Met: Rutger Hauer, Molly Dunsworth & Brian Downey
Waardering: 1/5
Neerlandsch trots Rutger Hauer is te zien in een grindhouse-film. Hauer in de rol van een naamloze zwerver (hierna aan te duiden als `Hobo') met een shotgun vind ik best een prima concept. Beetje nare mensen afschieten, beetje cool doen en star voor zich uitkijken met zijn strakblauwe ogen, het leek me wel wat. Hauer is scherp en weet Hobo goed neer te zetten, ondanks een gebrek aan dialoog. Hobo vindt zijn leven nutteloos en Hauer wisselt achteloze blikken af met angst, woede en compassie. Helaas is dit het enige goede aan de verder nogal slechte film.
Hobo arriveert met de trein in een stadje. Dit vernachelde stadje is in de ban van een criminele bende onder leiding van Drake (Downey) en zijn twee zonen. Drake is een bloeddorstige, moordende en psycho man die alleen maar uit is op macht. De bevolking vreest hem, zo blijkt al snel. Met goede reden overigens, want iedereen die Drake in de weg zit wordt zonder pardon en met speech vermoord. Drake is het onrecht in hoogst eigen persoon en Hobo gaat orde op zaken stellen; "Delivering justice, one shell at a time".
De film bestaat vervolgens uit een aaneenschakeling van actie-scènes, waarin Hobo allerlei tuig om zeep helpt op de meest ranzige manieren. Corrupte politie-agenten, pedofielen in kerstman-kostuums, criminelen met gouden tanden en pooiers, iedereen gaat eraan met Hobo's shotgun. "Dat kan toch niet de hele film zo doorgaan?", hoor ik je denken. Nou, jawel. Maar echt leuk is anders. Het enige menselijke aspect in de film is de relatie tussen Hobo en de prostituee Abby (Dunsworth). Ze hebben heel af en toe een gesprek, maar deze momenten zijn schaars en dienen slechts ter voorbereiding op meer geweld.
Hobo With A Shotgun is een ode aan het grindhouse-genre, maar voegt niks toe. Geen leuke grappen, geen verhaal, geen originele personages, maar slechts een reeks gewelddadige, bloederige en ranzige scènes die ook bijzonder weinig met elkaar te maken hebben. Zelfs fans van het grindhouse-genre zullen moeite hebben om deze film te waarderen. Ik vond het in ieder geval drie keer niks.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten