Stone

Genre: Drama-Thriller

Met: Edward Norton, Robert DeNiro, Milla Jovovich
Waardering:  1.5/5

Gerald Creeson (Norton), met de bijnaam Stone, is opgesloten in de gevangenis wegens brandstichting. Hij zit daar al een jaar of 8 en moet nog een jaar of 5, maar hij heeft de mogelijkheid tot vervroegde vrijlating. Om dat te realiseren moet hij wel een heel aantal gesprekken voeren met Jack Mabry (DeNiro), zijn reclasseringsambtenaar. Jack moet bepalen of Stone genoeg gerehabiliteerd is en hij moet de kans inschatten dat Stone nog eens in de fout gaat. Jack is nogal een chagrijnige man, met ook een dubieus verleden, die nog een paar weken moet werken voordat hij met pensioen mag. Hij kan niet al teveel sympathie opbrengen voor de popie-jopie Stone. De gesprekken tussen de twee lopen niet bepaald soepel en Stone krijgt langzaam maar zeker het idee dat hij zijn vervroegde vrijlating wel op zijn buik kan schrijven. Daarom besluit hij om zijn laatste troef uit te spelen, zijn vrouw Lucetta (Jovovich). Stone vraagt aan zijn vrouw of ze niet Jack kan manipuleren en zo zijn vervroegde vrijlating te garanderen. Lucetta vindt dat wel een puik plan en gooit al haar vrouwelijke charmes in de strijd om Jack te manipuleren.

Klinkt als een degelijk concept toch? Nou, de film zuigt hoor. Het is echt niet best. Het script moet er goed uit hebben gezien, want ik kan me niet voorstellen dat Norton en DeNiro zich hier anders voor lenen, maar het verhaal is echt slecht en gaat helemaal nergens over en ook nergens naar toe. Vooral van Edward Norton vind ik het jammer, want hij heeft eigenlijk alleen maar goede films op zijn naam staan zoals toppers als `Fight Club', `American History X' en `The Illusionist' en neemt ook niet heel veel rollen aan. Deze had hij ook beter kunnen overslaan. Een wat oudere leuke film met Edward Norton en Robert DeNiro is trouwens `The Score', lees deze recensie en kijk lekker die, maar deze zeker niet.

De film begint met een scène waarin Jack TV aan het kijken is, zo'n 20 jaar geleden ofzo. Zijn vrouw kondigt aan hem te gaan verlaten, waarop Jack naar boven loopt en dreigt hun dochter uit het raam te gooien als zijn vrouw hem verlaat. Zijn vrouw besluit toch maar te blijven en in de volgende scène zien we Jack weer zitten in exact dezelfde pose, terwijl hij TV kijkt, maar nu in tegenwoordige tijd.

De regisseur wil zeker weten dat elke kijker met het IQ van een goudvis vanaf het begin weet dat Jack dus echt een nare man is, die zijn vrouw onderdrukt. Dat kan ook anders natuurlijk, maar waarom moeite doen, zal hij gedacht hebben. Ook drukt de regisseur ons op het hart dat Jack wel spijt heeft van zijn daden, of in ieder geval niet gelukkig is met zichzelf, want hij luistert constant naar een Christelijke zender die de luisteraars verteld dat ze allemaal gedoemd zijn enzo.

Stone is een heel ander verhaal. Hij lijkt oprecht spijt te hebben van zijn daden en hij staat op het punt van instorten in de gevangenis. Hij vraagt vaak aan Jack of hij niet ooit eens iets fout heeft gedaan. De kijker weet van wel natuurlijk en zal nu moeten sympathiseren met Stone. Dat zou op zich wel mogelijk zijn, als hij niet zo ontzettend vage en inconsistente kerel is. Hij vindt op een gegeven moment een folder van `Zukangor', een spirituele stroming waarbij het gaat om je zo te focussen dat je geluiden kunt horen die rechtstreeks van God afkomen waardoor je een stemvork van God kan worden. Stone vind het blijkbaar wel fijn om een stemvork van God te kunnen worden, want hij gaat helemaal op in `Zukangor'. Zover zelfs dat het hem op een gegeven moment niet meer uitmaakt of hij nou vervroegd wordt vrijgelaten of niet. Echter in andere scènes is Stone weer gewoon de die-hard crimineel, die stoere verhalen over z'n daden loopt te vertellen. Daarnaast lijkt hij te geloven dat zijn vrouw van een andere planeet komt. Aan het einde van de film is ook volledig onduidelijk wat er nu waar is van Stone's verhalen en overtuigingen. De `Zukangor' lijkt de rode draad te zijn in de film, of in ieder geval de geluiden die potentieel van God afkomen, gezien de eerste en laatste scène van de film, maar meer kon ik er ook niet van maken.

De vreemdste figuur in de hele film is Lucetta. Ze is getrouwd met Stone, al 8 jaar, is een juf op een basisschool en komt Stone regelmatig bezoeken. Tijdens die bezoeken lijken Lucetta en Stone echt verliefd en zetten ze allebei het plan op om Jack te manipuleren. Wat dan weer vreemd is, is dat Lucetta net voor dat bezoek iemand opbelt en daar seks mee heeft (niet Jack, maar gewoon een random gast met lang haar). Wanneer ze met Jack is, lijkt ze echter ook verliefd op Jack. Naarmate de film vordert groeien Lucetta en Stone echter steeds meer uit elkaar, ook doordat Stone echt heel raar gaat doen, maar ook tussen Jack en Lucetta wil het niet echt vlotten. Misschien probeert de regisseur ons duidelijk te maken dat ze echt een alien is. Het zou goed kunnen, want met menselijk logica zijn al haar escapades echt niet te bevatten.

Helaas biedt het einde geen opheldering. Misschien is de regisseur zelf wel een alien, bedenk ik me nu. Het loopt allemaal best wel uit de hand uiteindelijk, maar alles blijft onopgelost. We weten niet of Stone echt in `Zukangor' gelooft, we weten niet wat er met Lucetta en Stone gebeurt, we weten niet wat er met Jack en zijn vrouw gebeurt, we weten eigenlijk nog minder dan aan het begin van de film. Dat is knap hoor, maar ook verschrikkelijk slecht. Ik heb absoluut geen enkel idee wat de regisseur ons met deze film wil vertellen, maar het beste wat ik me kan bedenken is dat de geluiden van bijen komen van God en dat je er maar beter voor kan zorgen dat je een stemvork bent...

Een film met 3 absurde karakters, een stortvloed aan overbodige scènes en geen verhaal maken niet alleen verschillende scènes overbodig, maar de volledige film. Deze wil je niet zien, ook al ziet de trailer er tof uit en spelen er goede acteurs in.