Steven Soderbergh claimt al een tijdje dat hij stopt met films maken, maar vooralsnog zijn het loze woorden. En maar goed ook, want de films van Soderbergh zijn op z'n minst vermakelijk en regelmatig zelfs goed. Met zijn onlangs verschenen project, Side Effects, is dit niet anders.
Zoals de titel doet vermoeden draait Side Effects om de bijwerkingen van medicijnen. Antidepressiva in dit geval, voorgeschreven aan de depressieve Emily (Rooney Mara) door psychiater Jonathan (Jude Law) nadat Emily een mislukte zelfmoordpoging heeft ondernomen. En de medicijnen, Ablixa genaamd, werken. Emily krijgt weer zin in het leven, zin in seks en heeft een leuke tijd met haar man Martin (Channing Tatum) die na jaren in de bak te hebben gezeten eindelijk weer thuis is. Alles lijkt dan ook koek en ei, maar dan manifesteren de bijwerkingen zich.
Belangrijkste bijwerking is slaapwandelen. En als het nou bij wandelen zou blijven is het niet zo'n punt. Maar dat blijft het niet; Emily gaat radio luisteren, koken, dansen en dat alles midden in de nacht. En dan doet ze in haar slaap iets gruwelijks, zonder dat ze het zich de volgende ochtend kan herinneren. De misdaad, als je het al zo kunt noemen, leidt tot een rechtszaak en de rechtszaak leidt tot interessante vragen.Want wat is bijvoorbeeld de rol van een psychiater in deze kwestie? De patiënt leek gelukkig, maar moeten de risico's van nieuwe medicijnen niet nauwkeurig in kaart gebracht worden? Zijn medicijnen de oplossing na een mislukte zelfmoordpoging? En is iemand eigenlijk wel schuldig te verklaren op het moment dat je iets in je slaap doet? Je zou toch gaan denken aan ontoerekeningsvatbaarheid en het is de vraag of er tijdens slaapwandelen überhaupt wel sprake is van bewustzijn.
Dit alles wordt in een mooi psychologisch jasje gestoken, met een prima thriller als gevolg. Jonathan is in het begin de soevereine arts, maar wordt al snel door allerlei mensen onder druk gezet. In hoeverre Emily nu wel of niet schuldig is blijft lang de vraag en tot het einde weet de film te boeien, niet in de laatste plaats doordat de spanning steeds verder wordt opgevoerd. Er worden op grote schaal machtsspelletjes gespeeld, de farmaceutische industrie gaat zich ermee bemoeien en Jonathans integriteit als psychiater staat op het spel. In zijn ogen heeft hij niks fout gedaan, maar is dat wel zo?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten