03-07-2016

Vakantie

Het is vakantietijd. Op zich wel lekker. Dat betekent dat mensen ontploffen in Bagdad, dansen op Werchter of lekker in de zon zitten, zoals ik. Omdat ik sinds oktober maar een paar dagen vrij heb genomen (ik zag de noodzaak niet zo, nog steeds niet eigenlijk) bevind ik me nu in de situatie dat ik dit jaar nog 32,5 vrije dagen heb.

Dus, wat te doen?

Op vakantie gaan, was het advies van collega's. Deden zij ook. Collega #1 ging naar een all-inclusive in Turkije. Kan je nu voor een prikkie naartoe. Collega #2 maakte een tripje naar Letland en ging onder andere met een hondenslee door het landschap. De baas deed een weekendje Dubai. Ik stond op Down The Rabbit Hole in de modder een week geleden, maar dat was het wel. 

Niet omdat ik druk ben hoor. Dit is geen klaaglied. De term 'druk' ben ik een beetje moe. Zegt meer over jezelf dan over je werkzaamheden, zeker als het je standaardantwoord gaat worden op de nietszeggende vraag 'hoe gaat het?'. Ja, goed, beetje druk. Hou toch op, man. Wees blij dat je werk hebt. Ben dus niet druk, wel gewoon lekker aan het werk, zit 's avonds in de kroeg of de bioscoop, of ik bezoek een museum in het weekend met mijn nieuw verkregen museumjaarkaart. Mooi verjaardagscadeau is dat toch. Maar ik zal iets moeten doen met die vrije dagen. Denk niet dat Calco ze gaat uitbetalen.


Ik heb me nooit zo geïnteresseerd voor vakantie. Enerzijds omdat ik het niet kon betalen, anderzijds omdat ik me altijd wel prima vermaak. De situatie is nu ietwat anders, want ik kan het wel betalen. Sterker nog, ik kan een maand op vakantie gaan en krijg dan nog steeds salaris gestort. Mooi systeem is het toch. Maar ik heb eigenlijk helemaal geen zin om op vakantie te gaan. Ik vermaak me prima in Amsterdam, voel me nog altijd toerist in eigen stad. Het enige dat ik ga doen is snowboarden, maar dat is pas ergens in februari of maart volgend jaar.

Laatste keer dat ik een vakantie boekte was toen ik nog een relatie had met Kirsten. Rond 1984. Misschien boekte zij. Dat is waarschijnlijker. De bestemming was Kreta, Chersonissos, buiten het hoogseizoen, al stonden de proppers er alsnog en waren de foute tenten niet aan te slepen. Op zich vermaakten we ons prima, daar niet van, maar ik ga daar nooit meer naar toe. Niet bepaald een inspirerende locatie.

Ik moet wat. Voel me ergens verplicht om op vakantie te gaan. En doe ik het niet, dan kan ik een telefoontje van mijn werk verwachten met de vraag wat ik in hemelsnaam met die vrije dagen ga doen. Toch maar 'last minute' ingetikt op Google. Ik had net zo goed 'hel op aarde' kunnen intikken, bleek al snel. Ja, een hoop reizen naar Turkije. Dat land gaat langzaam ten onder natuurlijk, maar ook zonder bommen heb ik geen interesse in die cultuur. Andere hot destinations waren Kreta, Portugal en Spanje. Het is een eenheidsworst, met slechts de prijzen die lijken te verschillen: alleen maar appartementen, zwembaden, zeeën en een hoop vreten. Wat mensen bezielt om in zo'n resort te gaan zitten, ik snap er niks van.

Toppunt is een vakantie in Tanzania, Zanzibar. Nederlanders worden gelokt met de volgende tekst: En als je ’s avonds met de Nederlandse buurman in de gezellige Indian Ocean Jetti Bar kletst, weet je hoe ontspannen voelt.

Nee, dan weet je hoe het vagevuur voelt. 

Tevens is er een show van Masai-krijgers te zien in Paradise Beach Resort Zanzibar. Mooi, vragen we het stamhoofd meteen of 'ie even een speer door de Nederlandse eigenaar Kees wil jassen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten