The Hangover Part 2

Genre: Komedie
Met: Bradley Cooper, Ed Helmes, Zach Galifianakis, Ken Jeong & Mason Lee
Regie: Todd Philips (Old School, Road Trip)
Waardering: 3/5

The Hangover Part 2 is in heel veel opzichten gelijk aan zijn voorganger. Gelukkig geldt dat ook voor de humor, want de film is wederom best grappig, al vond ik deel één wel iets beter. Stu (Helmes) staan de gebeurtenissen in Las Vegas nog helder voor de geest en omdat hij gaat trouwen met een andere vrouw besluit hij een bachelor-brunch te geven. Erg verstandig, niet tof. Dat vinden ook zijn vrienden Phil (Cooper) en Doug (Justin Bartha). Er is helaas weinig aan te doen, maar er is nog hoop, want de bruiloft vindt plaats in Thailand. 

Stu wil eerst de veroorzaker van de problemen uit deel 1, Alan (Galifianakis), niet uitnodigen, maar onder lichte druk van Phil en Doug wordt Alan alsnog uitgenodigd voor de bruiloft. Een grote fout, zo zal al snel blijken, maar wel een leuke fout. Stu gaat trouwen met Lauren die afkomstig is uit Thailand. Haar familie wil graag dat ze daar trouwt en het hele stel vliegt dus over. Laurens vader is niet bepaald blij met de keuze van zijn dochter en hij vertelt Stu eens goed de waarheid wanneer hij Stu vergelijkt met rijst. Degene voor wie Laurens vader wel waardering heeft is zijn eigen zoon Kevin (Lee). Kevin is een wonderkindje, gaat medicijnen studeren op zijn zestiende en speelt vloeiend de prelude van Bachs eerste cello suite.

Alan heeft in deel 1 iedereen gedrogeerd, hetgeen leidde tot die hilarische scène dat ze wakker worden met een onbekende baby, een tijger en een missend persoon. Alans motieven zijn meestal wat wazig, maar hij is wel erg grappig over het algemeen. Hij is verwend, commandeert alles en iedereen, maar heeft tegelijkertijd ook wat autistische trekjes. In dit deel kan hij niet zo goed overweg met Kevin, waarschijnlijk omdat Kevin geniaal is en Alan zich geniaal waant, en Alan gaat over tot actie. 

Wederom worden Alan, Phil en Stu wakker in een hotelkamer. Stu heeft een tribal op zijn hoofd, dezelfde als Mike Tyson die overigens wederom een klein rolletje heeft weten te bemachtigen. Phil vindt een vinger in een bakje water en Alan wordt aangevallen door een drugs dealende aap. De rest van de film is, net als deel 1, een zoektocht naar de verdwenen vierde man. Ze worden dit keer samen met Mr. Chow (Jeong) wakker, maar zonder Kevin. Het is wel grappig dat de eerste plek waar ze gaan kijken het dak is.

Er zitten redelijk wat grappige verwijzingen naar deel 1 en ook wordt er naar wat andere films gerefereerd. The Hangover Part 2 is bij vlagen erg grappig en de film verveelt maar zelden. Het is wel in heel veel opzichten een letterlijke kopie van de eerste film, maar daar vind ik niet zoveel mis mee, zolang het maar grappig is. Een nieuw, altijd prettig, element is Paul Giamatti, die een crimineel speelt. Ook een monnik die een eed heeft gezworen om nooit meer te praten is ondanks het feit dat hij niks zegt toch best grappig. 

Het verhaal is nogal standaard en de laatste scène is ronduit jammer, want het moralistische praatje dat Stu uiteindelijk ten gehore brengt past totaal niet in deze film. Platte humor over shemales wordt afgewisseld met af en toe intelligentere grappen die vooral van Alan afkomstig zijn. Prima vermaak, niks meer en niks minder.