Met: Dong-Gun Jang, Kate Bosworth (Superman Returns, 21), Geoffrey Rush (King's Speech)
Waardering: 3/5
De voice-over (Rush) vertelt ons in een verschrikkelijk over-the-top Amerikaans accent dat `the warrior' (Jang) lid is van een clan die al 500 jaar vecht tegen een andere clan. Beide clans hebben afgesproken om niet te stoppen met vechten voordat één van beiden volledig is uitgeroeid. Het is maar wat je leuk vindt. Hoe dan ook, `the warrior' vermoordt de hele clan, maar kan het niet over zijn kille hart verkrijgen om de laatste van de vijandelijke clan te vermoorden. Die laatste persoon is namelijk een klein baby'tje. Wetende dat hij opgejaagd zal worden door zijn eigen clan vlucht hij samen met de baby naar Amerika, waar hij nog wat mensen kent. Aangekomen op de prairie bij een reizend circus in het dorpje Lode zijn de problemen nog lang niet voorbij. `The warrior' moet afrekenen met een bende die het circus terroriseert en met zijn eigen clan. Daarbij wordt hij geholpen door Lynne (Bosworth) en Ron (Rush) plus nog wat andere vreemde circuspersonen.  |
De film neemt zichzelf niet bijzonder serieus. `The warrior' wordt geïntroduceerd als `the greatest warrior, in the history of mankind, ever!', nadat hij in één beweging 10 ninja's om zeep heeft geholpen. `The warrior' heeft geen naam, spreekt bijzonder slecht Engels en wordt ook niet heel goed geacteerd. Zijn motieven zijn, net als die van vele andere personages, nogal onduidelijk. Wie hij in Amerika kent en hoe wordt niet duidelijk. Hij heeft naast een arsenaal coole moves ook een groot arsenaal clichés, die net als alle ledematen in het rond vliegen. Bij andere personages wordt in een enkel geval de moeite genomen om ze wat meer diepgang te geven, maar dat komt niet geloofwaardig over. Iedereen blijft oppervlakkig en één-dimensionaal, al hebben wel alle personages hetzelfde arsenaal aan clichés. Met een stalen gezicht zegt men de meest idiote, ongepaste dingen, waardoor ik regelmatig in een deuk lag. Misschien was dit de bedoeling van de filmmakers (zoals in Machete bijv.). Laten we het maar hopen.
 |
Het verhaal is voorspelbaar en bevat weinig verrassingen. Je ziet alles van mijlenver aankomen. De regisseur heeft ervoor gekozen om zich te focussen op de actie. Daarmee zit het wel goed. Men vecht in prachtig geanimeerde omgevingen waar men elkaar op stijlvolle en brute wijze afmaakt. Het is allemaal heel mooi gechoreografeerd en in beeld gebracht, daarbij overigens elke vorm van realisme achterwege latend. Ninja's springen 20m in de lucht vanuit het water of landen simpelweg uit de hemel op de daken om vervolgens neer te ploffen op het zand, waardoor stofwolkjes opvliegen. De actie is goed bedacht, lekker gedetailleerd, vrij origineel en maakt de film het kijken waard als je net als ik houdt van mattende ninja's. Zo niet, dan kan je dit beter overslaan, tenzij je een cursus `clichés in films' wilt geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten