Iedereen heeft het nodige meegemaakt in Short Term 12. De jongeren binnen de instelling, maar ook de begeleiders. Juist dat maakt Short Term 12 tot een interessante film.
Sammy rent al gillend door de voordeur van de instelling, het gras op. Mason en Grace achtervolgen de jongen, vangen hem en brengen hem tot bedaren. Als hij is uitgeraasd keert de rust weer. Een normale dag in instelling Short Term 12, waar getroebleerde jongeren maximaal een jaar verblijven.
De jongeren krijgen medicijnen en therapie, maar de rest van de dag moeten ze worden vermaakt en moet er op ze worden gelet. Sommigen zijn 'cutters', anderen agressief en weer anderen krijgen vreemde aanvallen, zoals Sammy. Het is een intensieve baan, eentje die Mason en Grace - tevens een stel - vol overtuiging uitvoeren. En dat moet ook wel, want echt niet iedereen is voor dit werk gemaakt. Dat bewijst Nate, die in het kader van persoonlijke ontwikkeling een tijdje meeloopt met Grace en Mason. Nou, ga maar een avondcursus doen, Nate.
De meeste jongeren zitten er vanwege problemen met hun ouders. Ze praten nauwelijks over de thuissituatie, maar wanneer dat via creatieve uitingen zoals kinderverhalen en raps wel gebeurt, levert het meteen ontroerende filmmomenten op. Die momenten worden versterkt naarmate de achtergrond van Mason en Grace ook bekender wordt.
Hoe Mason, Grace en de andere begeleiders omgaan met de jongeren vereist veel geduld en toewijding, maar je kan er alleen maar respect voor hebben. Dat er vervolgens de nodige problemen binnen de relatie van Mason en Grace ontstaan is niet verwonderlijk, want werk en privé gescheiden houden lukt moeizaam. Misschien maar goed ook, want anders was dit nooit zo'n aangrijpende film geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten