The Place Beyond The Pines bevat zoveel elementen dat menig regisseur de mist in zou gaan. Maar niet Derek Cianfrance (Blue Valentine) die de tijd neemt om een complex verhaal uitvoerig te vertellen. Het resultaat is een ijzersterke film over de verregaande gevolgen van een schietincident.
Gosling speelt een rol die we ondertussen kennen. Zwijgzaam, maar niet geheel zonder dialoog, weet hij wederom te intrigeren. Zijn interactie met Sam Rockwell, samen zijn ze partners in crime, is steengoed, maar ook de momenten tussen Gosling en Eva Mendes die Luke's ex speelt, mogen er wezen. Aan de andere kant van het spectrum zit Bradley Coopers personage, een plichtgetrouwe agent die in eerste instantie na het schietincident weer zo snel mogelijk aan het werk wil, en vervolgens tegen hele andere problemen op loopt.
De film is veelzijdig en dat maakt hem zo interessant. Cianfrance blijft nooit kijken vanuit één perspectief, maar verschuift de focus naarmate de tijd vordert. Luke, Avery, maar later ook andere personages vervullen steeds tijdelijke hoofdrollen. En allen excelleren in de vertolkingen van soms complexe personages. De film duurt meer dan twee uur, maar elke minuut wordt zorgvuldig ingevuld. Soms worden zelfs jaren film overgeslagen om nieuwe gebeurtenissen aan het licht te brengen, maar deze sprongen voelen nooit gemaakt aan.
Cianfrance stelt alles in het werk om een realistische film te maken. Clichés worden succesvol vermeden, de film kent een paar volkomen acceptabele plotwendingen en weet regelmatig te verrassen. Het wisselen van perspectieven is leuk uitgewerkt, maar ook de titel verwijst naar die ene plek waar alles is begonnen. Want wat was er gebeurd als een automonteur de motorcrosser geen lift had aangeboden?
