Thor

Genre: Avontuur-Actie
Met: Chris Hemsworth, Anthony Hopkins & Natalie Portman
Waardering: 2.5/5

Thor, de Noorse dondergod, maar ook een figuur in het Marvel universum. Maar eigenlijk is het gewoon Thor hoor. Het Marvel-universum, met figuren als Iron Man, Spider-Man en Wolverine, heeft maar weinig te maken met deze film en er wordt slechts één keer verwezen naar Tony Stark wanneer een enorme robot op de Aarde landt en er in luttele seconden een flinke puinhoop van weet te maken. Als je dus niet zo van superhelden-films houdt, maar wel van mythologie, dan had Thor een leuke film kunnen zijn. Hypothetisch gezien.

Chris Hemsworth is waarschijnlijk gecast op uiterlijk (blonde manen, knalblauwe ogen) en zijn vermogen tot heel hard schreeuwen, iets dat hij veelvuldig doet. Hij praat wel hoor, maar vooral in wat ouderwets Engels. Zinnen als: "How dare you attack the son of Odin." of "You are no match for the mighty Thor!" Hij praat vrij goed Engels, voor een Noorse God, maar die Scandinaviërs kan je wel om een Engelse boodschap sturen, over het algemeen. En van Noors is maar weinig te maken, laten we eerlijk zijn.

Thor woont vreedzaam in het prachtig vormgegeven Asgard. Asgard is echt schitterend gemaakt en de architectuur en outfits zorgen voor veel sfeer. Thor staat op het punt om tot koning gekroond te worden, wanneer Odin (Hopkins) opeens merkt dat er Frost Giants in Asgard zijn. De ceremonie moet onderbroken worden om de Frost Giants te vernietigen. 

Frost Giants zijn de bad guys, ze zijn blauw, hebben rode ogen en werken vooral met veel ijs. Gedeelten van hun armen kunnen ze bevriezen en ze zo tot wapens omvormen. De Frost Giants zijn eeuwen geleden verslagen door Odin en bewonen het rijk Jotunheim. Jotunheim is een koude, kille wereld, bestaand uit ijs en afbrokkelende pilaren. Er is een wapenstilstand, maar die zal spoedig verbroken worden. Thor, arrogant en zelfzuchtig als hij is, is nogal pissig dat zijn koningsschap tijdelijk is uitgesteld en reist met wat vrienden af naar Jotunheim om daar eens flink stennis te gaan schoppen. Tegen de orders van Odin in. Op spectaculaire wijze, zelfs dat kleine hamertje van hem is indrukwekkend, sloopt hij tientallen, misschien wel honderden, Frost Giants. De koning van Jotunheim kan dit niet waarderen en verklaart de oorlog aan Asgard, net als voorheen.

Tot hier is de film erg indrukwekkend. Het tempo zit er lekker in, de actie is vet en overzichtelijk en alle monsters en figuren zijn erg gedetailleerd. Maar Thor heeft een oorlog ontketend en Odin moet maatregelen nemen. Hij verbant Thor en zijn hamertje Mjöllnir naar de Aarde. En dan zakt de film toch wel behoorlijk in, want hier op Aarde is het lang niet zo tof als in Asgard of Jotunheim.

Op de Aarde komt hij een wetenschapper tegen, Jane (Portman). Samen met haar glazig kijkende assistente Darcy (Kat Dennings) en professor Selvig (Stellan Skarsgard) vormt ze een wetenschappelijk team dat onderzoek doet naar het tijd-ruimte continuüm. Darcy weet in de hele film één zinvolle opmerking te maken en Selvig probeert vooral Jane te beschermen tegen de invloed van Thor. Natalie Portman acteert hier inspiratieloos, al krijgt haar personage ook weinig achtergrond. Dit zijn niet haar soort films, lijkt het. 

Thor komt uit de lucht vallen en gaat op zoek naar zijn hamer. Zonder die hamer is hij krachteloos, sterfelijk en gedoemd om een menselijke vorm aan te nemen. Ondertussen gaat in Asgard de zaak niet goed, er heerst corruptie en zijn op macht beluste broer Loki (Tom Hiddleston) loopt flink te verzaken. Thors zoektocht naar Mjöllnir is saai. Mjöllnir heeft de interesse gewekt van de overheidsinstelling S.H.I.E.L.D. zonder dat daar aanleiding voor is lijkt me. Wat wil de overheid van Amerika met een hamer? Net als Excalibur staat Mjöllnir vastgeslagen in een rots en alleen een waardig persoon kan Mjöllnir bemachtigen.

De spanning, een goede verhaallijn, degelijk acteerwerk (alleen Starsgard komt enigszins in de buurt) en indrukwekkende personages (Loki is gewoon triest) vind je niet terug in Thor. Het begint hoopvol, maar zwakt na een half uur af tot een tergend saai, semi-komische film op Aarde. Zelfs de uiteindelijke terugkeer in Asgard eindigt in een anticlimax. Thor was toffer geweest als hij in Jotunheim was gebleven, alleen al omdat de koning van Jotunheim meer uitstraling heeft dan het voltallige wetenschappelijke team van Jane. De potentie voor een vette film over Noorse mythologie is er zeker. Helaas haalt de mensheid het niet bij de Frost Giants, iets wat voornamelijk de acteurs en de scriptschrijvers kwalijk te nemen valt.