The Divergent Series weet maar niet van de grond te komen, ondanks het verhaal dat qua potentie niet onder doet voor gelijksoortige films als The Maze Runner of The Hunger Games.
Allegiant is alweer het derde deel in de reeks die begon met Divergent en Insurgent. Het einde van Insurgent liep niet zo goed af voor Jeanine (Kate Winslet), al een stuk beter voor Evelyn (Naomi Watts) en nog een stuk beter voor het publiek. Want ik, zonder voorkennis van de boeken, vond de facties uit de films maar moeilijk te verkroppen. Kijk je Insurgent, dan blijkt echter heel Chicago een experiment te zijn. Dat er dan zonodig genetische modificatie in het spel moet zijn, zoals blijkt in Allegiant, is wat mij betreft niet nodig, maar ach.
Tris, Four en alle buddies uit de voorgaande delen leven in Allegiant onder het regime van Evelyn, die de stad hermetisch afsluit, bang om aan invloed te verliezen. Tris wil echter weten wat er verscholen ligt achter de muur. En de kijker ook, want eindelijk beginnen de puzzelstukjes een beetje op hun plek te vallen.
Omdat ik die voorgaande films nu eenmaal heb gezien, onbeperkt naar de bios kan voor 26 piek de maand en ik 's avonds geen klap te doen heb, kijk ik dit. En dat is prima, ik vind na een dagje werk 24 beeldjes per seconde zo'n twee uur lang bijzonder rustgevend. Maar heb je niet zo'n abonnement, of die liefde voor bewegend beeld en wil je graag ook inhoudelijk iets moois zien, dan kan ik dit niet aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten