Jason Bourne

★★

De Bourne films behoren tot de betere actiefilms en na een succesvolle trilogie plus een spin-off met Jeremy Renner besloot Universal nog maar een hoofdstuk toe te voegen aan de serie.

Matt Damon is een acteur die moeiteloos elk type personage vertolkt, of het nu een extreme nerd, een astronaut of dodelijke huursoldaat is. Hij gaf Bourne bravoure, maakte de films vermakelijk zonder gebruik te maken van actiefilmoneliners en combineerde strak acteerwerk met gestroomlijnde actie. Geen slecht idee wellicht om deze held weer een podium te bieden, zal ook Matt zelf gedacht hebben, aangezien hij de film tevens produceerde.

Helaas is Jason Bourne meer van hetzelfde, blijken de geheime operaties zoals Treadstone nog steeds niet uitgemolken (maar voelen wel zo aan) en heeft Damon nog wat energie over om bad guys in elkaar te rammen. Wanneer Nicky Parsons (Julia Stiles) nog meer geheimen van Bournes achtergrond onthult en zodoende de aandacht van de CIA op zich vestigt, haalt het verleden Bourne wederom in. CIA-directeur Robert Dewey (Tommy Lee Jones) en zijn rechterhand Heather Lee (Alicia Vikander) staan te popelen om Bourne eindelijk in te rekenen, evenals de mysterieuze huurmoordenaar zonder naam (Vincent Kassel).

Omdat er sprake is van vrij veel recycling uit vorige films, weet het plot niet te verrassen. De climax gaat gepaard met ronduit belachelijke actiescènes waarin een SWAT auto wel dertig auto's omver ramt, maar tot stilstand komt tegen een fruitautomaat. Daarnaast kiest regisseur Greengrass ervoor om alles te verfilmen met bijzonder slordig handheld camerawerk. In actiescènes vind ik dat al storend, maar kan je beargumenteren dat het funcitoneel is - je ziet namelijk minder goed wat er echt gebeurt. Tijdens een gewoon gesprek lijkt het echter of de cameraman dronken is. Bijzonder vermoeiend en wellicht zelfs misselijkmakend, deze cameravoering.

Jason Bourne is magertjes en is niet alleen minder dan de trilogie, maar moet ook The Bourne Legacy voor zich dulden.