Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides

Genre: Avontuur
Met: Johnny Depp, Geoffrey Rush, Ian McShane & Penélope Cruz

Waardering: 2.5/5 

In dit deel gaat Jack Sparrow op zoek naar de Bron van de Eeuwige Jeugd. Een fontein, eigenlijk. Hij is niet de enige, want ook de koning van Engeland, die van Spanje, Barbossa (Rush), Blackbeard (McShane) en Angelica (Cruz), de dochter van Blackbeard, zijn op zoek naar dezelfde bron. Toevallig. Er dient daar een ritueel uitgevoerd te worden, waarvoor gedurende de film een drietal voorwerpen verzameld moeten worden. Dat is het verhaal. Dun dus, op z'n best. Daarnaast valt meteen op dat een gedeelte van de crew is vervangen. Orlando Bloom en Keira Knightley zien we niet meer terug en hun vervangster is Penélope Cruz.

De rest van de ruim 2 uur aan beeldmateriaal wordt opgevuld met voornamelijk actiescènes. Het eerste half uur is Jack aan het ontsnappen uit Londen op de typische Sparrow manier. Half dansend, half dirigerend, vliegt hij van hot naar her, springt hij over koetsen en weet hij de nodige hoeveelheid voorwerpen te molesteren, alvorens hij uiteindelijk al zwaardvechtend aan de Engelsen weet te ontsnappen. Met behulp van Keith Richards nog wel, die ook hier weer een klein rolletje heeft als Jacks vader. Helaas is zijn oude liefde Angelica hem te slim af en wordt hij gevangen genomen op het schip van Blackbeard. 

Drie schepen varen vervolgens uit naar de Bron van de Eeuwige Jeugd. Blackbeard, met aan boord Angelica en Jack. Een Engels schip, onder leiding van Barbossa en een Spaanse vloot. Iedereen heeft zo zijn redenen om naar de Bron af te reizen, maar echt goed wordt dit niet uitgewerkt. Vooral Cruz' personage wordt steeds ongeloofwaardiger naarmate de film vordert. Zij komt toch veel beter tot haar recht in de vele Spaanse films die ze maakt (check Volver bijvoorbeeld) en in drama's. 

Voor het ritueel zijn 2 bekers nodig, een traan van een zeemeermin en water uit de Bron. De zeemeerminnen zijn niet als Ariel, maar hebben veel weg van vampieren. Het zijn allemaal schoonheden, maar op het moment dat je in de ban bent van hun verhalen of gezang, veranderen ze in kwaadaardige monsters. De chaotische veldslag die volgt is typerend voor deze inhoudsloze film.

Op zich hoeft dat geen probleem te zijn (inhoudsloosheid), maar waar het ook aan ontbreekt is chemie tussen de hoofdpersonen. Jack op zichzelf is vrij grappig, maar als je hem samen met Angelica ziet zou je niet zeggen dat er ooit een romance is geweest. Penélope Cruz mag dan een mooie piraat (pirate?) zijn, de chemie tussen Depp en Knightley was stukken beter. De verhaallijnen van Barbossa en Sparrow raken pas laat in de film met elkaar verwikkeld, waardoor de opgebouwde band uit de vorige delen niet tot z'n recht komt. Alleen Blackbeard is overtuigend, als iemand die de meest evil piraat aller tijden moet zijn. Zelfs voor Disney begrippen.

De immer charmante, komische Sparrow kan in zijn eentje al voor aardig wat vermaak zorgen, maar na 4 delen is de rek er een beetje uit. De film is ook minder eng dan z'n voorgangers. Geen ondoden (afgezien van wat zombie-achtige bemanning), martelingen en zeevrucht-bemanning dus. Qua sfeer vond ik de film ook minder sterk, al maakt de muziek veel goed. De formule is hetzelfde gebleven: Een piraat met 9 levens die iets wil en dat uiteindelijk ook bereikt, zij het via een enorme hoeveelheid omwegen. Grappige en vermakelijke omwegen, dat wel, maar ondertussen ook bekende omwegen. En vragen naar de bekende omweg is voor niemand leuk.