Met: Clive Owen, Catherine Keener (Into the Wild), Liana Liberato
Waardering: 4/5
David Schwimmer (Friends) is in het dagelijks leven wat serieuzer betrokken bij de maatschappij dan zijn alter ego Ross, de paleontoloog. Schwimmer is nauw verbonden aan een organisatie die zich inzet voor kinderen die slachtoffer zijn geworden van seksuele aanranding of verkrachting. Schwimmer heeft vervolgens van enkele aangrijpende verhalen die hij middels die organisatie kende een film gemaakt die zich vooral richt op de relatie tussen de vader en de verkrachte dochter. Het resultaat is Trust geworden.
Liana Liberato speelt Annie, een 14-jarig meisje die wat onzeker is. Ze is van de internet-generatie en spendeert halve dagen chattend achter een MacBook. De andere helft van de dag verstuurt ze berichten via haar roze iPhone, die permanent aan haar hand bevestigd lijkt te zijn. In een openbare chatroom loopt ze Charlie virtueel tegen het lijf. Ze besluiten na 2 maanden chatten om af te spreken in het winkelcentrum. Charlie blijkt niet de leuke jongeman van 20 te zijn, maar weet heel erg goed in te spelen op de onzekerheid van Annie, waardoor hij haar zover krijgt om met hem mee te gaan naar een motel, waar hij haar vervolgens verkracht.
Dit is het omslagpunt van de film. De vredige thuissituatie is bruut verstoord en alle gezinsleden verwerken het trauma op hun eigen manier. Will (Owen), de vader van Annie, draait helemaal door. Dat gaat ten koste van alles wat hem lief is, maar het enige wat hij wil is de verkrachter vermoorden. Hij maakt gebruik van zwarte lijsten van pedofielen en verkrachters, met alle gevolgen van dien. De vraag of deze lijsten openbaar zouden moeten zijn wordt impliciet gesteld. Kunnen mensen nog veranderen en verdienen ze een tweede kans na een kinderverkrachting? Lynn (Keener), Annie's moeder, probeert haar hoofd erbij te houden en Annie te steunen. Annie vindt Charlie nog steeds leuk, waardoor het drama voor Will en Lynn helemaal compleet is.
De nadruk ligt in Trust niet op het vinden van de verkrachter, maar op het trauma waarmee de familie moet omgaan. De enorme impact op het gezin wordt in deze vrij heftige film mooi verfilmd. Met zo'n onderwerp is het makkelijk scoren natuurlijk, maar Trust zit van begin tot eind goed in elkaar. De film is niet overdreven schokkend, waardoor de film voor een groot publiek geschikt blijft. Sterke prestaties van Owen, Keener en Liberato maken de film geloofwaardig. De perverse Charlie haalt het ergste in de mens naar boven. Geen film waar je vrolijk van wordt, maar zeker het kijken waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten