Met: Kristin Wiig, Maya Rudolph, Rose Byrne & Chris O'Dowd
Regie: Paul Feig
Waardering: 3.5/5
Annie Walker (Wiig) is een jaar of 35, vrijgezel en niet onaantrekkelijk. Ze rijdt rond in een oud barrel, zonder werkende achterlichten. Ze woont met twee andere mensen in een klein appartementje, waar ze één kamer heeft. Haar huisgenoten Gil en Brynn, broer en zus, komen uit Engeland en zijn vrij bizar. Het is niet bepaald fijn wonen, maar Annie heeft niet zoveel geld meer sinds haar cakewinkel failliet is gegaan. Nu werkt ze part-time bij een juwelier. Het werk is niet erg geschikt voor haar, want ze deinst er niet voor terug om haar pessimistische wereldbeeld met haar tot dan toe zielsgelukkige klanten te delen. Het verkopen van trouwringen is niet voor haar weggelegd en bovendien is ze niet in het bezit van de 'Love is Eternal Face.'
Annie gaat, na een beetje profiteren in het park van een fitness-instructeur, wat eten met haar goede vriendin Lillian (Rudolph). Na wat geslaagde grappen komt Lillian met een serieus bericht; ze gaat trouwen. Ze vraagt Annie om getuige en ceremoniemeesteres te zijn en om zowel de bruiloft als het vrijgezellenfeest te organiseren. Het is een hele verantwoordelijkheid voor Annie, omdat ze zelf al niet heel lekker in haar vel zit.
Wanneer Annie kennis maakt met de andere bruidsmeisjes wordt de film echt komisch. De andere bruidsmeisjes zijn stereotypen, maar stuk voor stuk bijzonder grappig. Zo hebben we bijvoorbeeld Megan, gespeeld door Melissa McCarthy die in het dagelijks leven o.a. stand-up komedian is. Ze heeft nogal wat lompe opmerkingen, gelooft in telepathische dolfijnen, is dol op eten en als ze eenmaal een beslissing heeft gemaakt dan is ze daar niet meer van te weerhouden. Rita (Wendi McLendon-Covey) is moeder van drie kinderen en kan het alleen maar hebben over hoe tergend haar kinderen zijn en hoe slecht de seks met haar man is. Becca (Ellie Kemper) is geestelijk nog niet helemaal volwassen, maar is al wel getrouwd. Ze houdt van stripfiguren, tekenfilms en andere dingen die 12-jarigen leuk vinden. Haar huwelijksreis met haar ontzettend oninteressante man was dan ook in Disneyworld.
Het laatste bruidsmeisje is Helen Harris III (Byrne). Ze is bekakt en claimt dat ze de beste vriendin is van Lillian, hetgeen bij Annie niet in goede aarde valt. Vanaf moment één hebben de twee een hekel aan elkaar, maar ze zullen toch samen moeten werken om Lillians bruiloft tot een succes te maken. In de strijd tussen Annie en Helen gebruiken de twee vrouwen de meest smerige trucs om elkaar af te troeven of om elkaar in een slecht daglicht te plaatsen. Bij Annie is dat niet zo moeilijk, omdat ze zelf al vrij stuntelig is en nogal wat vergissingen maakt, maar ook Helen is niet zo stabiel als ze doet voorkomen. De strijd zorgt voor erg veel grappige scènes, waarbij vooral Annie over het algemeen erg grappig is.
Wat Bridesmaids goed doet is een combinatie van drama en komedie. De komedie staat voorop en is zoals gezegd van hoog niveau, maar op de achtergrond speelt het eenzame bestaan van Annie. Annie's mislukte leven steekt schraal af tegen Lillians leven, die gelukkig is en gaat trouwen. Ondank de vele komische scènes ben je je er steeds van bewust dat het met Annie eigenlijk helemaal niet goed gaat. Ze gaat langzaam kapot aan het organiseren van Lillians mooiste dag van haar leven en haar missers hebben niet alleen uitwerking op Annie zelf.
Het enige lichtpuntje in Annie's leven is politieagent Nathan Rhodes (O'Dowd). Hij bekeurt haar aanvankelijk voor een kapot achterlicht, maar desondanks springt er een klein vonkje over. Oorzaak van dat vonkje is Annie's specialiteit; het bakken van cakejes en taartjes. Het is het enige dat Annie echt goed kan en Nathan heeft vroeger vaak bij haar winkeltje gegeten. Taartjes bakken is voor Annie echter verleden tijd.
Ik wek misschien de indruk dat de hoofdpersoon een depressieve, doch grappige, doos is, maar dat is niet helemaal waar. Het is echter wel zo dat Annie's problemen wel wat dieper liggen dan die van de gemiddelde komische hoofdpersoon en dat kon ik wel waarderen. Het leven in komedies is altijd zo makkelijk, zo doen de meeste komedies ons geloven. Het is daarom bijzonder dat een wat serieuzere hoofdpersoon de meest fantastische grappen maakt en in allerlei hilarische situaties verzeild raakt. Bridesmaids is een komedie waarin vrouwen daadwerkelijk grappig zijn. Dat gebeurt niet vaak, ook niet in de film.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten