Get him to the Greek

Genre: Komedie
Met: Russell Brand, Jonah Hill, Sean Combs a.k.a. P. Diddy
Waardering:  4/5

Aaron Green (Jonah Hill) werkt bij een platenmaatschappij. Met de platen gaat het echter niet zo goed en ze moeten iets nieuws verzinnen om nog wat geld te verdienen. Sergio (P. Diddy) wil meer rap gaan uitbrengen, maar Aaron denkt dat een oude rockster wat meer zal opleveren. Aldous Snow (Russell Brand) heeft 10 jaar geleden een legendarische plaat gemaakt, genaamd African Child, en het lijkt Aaron een goed plan om ter gelegenheid van de 10e verjaardag van de plaat een concert te organiseren. Dat concert wordt georganiseerd in het "Greek-Theatre" in L.A. Het enige probleem is dat Aldous Snow in Engeland zit. Aaron krijgt de opdracht hem te gaan halen en hem te escorteren naar "The Greek". Het is nogal een gecompliceerde opdracht, omdat Aldous nog altijd Rock en Roll is en zich voornamelijk interesseert voor feesten, zuipen, drugs en vrouwen.

De film opent met een geniaal liedje, het bovengenoemde "African Child". De teksten van alle liedjes van Aldous zijn echt hilarisch, best lomp en nogal plat. Zorg dat je de Engelse ondertiteling aan zet en je lacht je helemaal kapot. De rest van de film is ook prima te bekijken. Er zitten een paar hele grappige stukjes in, vooral de tegenstelling tussen Aldous en Aaron is vaak erg grappig. Aaron maakt zich veel zorgen, omdat Aldous absoluut geen aanstalte maakt om naar L.A. te gaan. Aldous zelf lijkt het allemaal niks te interesseren, hij vindt zichzelf een koning, een rock-koning. Aaron probeert zich wat aan te passen, maar faalt eigenlijk keer op keer.

Er zitten naast P. Diddy ook allerlei andere bekende artiesten in de film. Sommige daarvan (zoals Lars Ulrich, drummer van Metallica) hebben grappige rolletjes. Ook P. Diddy speelt geniaal, hij speelt eigenlijk een soort parodie op zichzelf (inclusief die 'niggah-slang').

De vette, hilarische muziek van Aldous, de extreme situaties waarin de 2 terecht komen en de hele vibe van de film is gewoon grappig. Hij heeft bijvoorbeeld best wel wat weg van "The Pick of Destiny". De mix tussen rock en komedie is erg vermakelijk en dat is fijn, want daar is een komedie ook voor bedoeld. Een aanradertje hoor!