Kynodontas (Dogtooth)

Genre: Drama
Waardering: 4.5/5

Veel mensen willen hun kinderen beschermen tegen de gevaren van de buitenwereld. Sommigen gaan daarin wat verder dan anderen. In Dogtooth wordt dit concept tot in het extreme doorgevoerd. Een gezin, bestaande uit 2 ouders, 2 dochters en 1 zoon, woont in een afgelegen villa in Griekenland. De villa is omgeven door een groot hek en de enige uitweg is een grote, automatische poort. Alleen de vader mag het huis verlaten, want hij verdient de kost in een fabriek. De moeder en de kinderen, die allen naamloos zijn, moeten binnen het hek blijven. Altijd.

De kinderen, die aangeduid worden als `de oudste' of `de zoon', leren via cassettebandjes de definities van woorden. Om alles binnen hun leefwereld te laten passen worden de definities van sommige woorden aangepast door hun ouders. `Zee' is een armstoel, `zombie' een klein, geel bloemetje. Van de buitenwereld hebben de kinderen geen enkel besef en dingen die zich buiten de villa bevinden worden gezien als gevaarlijk. Zelfs voor de vliegtuigen die af en toe overvliegen hebben de ouders een verklaring bedacht. 

Deze situatie weten de ouders goed in stand te houden. Er is geen telefoon, geen radio en de TV dient slechts voor het bekijken van home-video's. Het hele huishouden is mechanisch en statisch. Het is angstaanjagend om te zien, maar je blijft ernaar kijken. Er heerst strikte orde, met de vader als drill-sergeant. De kinderen zijn net slaven en hebben geen eigen mening. Ze hebben denk ik nooit de kans gekregen die te ontwikkelen. De kinderen lopen wat emotieloos door het huis, spelen sadistische spelletjes en studeren en trainen wat. De jongste dochter wordt opgeleid tot arts, waarschijnlijk zodat er niet iemand naar het ziekenhuis hoeft wanneer er iets gebeurt.

De ouders zitten met één probleem, de seksuele behoeften van hun zoon. De vader bedenkt een oplossing en betaalt Christina, een beveiliger van de fabriek, wat geld om seks te hebben met zijn zoon. Naarmate Christina vaker langskomt ontdekt ze dat ze keihard misbruik kan maken van de kinderen. Christina's invloed wordt steeds meer merkbaar en stukje bij beetje sluipt er toch wat invloed van buitenaf de villa binnen. Dit leidt weer tot nieuwe, bizarre situaties.

De film lijkt een uit de hand gelopen sociaal experiment onder leiding van twee geesteszieke mensen te zijn. Ze horen niet thuis in een villa, maar in een gesticht. De film is weerzinwekkend, maar niet op visueel gebied. Het is puur de absurde, bizarre en boeiende manier waarop dit gezin leeft, hoe men omgaat met de kinderen en welke principes men erop na houdt. De climax, de spanning en de meedogenloze vader maken dit ondanks het soms nare onderbuikgevoel een zeer originele en goede film.