CAST: Benjamin Walker, Dominic Cooper, Anthony Mackie, Rufus Sewell e.a.
REGIE: Timur Bekmambetov
WAARDERING: 3.5 / 5
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Abraham Lincoln, de 16e president van de V.S., was in het geniep een vampierjager. Tevens leren we de ware reden dat The South - een vampierbolwerk - ten strijde trok tegen The North om de slavenhandel in stand te houden: Niet omdat slaven gratis katoen plukken, maar omdat ze zo lekker smaken.
Nu deze historische incorrectheid uit de wereld is geholpen kan ik het hebben over de film. Die is namelijk behoorlijk vermakelijk. Abraham (Benjamin Walker) moet met lede ogen toekijken hoe zijn moeder in haar arm gebeten wordt. Ze sterft een langzame dood en Abe zweert wraak. Hij jaagt een kogel door het hoofd van de moordenaar, maar aangezien deze een vampier is gaat hij niet dood. Vampiers zijn al dood, namelijk. Ternauwernood ontsnapt Abe aan een vroegtijdige levensbeëindiging - hij zal pas jaren later vermoord worden in een theater, zie daarvoor The Conspirator - omdat Henry Sturges (Dominic Cooper), een professionele vampierjager, intervenieert. Abe gaat bij Henry in de leer en de held is geboren.
WE'RE ALL SLAVES TO SOMETHING
Een klassiek trainingsprogramma volgt, Abe leert omgaan met een verzilverde bijl zoals Neo al eens een stalen paal beroerde en het duurt niet lang of Abe maakt de ene na de andere vampier van kant. Eindbaas Adam (Rufus Sewell), de eerste vampier en al 5000 jaar oud, is hier niet content mee. Zijn lijfspreuk "We're all slaves to something" zou uitgewerkt kunnen worden, maar regisseur Bekmambetov (Wanted) laat dat na waardoor het slechts een mooie, maar nutteloze uitspraak is.
De strijd tussen Adam en Abe is het hoofdbestanddeel van het verhaal, dat verder niet al teveel om het lijf heeft. Hoeft ook niet, want er valt genoeg te beleven. De klassieke kenmerken van vampiers (bloeddorstigheid, scherpe tanden, onzichtbaarheid, zilverangst, spiegelbeeldloos zijn en buitensporige agressie) zijn allen aanwezig en worden voor zover mogelijk origineel uitgewerkt. De vampiers halen alles uit de kast om Abe te stoppen, maar hun pogingen zijn tevergeefs.
MET PAARDEN SMIJTEN
De gevechten verdienen extra aandacht. Zeer fraai gestileerde actiescènes zijn alom present in allerlei prachtig vormgegeven omgevingen. Met vloeiende bewegingen ontdoet Abe zich van (delen van) zijn vijanden. Slow-motion wordt veelvuldig gebruikt, inclusief vertragende geluidseffecten en ook tof gedaan is de verminderde hoeveelheid kleur tijdens deze scènes. Het wordt daardoor nog iets grauwer zodat de excessieve, over the top en erg harde actie goed tot zijn recht komt. Het contrast tussen de kleurrijke, prachtige decors is dan ook groot en cinematografisch is de film erg indrukwekkend.
Binnen het genre actie/horror/fantasy werkt Abraham Lincoln: Vampire Hunter goed. Beter dit dan Priest, From Dusk Till Dawn, Dylan Dog of Underworld. Geloofwaardigheid is ver te zoeken, maar wordt ook niet nagestreefd. Uiteraard neemt de film zichzelf niet serieus, met als toppunt een scène waarbij tijdens een achtervolging een vampier een paard oppakt aan zijn been en die op Abe afslingert. Films waarin met paarden wordt gesmeten krijgen altijd een puntje extra, dus bij deze. Als kijker moet je gewoon lekker hersenloos genieten van de prachtige plaatjes en fraaie actie. Ga je voor verhaal, sterk acteerwerk - hoewel het niet slecht is - en een lach en traan naar de bios dan ben je hier aan het verkeerde adres, maar dat had je gezien de titel kunnen vermoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten