Met: Lambert Wilson, Michael Lonsdale, Olivier Rambourdin
Waardering: 4.5/5
Een mooie, Franse film over het leven van een groepje monniken in een klooster in Algerije. Het leven in een klooster is nou niet iets waar je meteen een film over zou maken, gezien de gemiddelde activiteiten van de gemiddelde monnik. Het grote publiek zal niet staan te trappelen om te kijken naar 8 oude mannen wiens dagen bestaan uit bidden, werken, lezen en het helpen van de lokale bevolking. De film is dan ook geen blockbuster, maar slechts een simpele film die met weinig middelen een wonderlijk verhaal weet te vertellen.
Lambert Wilson (l) |
De monniken worden geleid door Christian, zeer knap geacteerd door Lambert Wilson. Wilson ken ik voornamelijk als `The Merovingian' uit `The Matrix Reloaded', oftewel de geniale, vloekende Fransoos met zijn betoog over oorzakelijkheid en over de Franse taal. Ik hou wel van betogen over oorzakelijkheid. En ook wel van vloekende Fransozen. De monniken in `Des Hommes et Des Dieux' vloeken natuurlijk niet. We maken kennis met Christian, Luc (Lonsdale), Amédée en de anderen. Elke monnik heeft zo zijn taak, die ze overdag uitvoeren. Luc is dokter en helpt de lokale bevolking, anderen zorgen voor honing of voedsel uit de kloostertuin en weer anderen verzorgen de kapeldiensten. Wegens hun (medische) activiteiten worden ze door de gemeenschap in het dorpje erg gewaardeerd en de christelijke monniken en islamitische bevolking leven vredig naast elkaar. De lokale bevolking helpen de monniken en sommigen komen zelfs naar het avondmaal, terwijl de monniken op hun beurt aanwezig zijn bij de islamitische feesten in het dorp. Er is wederzijds respect tussen christenen en moslims in een dorpje in Algerije, in de jaren '90.
Alles gaat goed totdat extremistische moslims oprukken naar het dorp. Ze wijken voor niets of niemand en zijn uit op lokale macht en misschien ook op de verspreiding van de Islam op een gewelddadige manier. Aan de andere kant is er het leger dat niet veel doet voor het volk en dat wanhopig probeert de macht in handen te houden. Wanneer de extremisten een groepje Kroaten vermoorden komt de dood opeens heel dichtbij voor Christian en zijn broeders. Het wordt duidelijk dat hun leven in groot gevaar is. Ze moeten kiezen of ze in het klooster blijven met gevaar voor eigen leven, of dat ze terug gaan naar Frankrijk of hun toevlucht zoeken in een ander Afrikaans klooster. Weggaan betekent echter de lokale bevolking in de steek laten en misschien ook wel God. Vanaf hier wordt de film echt indrukwekkend, al is het wel een lange zit.
Amédée & Luc |
Vanaf het punt dat de monniken rechtstreeks geconfronteerd worden met de dood gaan ze nadenken over hun missie, over God en over het lot van de gemeenschap mochten ze ervoor kiezen om te vertrekken. Is het in de 20e eeuw nog nobel om te sterven als martelaar? Is dat wat God zou willen met de monniken? Kunnen ze zich nog een leven buiten het klooster en zonder hun broeders voorstellen? Is dit het ware geloof of heeft God ze in de steek gelaten midden in Algerije? De antwoorden op deze vragen worden grotendeels gegeven in de liederen die de monniken zingen. De liederen zijn christelijk, maar hebben een sterke correlatie met de situatie op dat moment en de tekst sluit naadloos aan bij de gevoelens van de monniken. Hoe de monniken omgaan met de gebeurtenissen in en rondom het klooster is heel intrigerend en vormt het hoofdbestandsdeel van deze mooie film.
Een indrukwekkende film over broederschap, liefde voor God, respect, extremisme en fantastisch geacteerde monniken. De enige eventuele nadelen zijn de trage scènes en het tempo van de film (hij duurt 2 uur) al vond ik dat geen enkel probleem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten