The Beaver

Genre: Drama
Met: Mel Gibson, Jodie Foster, Anton Yelchin & Jennifer Lawrence
Regie: Jodie Foster
Waardering: 3/5

Walter Black (Gibson) is depressief, zo'n geval waar alleen medicijnen nog helpen, en dan nog maar nauwelijks. Dat onderscheid maakt Jodie Foster tenminste, in een IMDB-interview. Walter leidt aan de serieuze vorm en niet het geval waar gesprekstherapie nog helpt, zegt ze. Een betwijfelbaar onderscheid. Gelukkig denken de personages in de film in dit geval minder zwart-wit dan de persoon achter de schermen. Toepasselijke achternaam ook, trouwens. Lekker origineel. Met Mel Gibson en z'n jankhoofd is een depressieve aandoening al snel geloofwaardig natuurlijk. Dat dan weer wel.

Walter is de eigenaar van een speelgoedbedrijf (Jerry Co., al een stuk origineler dan zijn achternaam), maar sinds de digitale revolutie is het bedrijf in problemen gekomen. Kinderen spelen alleen nog met computers, naar het schijnt. Ik zit de hele dag binnen achter m'n computer, dus ik zou het niet weten. Ook zijn huwelijk met Meredith (Foster zelf) gaat steeds minder goed en het enige wat Walter doet is slapen en zich rot voelen. Het gaat van kwaad tot erger en ook al komt de film in het begin misschien over als een komedie, dat is het zeker niet. Niks lukt in Walters leven en wanneer hij op het punt staat om zelfmoord te plegen gebeurt er iets wonderlijks.

En wel het volgende: Enige tijd voor dit incident is hij uit huis gezet en heeft hij zijn oude leven verruild voor een paar flessen sterke drank. Zijn spullen heeft hij in een container gedumpt, behalve een oude beverpop. Zo eentje die je om je hand kan doen. En net voordat Walter uit het raam wil spelen grijpt de bever, die op dat moment toevallig aan zijn hand bevestigd is, in en redt zijn leven.

Vrij bijzonder. Walter lijkt last te hebben van een gespleten persoonlijkheid, waarin Walter het zielige hoopje ellende is en de bever degene die Walter moet gaan redden. De bever, die verder geen naam krijgt, maar genoegen neemt met zijn generieke naam, heeft ook een ander accent en praat net zoals Michael Caine. Ik moest imdb erop nazoeken om te kijken of Caine niet in de credits zat, maar dat bleek niet zo te zijn. De bever zal de hand van Walter geen seconde verlaten, hij gaat mee douchen, naar bed etc. Hoe Walter zich in zijn maatpak weet te hijsen blijft een raadsel. 

Gibson levert een prima acteerprestatie en het concept is origineel. Het idee achter de bever is dat hij Walter helpt met het creëren van een psychologische afstand, zodat hij langzaam zijn ernstige depressie kan overwinnen. Het lijkt me op z'n minst een controversiële therapie, maar het is erg populair in Zweden, weet de film ons te melden. In het begin gaat het ook best prima met de bever en Walter, maar wanneer de persoonlijkheid van de bever langzaam maar zeker gaat overheersen verandert het karakter van de film overeenkomstig. Van het soms grappige begin raken we verzeild in een drama, waarin de situatie steeds meer uit de hand loopt.

Jodie Foster regisseert en acteert, maar beiden zijn in deze film niet van heel hoog niveau. Foster, een gerenommeerd actrice, vervult een relatief kleine rol en van chemie tussen Walter en Meredith is maar zelden sprake. Misschien ook lastig, met een depressieve echtgenoot, maar toch. Op de achtergrond speelt verder het verhaal van hun oudste zoon Porter (Yelchin) en het meisje waarvoor hij een speech moet schrijven, genaamd Norah (Lawrence). Porter verkoopt namelijk zijn intellectuele capaciteiten door o.a. speeches, werkstukken en papers te schrijven voor medestudenten tegen een vrij riante vergoeding.

De film heeft als gimmick een bever, maar tegelijkertijd blijft er een gevoel van gebrek aan realisme knagen. De bever en Walters aandoening worden niet bepaald bevredigend behandeld en uiteindelijk kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat de film beter een keuze had kunnen maken tussen een komedie met een beverpop of een degelijk drama over een depressief persoon. De eerste optie is riskant en de tweede weinig origineel, maar The Beaver bewijst dat deze vreemde combinatie tussen de twee ook niet werkt.