Paul Feig brengt twee van zijn bruidsmeisjes terug, voegt er een hoop spoken aan toe, een welbekende tune en zie daar: een kutfilm. De poging om de klassieker uit 1976 nieuw leven in te blazen is dan ook niet geslaagd.
Waarom deze film is gemaakt is een raadsel dat ook de nieuwe Ghostbusters niet kunnen oplossen. Door lauwe visuals, matige grappen en comediennes die er niet lekker in zitten, komt de film nooit op gang. Regisseur Paul Feig die in 2011 furore maakte met het briljante Bridesmaids, met daarin ook Melissa McCarthy en Kristen Wiig, bakt er nu griezelig weinig van.
Melissa McCarthy speelt Abby, een onderzoekster van het paranormale. Ze heeft een lab waarvan de directeur van de wetenschappelijke tak van de desbetreffende universiteit het bestaan niet weet. Samen met Erin (Wiig) schreef ze ooit een boek over het paranormale, een boek waar Erin het liefst niet aan herinnerd wordt, want ze staat op het punt een vaste aanstelling te krijgen als docent op een respectabele universiteit, binnen een 'normaal' vakgebied. Maar het noodlot - eigenlijk een geest - slaat toe en brengt Abby en Erin wederom samen. Abby heeft ondertussen een andere compagnon gevonden in Jillian, nucleair wetenschapper, gespeeld door Kate McKinnon. Later voegt metromedewerker Patty (Leslie Jones) zich nog bij het gezelschap en de nieuwe Ghostbusters zijn een feit.
Het verhaal komt grotendeels overeen met het origineel en de film kent talloze verwijzingen, zoals het brandweergebouw, een enorme geest als eindbaas en een audiovisueel gestoorde telefonist (Chris Hemsworth). Ook de volledige oude cast - naast types als Ozzy Osbourne en Justin Timberlake - maakt zijn opwachting in cameo's. Wijlen Harold Ramis is terug te zien als buste. Op zich leuk, die cameo's en knipogen, mocht je het origineel nog op het netvlies hebben, maar het verbloemt niet dat dit een zeer matige film is.
In Bridesmaids wordt de luidruchtige, omvangrijke McCarthy in bedwang gehouden door grappiger vrouwen zoals Maya Rudolph en Ellie Kemper. Nu krijgt ze vrij baan van Feig en dat resulteert meestal niet in goede films. Al snel ben je de lompheid zat en wanneer de leuke grappen op één hand te tellen zijn, ga je een moeizame kijkervaring tegemoet. McKinnon en Jones zijn komischer dan de doorgewinterde comediennes Wiig en McCarthy, maar hebben slechts bijrollen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten