Winter's Bone

Genre: Drama
Waardering: 2/5

Een drama zonder noemenswaardige acteurs of een bekende regisseur, maar het heeft wel op het Sundance filmfestival de juryprijs gewonnen. Dat is ook wat waard, toch? Nu is Sundance ooit opgericht door Robert Redford en organiseert het elk jaar een festival voor indie (independant, dus niet verbonden aan grote filmmaatschappijen) films. Typisch aan deze films is dat het budget laag is, want in dit geval staat budget gelijk aan grote filmmaatschappijen. Iets als Inception zal dus nooit op zo'n filmfestival vertoont worden, maar iets als Winter's Bone dus wel. Indie-films, ik denk dat je ze ook filmhuis-films of Arthouse-films kan noemen, zijn vaak wel typische films, zonder ze meteen allemaal over 1 kam te gaan scheren. Dat gezegd hebbende, weer even terug naar Winter's Bone.

De film draait om Ree Dolly, 17 jaar, die op haar moeder moet passen om dat ze geestelijk niet helemaal in orde meer is en ook op haar broertje en zusje. Haar vader is een drugsdealer en is opgepakt door de politie. Ree kan maar nauwelijks rond komen en het wordt er niet beter op wanneer haar vader het huis en de grond als onderpand gebruikt om op borgtocht vrij te komen en vervolgens niet komt opdagen tijdens de hoorzitting. Ree raakt het huis binnen enkele weken kwijt als ze haar vader niet vindt en gaat op zoek naar hem. Daarbij komt ze in de problemen, voornamelijk omdat haar sociale omgeving niet bepaald hulpzaam of vriendelijk is.

De film is traag, best wel saai en er komen allerlei mensen in voor die helemaal niks toevoegen aan het verhaal. Ree gaat wel langs 6 of 7 mensen voor hulp, maar ze krijgt altijd weer hetzelfde te horen en sommige mensen worden zelfs een beetje gewelddadig. De sfeer van de film is heel grimmig en mensen vragen elke keer heel duidelijk of ze binnen mochten komen. "Are you gonna invite me in or not?". Ik dacht even dat het hele dorp uit vampieren zou bestaan, maar helaas, dat was niet zo. Het is gewoon een erg vreemd cultuurtje, met allemaal chagrijnige vrouwen en criminele mannen en het hele gebied zit onder de drugs. Ze roken op zijn minst een joint, maar de helft snuift ook. Volgens mij heeft de regisseur ook wat lijntjes op, want consistentie in het verhaal en een degelijk plot zijn ver te zoeken, net als de spanning of iets dat mij  (en mijn 3 huisgenootjes) ook maar kan boeien. Misschien ligt dat iets anders voor liefhebbers van filmhuis-films. Nu ken ik de meeste mensen die dit lezen wel en weet ik dat ze dat niet zijn, dus het onderstaande advies geldt voor de meesten, maar misschien niet voor de Arthouse-liefhebbers.

De film gaat nergens naar toe, maar krijgt om redenen die ik niet kan bedenken een 7,5 op imdb. Voor mensen die daar vaak op kijken en op basis van cijfers nog wel eens een filmpje uitzoeken (zoals ik), sla deze gewoon lekker over.