The Whistleblower

Genre: Thriller / Drama
Met: Rachel Weisz, Nikolaj Lie Kaas (Green Butchers), Monica Belucci & Vanessa Redgrave
Waardering: 4/5

Kathryn Bolkovac (Weisz) heeft net de rechtszaak om de voogdij van haar dochter verloren. Haar ex gaat een eind verderop wonen en neemt hun dochter mee. Kathryn is een politieagente en vraagt haar baas om overplaatsing. Dat wil niet echt vlotten en haar baas biedt haar een alternatief aan; De Verenigde Naties zijn in Bosnië hard op zoek naar mensen voor een vredesmacht. Ze zou $100.000 krijgen voor 6 maanden werk en dat geld is haar kans om haar dochter te kunnen blijven zien.

Kathryn heeft geen idee van Bosnië en komt middenin de ellende terecht. Ze is nieuw en onervaren, maar haar instinct en recherchewerk werpen al snel hun vruchten af. Ze weet iemand veroordeeld te krijgen voor vrouwenmishandeling, iets dat in Bosnië nog niet zo makkelijk is. Ze krijgt een nieuwe functie bij het `Gender Department', waarbij ze veelal te maken krijgt met vrouwenhandel.

Het blijkt dat niet alleen de lokale bevolking zich schuldig maakt aan vrouwenhandel en seksueel misbruik, want ook de internationale organisaties dragen hun steentje bij. Zoals het ze betaamd. Binnen de V.N. vindt Kathryn dan ook weinig steun. Monica Belucci, het hoofd van de afdeling waar men verloren personen weer probeert te vinden, krijgt maar weinig minuten op het witte doek, maar ze maakt in die paar minuten wel duidelijk dat protocollen veel van de potentie van de V.N. om zeep helpen. 

Buiten de V.N. papt Kathryn aan met een Hollander, genaamd Jan (Kaas). Kaas is echter geen Hollander, maar een Deen. Niks mis met Denen hoor, maar je hoort wel aan het accent dat het geen Hollander is. De Deen, die overigens een geniale acteur is in zwarte Deense komedies, voegt helaas weinig toe. Van heel wat meer waarde is haar leidinggevende, Madeleine Rees (Redgrave). Rees lijkt één van de weinige mensen in de film met een gevoel voor menselijkheid en moraal. Ze geeft Kathryn de opdracht het schandaal tot op de bodem uit te zoeken.

Kathryn vertolkt exact het gevoel wat je krijgt wanneer je aan het kijken bent. Je snapt niet dat het zover kan komen en dat mensen dit toelaten. Het is frustrerend. Kathryn probeert wanhopig deze wanpraktijken, die soms vrij expliciet gefilmd worden, aan het licht te brengen, maar ze stuit op nogal wat weerstand. De omvang van het seksschandaal wordt steeds duidelijker en de mensen die ze kan vertrouwen dalen snel in aantallen, waardoor de film voortdurend spannend is.

Het verhaal van Kathryn Bolkovac is `based on actual events'. Sja, probeer je maar eens iets voor te stellen dat niet is gebaseerd op actuele gebeurtenissen... Na het lezen van de vorige zin is het zelfs schier onmogelijk geworden. 

In hoeverre dit seksschandaal echt klopt weet je natuurlijk nooit, maar wanneer de reputatie van bedrijven op het spel staat die miljoenen verdienen met de oorlog is de kans vrij aanwezig dat dit soort dingen in de doofpot worden gestopt. Niemand wil horen dat werknemers van de V.N. betrokken zijn bij vrouwenhandel in de gebieden waarin ze de bevolking juist behoren te beschermen. Investeerders al helemaal niet.

Rachel Weisz is een geweldige actrice. Ze heeft een vastberaden blik in haar ogen en haar sterke persoonlijkheid drijft haar ertoe om uiteindelijk de klokken te luiden. Ze wordt door iedereen tegengewerkt en ze is af en toe radeloos, maar weet zich steeds weer te herpakken. Het doorzettingsvermogen en de strijd tegen de wrede, onmenselijke vrouwenhandel wordt heel goed verfilmd. Dit is geen film waar je vrolijk van wordt, maar hij is zeker het kijken waard.