Dylan Dog: Dead of Night

Genre: Horror / Komedie
Met: Brandon Routh, Sam Huntington & Peter Stormare
Waardering: 1/5

Dylan Dog (Routh) is gebaseerd op een Italiaans stripboek. De film moet een cross-over zijn tussen horror en komedie, maar heeft het beoogde resultaat niet gehaald. De film is niet grappig en ook niet eng. En dan houdt het snel op.

De film opent met een weerwolf die de vader van Elizabeth (Anita Briem) heeft opgegeten. Elizabeth klopt aan bij Dylan, een privé-detective die zich specialiseert in de ondoden. Hij heeft een rijk verleden met zombies, vampiers en weerwolven, zo zal blijken. Op zijn kaartje staat: "No Pulse? No Problem!" Samen met Elizabeth gaat hij op onderzoek uit en al snel blijken de weerwolven en vampiers een oorlog uit te vechten. De vampier Vargas (Taye Diggs) is op zoek naar een artefact `The Heart of Belial', om voor eens en altijd de weerwolven onder leiding van Gabriel (Stormare) uit te roeien. Dylan moet daar een stokje voor steken.

Dylan is niet tof. Routh doet hard zijn best, maar de loze oneliners, slechte dialogen en arrogante gezichtsuitdrukkingen draaien Dylan de nek om. Het is gewoon een slechte acteur. Dylan zou een ervaren detective zijn die zijn hele leven al bezig is met de ondoden, maar zijn onkunde doet anders vermoeden. Is Dylan ook onsterfelijk? Hij kan in ieder geval heel wat hebben in de slecht geregisseerde en onoverzichtelijke actiescènes. Zijn sidekick Marcus (Huntington), die een gereïncarneerde zombie is, is gecast voor de grappen. "The condition is manageable", zegt Dylan tegen Marcus in het mortuarium. Marcus is zelden grappig en loopt het grootste gedeelte van de film te zeuren over het feit dat hij nu een zombie is. Dat is ook niet leuk, dat snap ik wel, maar ik hoef dat gemekker niet constant aan te horen.

Misschien wel het slechtste aan de film zijn de bijzonder schrale special-effects. De vampieren lijken zo te zijn weggelopen uit From Dusk till Dawn en bij de weerwolven kan je de plastic maskers zien zitten. Alleen de zombies zien er wel prima uit.

Wat de makers voor ogen hadden is duidelijk en horrorkomedies kunnen heel grappig zijn. Dylan Dog is dat zeker niet. Dylan Dog is een tergend slechte film geworden, zonder verhaal, leuke grappen of degelijk acteerwerk.