The Dictator

Genre: Komedie (83 min.)
Met: Sacha Baron Cohen, Ben Kingsley & Anna Faris
Regie: Larry Charles
Waardering: 3 / 5

Sacha Baron Cohen heeft weer een nieuw typetje. Na Ali G, Bruno en Borat is er nu The Dictator. Generaal Aladeen is de dictator in de republiek van Wadiya, hetgeen een bestaand gebied in Eritrea is. De zelfverkozen dictator heeft last van grootheidswaanzin en heeft een ego groter dan dat van Mart Smeets. Zijn grootheidswaanzin komt op allerlei manieren naar voren. Er zijn de gebruikelijke manieren, zoals een enorm paleis en allerlei regels voor persoonlijk gewin, maar ook minder vaak voorkomende en meer komische maatregelen zijn er genomen. Zo heeft Aladeen in zijn oneindige wijsheid zo'n 300 woorden laten veranderen in 'Aladeen', waardoor er veel verwarring ontstaat. Onder andere de woorden 'positief' en 'negatief' zijn veranderd waardoor een gesprek bij de arts over een testuitslag een hilarische scène wordt.

Alles loopt op rolletjes voor Aladeen. Hij executeert mensen die hij niet mag, hij is bezig met een kernprogramma en heeft louter vrouwelijke bodyguards. Hij gaat met allerlei mensen naar bed, van Megan Fox tot Arnold Schwarzenegger. Hij betaalt ze ervoor, dat wel, maar toch. Het zou een indicatie van zijn macht kunnen zijn. Verder onderhoudt hij nauwe banden met Al Qaida en niets lijkt hem in de weg te staan. Het is echter zo dat zijn adviseur Tamir (Kingsley) er een dubbele agenda op nahoudt. In het geheim maakt hij afspraken met grote oliemaatschappijen om Wadiya om te vormen tot een democratie om zo de maatschappijen toegang tot de enorme olievelden te verschaffen. De parallellen met de realiteit ontbreken in deze film niet en er worden veel kritische grappen richting Amerika gemaakt. Om een democratie te bewerkstelligen zet Tamir een plan op om Aladeen af te zetten en te vervangen door een dubbelganger.

De dubbelganger is een domme geitenhoeder, ook gespeeld door Cohen. De film verplaats zich na een ontzettend grappige intro naar Amerika, waar een congres wordt gehouden. Op dat congres moet Wadiya uitgeroepen worden tot een democratie en de geitenhoeder zal de honneurs waarnemen. Aan Aladeen de taak om zijn dubbelganger te stoppen, zodat hij lekker de dictator kan blijven uithangen. In Amerika ontmoet Aladeen Zoey. Zoey (Faris) is een feministe, veganiste en is de oprichter van een biologische supermarkt. Met haar hulp kan Aladeen in het congresgebouw komen - zij verzorgt de catering - en hij gaat voor haar werken. 

Met de komst van Zoey wordt de film ook meteen minder leuk, omdat Aladeen vanwege het verhaal langzaam zijn hilarische, megalomane trekjes moet laten varen. Zijn racistische, vrouwonvriendelijke en geslaagde grappen moeten plaats maken voor wat sentiment en dat heeft de film helemaal niet nodig. Richting het einde wordt de film wel weer wat grappiger, maar Anna Faris wekt vooral irritatie op. Anna Faris kon ik me alleen nog maar herinneren van een zeer onsmakelijke scène uit één van de sequels van Scary Movie en net als in Scary Movie voegt ze ook hier maar weinig toe aan de film. Ze is puur gecast om Aladeens idealen te laten botsen met die van het Westen, maar daarmee wordt The Dictator tevens een beetje pretentieus. Andere films van Sacha Baron Cohen focussen zich ook op de clash van oost en west, maar daar wordt het over het algemeen wat beter uitgewerkt. Zoey doet echt afbreuk aan de humor en wordt bovendien behoorlijk belabberd vertolkt door de niet al te getalenteerde Anna Faris.

Het is jammer dat The Dictator toch vervalt in een soort Hollywood cliché terwijl de film verder heel erg grappig is. De geforceerde romance tussen twee mensen die nooit voor elkaar kunnen vallen komt de film niet ten goede. Afgezien van dit minpunt komt de inmiddels bekende humor van Cohen goed tot zijn recht. Veel grappen zijn erg flauw, maar anderen zijn echt geniaal. Zijn eloquente grappen over vrouwen kon ik eigenlijk nog wel het meest waarderen, maar feministen zullen hier wel anders over denken, dunkt me. Hoe dan ook, de film voldoet uitstekend aan het verwachtingspatroon dat Sacha Baron Cohen inmiddels heeft opgebouwd. Het is gewoon ergens jammer dat de film het niveau van de eerste helft niet aan kan houden.