Spectre
★★★
Spectre geeft je op slechts enkele momenten het gevoel dat een vakman als Sam Mendes de regie in handen heeft. De opening credits zien er zeer gelikt uit, met overal tentakels en mooie muziek. Heerlijk Bond en meteen krijg je zin in de film. De eerste scène, een minutenlang durend shot waarin Daniel Craig tijdens de Day of the Dead in Mexico door een hotel struint, is groots opgezet en prachtig verfilmd.
Al snel vervalt de film echter in een structuur waarin James van hot naar her wordt gestuurd zonder dat iemand ook maar enig idee heeft waarom. Allerlei mooie locaties worden aangedaan, de film raast in sneltreinvaart naar het einde toe en daardoor valt het allemaal niet zo op, maar als je nou bekijkt wat er in feite aan verhaal in zit? Het is bijzonder karig en staat in schril contrast tot bijvoorbeeld Skyfall.
Neem de schurk van de film: Christophe Waltz. Niet alleen duurt het een uur voor de beste man in beeld komt, vervolgens is ook totaal niet duidelijk wat zijn beweegredenen zijn, afgezien van een matig gefabriceerd wraakverhaal. Waarom hij alle informatiestromen in de wereld wil controleren weet niemand en dat is een gemiste kans. Waltz is een groot acteur, maar heeft relatief weinig tijd om zijn onuitgewerkte personage over te brengen. Het lukt hem dan ook niet en hij staat in schril contrast met James' vorige vijand, de charismatische collega-spion uit Skyfall.
Ik noem Skyfall een paar keer, omdat dat niet alleen de meest succesvolle Bondfilm ooit was, maar ook een bijzonder goede film. Misschien wel de beste Bond ooit. Spectre is echter geen schim van Skyfall, terwijl de cast en crew vrijwel intact zijn gebleven.
Toch kent Spectre wel een paar lichtpuntjes. Zo is de humor meer aanwezig dan in voorgaande delen, waardoor de film lekker luchtig blijft. Na het grauwe van Skyfall was dat misschien wel nodig. Daarnaast is Oscarwinnares Lea Seydoux een fijne Bondgirl die niet alleen de Franse schone uithangt, maar ook een gelaagd personage neer weet te zetten waar James zijn handen aan vol heeft. Dat is wel eens anders geweest. Ook Q (Ben Whishaw) en M (Ralph Fiennes) hebben kleine, maar sterke rollen en tillen de film naar een hoger plan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten