★★★★
Sutter en zijn vriendin Cassidy zijn 'the life of every party', aldus Sutter zelf. Deze status is goed genoeg voor Sutter, hij leeft namelijk 'in the moment'. Cassidy maakt het echter uit en Sutter moet zijn prioriteiten herzien.
Sutter is een slimme jongeman die zich geen zorgen maakt over de toekomst. Misschien dat hij slaagt voor z'n examens, misschien ook niet. Verder studeren is hij nog niet van plan, want hij heeft zijn leven op orde als achttienjarige. Hij is populair, een graag geziene gast op feestjes, vriendelijk en sociaal. Hij woont nog bij zijn moeder en verkoopt stropdassen in een luxe kledingzaak. Als er klanten zijn tenminste. Zijn die er niet, dan lurkt hij aan een mixje van frisdrank en whiskey, zorgvuldig verhuld in een plastic beker met rietje.
Sutter ligt na een willekeurig feestje uitgeteld op een grasveld, is zijn auto kwijt en leert Aimee kennen, een intelligent en timide meisje. Het grasveld is namelijk haar voortuin. In veel opzichten is ze het tegenovergestelde van Sutter. Ze is ambitieus, wil later bij NASA werken, leest science fiction boeken die je achterstevoren moet lezen en haalt goede cijfers. Ze is tevens sociaal en vriendelijk, maar een iets minder graag geziene gast op feestjes, al wordt ze ook niet stereotyperend als het lelijke eendje geportretteerd. Het is gewoon niet het meisje dat je bij Sutter zou verwachten nadat je hem en Cassidy samen hebt gezien.
Sutter leidt een schijnbaar zorgeloos bestaan, maar Aimee legt de vinger meer dan eens op de zere plek. Zo blijkt dat Sutter zijn vader al 10 jaar niet gezien heeft, dat hij toch wel erg vaak zuipt (en daarna in de auto stapt) en dat zijn affectie voor Aimee een oprechte is. Hij gaat niet met haar om uit medelijden, vanwege een weddenschap of wegens de rebound. Het moment dat bij veel van dit soort films te vinden is, namelijk de onvermijdelijke ruzie waarna alles weer goed komt, ontbreekt hier dan ook. We hebben te maken met echte mensen, geen cliché filmpersonages. Dat is wel prettig.
De hoofdrol is weggelegd voor Miles Teller, die velen zullen kennen uit Projext X en 21 And Over. Zuipfilms dus, maar zijn doorbraak was het drama Rabbit Hole, met Nicole Kidman en Aaron Eckhart, waar hij een jongen speelt die verantwoordelijk is voor de dood van een kindje. Teller is een prima acteur, bewees dat al in Rabbit Hole en speelt hier opnieuw sterk. Hij is erg komisch en ik heb hard gelachen om met name Project X, maar ook de serieuze momenten gaan hem goed af.
Zijn tegenspeler Shailene Woodley is tevens geloofwaardig als ambitieuze tiener die als een blok voor de populaire Sutter valt. Haar onschuld op relatiegebied is aandoenlijk, haar ambitie begrijpelijk. Haar moeder voert namelijk de hele dag geen reet uit, waardoor Aimee de helft van de rekeningen met een krantenwijk moet betalen.
Sutter en Aimee blijken meer gemeen te hebben dan je in eerste instantie denkt en vormen na verloop van tijd een gezellig stel. Ze halen het beste in elkaar naar boven, delen hun persoonlijke verlangens en problemen en zijn eigenlijk een vrij normaal stelletje. Een zeldzaamheid, in filmland, maar dat wil niet zeggen dat de film saai is. Integendeel. The Spectacular Now toont aanzienlijk meer diepgang dan veel van haar oppervlakkige genregenoten en is zodoende een ware verademing.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten