ongetwijfeld wel verschijnen. Zeker gezien het einde van deze film.