12-09-2016

Sully


Je moet ervan houden: Tom Hanks. Ik heb hem You've Got Mail ook nooit vergeven hoor, maar Tom Hanks in een film van Clint Eastwood? Dat moet genoeg reden zijn om dit te gaan zien. En anders is er nog dit stukje om je over de streep te trekken, want dat verdient deze film.



In 2009 vond 'The Miracle on the Hudson' plaats: piloot Chesley 'Sully' Sullenberger landde zijn Airbus A320 met 155 mensen aan boord in de Hudson in New York. Allen overleefden de ramp. Deze zogenaamde waterlanding en de nasleep ervan vormen het strijdtoneel van Sully, de nieuwste film van regisseur Clint Eastwood.

Het is even geleden dat ik met een brok in m'n keel zat te kijken naar een film. The Red Turtle, om precies te zijn. Eastwood weet altijd de verhalen eruit te pikken die je raken en verfilmt ze vaak ook op fenomenale wijze. Een tikje Amerikaans en heroïsch, toegegeven. Neem zijn laatste film American Sniper. Geweldig hoezeer je als kijker betrokken bent met de professionele killer en familieman met een Jeremy Renner die zijn Hurt Locker-rol nog eens dunnetjes over deed. Sully is ook zo'n film die je bij de strot grijpt.


Meerdere malen zien we hoe Tom Hanks en Aaron Eckhart - een geweldig duo met aanstekelijke chemie - het vliegtuig in de rivier planten. Niet eerder zag je op deze schaal het geweld van een vliegtuigcrash, heerlijk gefilmd met de nieuwste IMAX-camera. En Eastwood weet er raad mee. We zien de crash vanuit het perspectief van de reddingswerkers, luchtverkeersleider, passagiers en de crew. De scènes zijn keer op keer een lust voor het oog. Op de achtergrond loopt een onderzoek: computersimulaties tonen aan dat Sully had kunnen landen op de luchthavens LaGuardia of Tetenboro. Zo'n Airbus een stukje laten surfen is een nogal prijzig geintje. Was het wel echt noodzakelijk, die waterlanding?

Sully kijkt lekker weg. De spanning zit er goed in dankzij het onderzoek, geleid door een argwanende voorzitter (Mike O'Malley). In de laatste scène komen alle verhalen nog eenmaal samen in een daverende finale. Eastwood verfilmt op prachtige wijze de gestroomlijnde waterlanding en de reddingsoperatie die daarop volgt. Reddingswerkers zet hij neer als helden. Typisch Amerikaans en wellicht wat overkill voor de gemiddelde Nederlandse kijker, maar wat is het mooi gemaakt allemaal. Echt kippenvel. En dat is toch wat film zo'n mooi medium maakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten