Dior And I

★★★

Dior en ik hebben weinig met elkaar. Dior And I verandert weinig aan de zaak, maar is wel een interessant kijkje in de keuken van modehuis Dior. 

Documaker Frédéric Tscheng heeft een mooie invalshoek voor z'n documentaire, want Dior heeft net een nieuwe ontwerper aangesteld. De Belg Raf Simons gaat aan de slag bij het Franse modehuis en moet binnen twee maanden een haute couture collectie maken. Niet alleen is het Rafs eerste haute couture ervaring, ook staan er normaal gesproken vier tot zes maanden voor het ontwerpen van een hele collectie.

De tijdsdruk is er, een beroemd merk ook, en een situatie die je niet vaak ziet, namelijk het creëren van een modecollectie. Als documaker ben je al op de helft. Daarover, misschien wel. Tel daarbij nog de rest van het kleurrijke personeel van Dior en je docu kan bijna niet meer misgaan, toch?

Een voice-over verzorgt stukken tekst uit memoires van Christian Dior, ogenschijnlijk om wat historisch besef bij de kijker te creëren. Ondertussen wordt archiefmateriaal geprojecteerd op witte jurken. Een aardig idee - de parallellen tussen Raf Simons en Christian Dior worden zo duidelijk.

Dior-medewerkers roepen warme gevoelens op door te vertellen over hun jeugd, hun eerste jaren bij Dior of wijlen Christian zelf. Het reilen en zeilen binnen zo'n groot merk als Dior maakt de documentaire wel de moeite waard. Het modehuis Dior leeft en krijgt hierdoor een ziel. Zelfs de geest van Christian Dior zou nog door de ateliers dwalen.

Raf Simons zelf komt echter nauwelijks tot leven. Hij wil niet gefotografeerd worden en het is een wonder dat hij zich twee maanden lang heeft laten volgen door een  camerateam. De ontwerper straalt autoriteit en authenticiteit uit in het atelier, maar tijdens close-ups verkrampt de persoon Raf Simons. Dior And I toont zodoende ongemakkelijke, zenuwachtige beelden van een man die voor het publiek een mysterie blijft.