Submarine

Genre: Drama / Komedie / Arthouse
Met: Craig Roberts, Yasmin Paige, Noah Taylor & Sally Hawkins
Waardering: 3.5/5

Oliver Tate (Roberts) is een excentrieke, intelligente jongen van 15 jaar oud die zijn ware liefde al heeft gevonden, al blijft hij relativeren dat het misschien allemaal niet meer uitmaakt wanneer je 38 bent. Niet toevallig is dat de leeftijd van zijn moeder. Zijn favoriete bezigheden zijn dingen in de fik steken, woordenboeken en encyclopedieën uit zijn hoofd leren en zijn ouders bespioneren. In de openingsscène fantaseert hij over wat mensen van hem zouden denken als hij plotsklaps zou komen te overlijden.

Zijn ware liefde luistert naar de naam Jordana (Paige) en ze is al net zo excentriek als Oliver. Jordana is mysterieus en houdt niet van sentiment, romantiek en meisje-meisje-dingen. Ze is stoer, heeft een goede pony (qua haar hè, geen meisje-meisje-pony natuurlijk) en een gotische make-up stijl. Ze steekt ook graag dingen in de fik en haar favoriete plekken zijn verlaten industrieterreinen. Ze toont haar emoties nauwelijks, ook niet naar Oliver toe, en is zo'n typisch onbereikbaar meisje die je in veel films en op middelbare scholen altijd wel ergens hebt rondlopen.

Olivers ouders zijn een verhaal apart. Zijn vader (Taylor) is depressief en emotieloos. Hij is een bioloog met een fascinatie voor de zee en vissen, maar zelfs in zijn meest euforische moment tijdens een lezing over de diepte van de zee kan er geen lachje vanaf. Olivers moeder (Hawkins) is neurotisch en kijkt uit haar ogen alsof ze constant aan de speed zit. Ze heeft niet veel affiniteit meer met haar man en wanneer haar oude liefde, de licht-goeroe Graham (Paddy Considine), naast hun komt wonen slaat de vonk weer over. Olivers vader valt dit niet op, of het kan hem weinig schelen, maar Oliver gaat er alles aan doen om het huwelijk van zijn vader en moeder te redden.

In dit licht absurdistische filmdebuut van Richard Ayoade weet hij ons te vermaken met een goede mix van komedie, uitstekend script en een kleine portie drama. Ayoade regisseerde eerder een concert van de Arctic Monkeys. De zanger van de Arctic Monkeys, Alex Turner, verzorgt de soundtrack van de film met singer-songwriter muziek.

De film is een typische `coming-of-age'-film. Een typisch Engelse, onvertaalbare (opgroeifilm, volwassen-worden-film?) filmterm die de lading aardig dekt. Oliver is in taal en denken al erg volwassen en gebruikt zinnen die de meeste volwassenen niet zouden kunnen formuleren. Op  relatiegebied is hij verre van volwassen, aangezien een substantieel gedeelte van de communicatie nog via briefjes gaat en zijn voornaamste doel is zijn maagdelijkheid te verliezen. Zoals in alle andere teen-movies. Deze film is echter zoveel beter omdat de personages goed worden neergezet en je Oliver en Jordana heel erg gaat waarderen. Iets waar ik bij veel andere teen-movies echt geen last van heb.