CAST: Sam Riley, Garrett Hedlund, Kirsten Dunst, Kristen Stewart e.a.
REGIE: Walter Salles
WAARDERING: 3.5 / 5
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jack Kerouac reisde in de jaren '40 per auto door Amerika. Hij maakte vele tochten, ontmoette een enorme hoeveelheid mensen en schreef het legendarische On The Road. Het 'zwerven', waaraan Acda en de Munnik een positieve betekenis geven, is afkomstig van Kerouac. Het zou ook de reden kunnen zijn dat tegenwoordig 80% van de Westerse bevolking 'reizen' als hobby heeft. En nu is het boek verfilmd en heb ik die film gezien. Niet in het vliegtuig op weg naar een tropisch oord, maar lekker op de bank, in Nijmegen-Oost.
TOONBEELD VAN MOREEL VERVAL
On The Road draait om Sal (Sam Riley) en Dean (Garret Hedlund). Sal is een 24-jarige schrijver die aankomt in New York en daar Dean ontmoet. Sal is zoekende naar inspiratie, die hij vindt in Dean. Dean is het toonbeeld van moreel verval. Dit in combinatie met een ongelofelijke aantrekkingskracht op vrouwen, het feit dat hij getrouwd is en zijn voorliefde voor elke vorm van avontuur, maakt hem tot een interessant personage. Na enkele avonden stevig kantelen worden ze dikke maatjes. Waar Sal gaat, daar gaat Dean, en vice versa.
Ze komen overal en nergens, van Alaska tot Mexico, en komen tal van personages tegen. Een aantal van die personages zijn Deans eerste vrouw Marylou (Kristen Stewart), zijn tweede vrouw Camille (Kirsten Dunst), Jane (Amy Adams) en Old Bull Lee (Viggo Mortensen) en een homofiele zakenman gespeeld door Steve Buscemi. De vele kleurrijke personages zijn allemaal leuk om te zien, maar komen niet erg goed tot hun recht. Het zijn er gewoon een stuk of drie teveel en daarnaast is de film, zeker in het begin, nogal onoverzichtelijk. Zonder kennis van het boek wordt je in het diepe gegooid. Gelukkig worden de twee hoofdpersonen en de belangrijkste vrouwen in hun leven goed uitgewerkt.
On The Road is een grote trip, in alle opzichten. Sal en Dean zijn ongekend populair bij de vrouwen, behalve bij hun eigen vrouwen. Ze hebben een ongelimiteerde hoeveelheid drugs en drank paraat staan en leven op een manier waar men in de jaren '60 jaloers op zou zijn. De film lijkt dan ook in eerste instantie niet meer te zijn dan een grote orgie, waarbij de hoofdpersonen stelen, drugs gebruiken, heel veel zuipen en zo mogelijk nog meer seks hebben. Onder alle losbandigheid gaat echter een droevig verhaal schuil, want de flamboyante Dean ondervindt steeds vaker de consequenties van zijn onverantwoordelijke gedrag.
Een reis zonder bestemming, een reeks fijn uitgewerkte impulsieve acties en een anarchistische cast; en dat op allerlei verschillende locaties terwijl er een prachtig sfeertje wordt gecreƫerd. De oorlog is voorbij, de jaren '60 komen eraan, en Sal en Dean nemen alvast een voorproefje. Helaas heeft de film te kampen met een overschot aan personages en een onoverzichtelijk, non-lineair verhaal. Desondanks verveelt de film geen enkele van de 144 minuten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten